Πρόκειται για μεγάλο έργο με κόστος που εκτιμάται να φτάσει τα 7 δισ. ευρώ και θα έχει μήκος 2.200 χιλιόμετρα. Θα ξεκινά, από Ισραήλ, Κύπρο και μέσω Κρήτης, Πελοποννήσου, Ηπείρου και κατά μήκος της Αδριατικής, θα καταλήξει στο Οτράντο της Ιταλίας. Θα μπορεί δε να μεταφέρει έως 20 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Το τεράστιο αυτό έργο πρόκειται να ξεκινήσει εντός του 2019 και θα ολοκληρωθεί σε πέντε χρόνια.
Στην τελευταία τριμερή συνάντηση που έγινε στο Ισραήλ την 20-12-2018 παρευρίσκετο σε αυτήν και ο Αμερικανός Πρεσβευτής σε αυτό. Τούτο σημαίνει ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν και ευλογούν αυτήν την προσπάθεια και καθημερινά δηλώνουν προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος που είναι έχει το αναφέραιτο δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους που, βρίσκονται εντός της δικής της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) παραχωρώντας συγχρόνως στους Τουρκοκυπρίους το ανάλογο μερίδιο. Σε αυτό η Κύπρος απαντά. Αυτό προϋποθέτει πρώτα ενιαία Κύπρο, χωρίς όμως στρατεύματα κατοχής.
Εν μέσω επιθετικής προκλητικής ρητορικής της Τουρκίας προχωρά η γεώτρηση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της Κύπρου και συγκεκριμένα στο οικόπεδο 10, από την Αμερικανική Κοινοπραξία EXXON Mobil - Qatar Petroleum χωρίς καμία απολύτως μέχρι σήμερα τουρκική παρενόχληση.
Η Κύπρος και εις το νότιο τμήμα της δικής της ΑΟΖ, έχει χωροθετήσει δώδεκα θαλάσσια οικόπεδα από τα οποία τα οκτώ τα έχει ήδη παραχωρήσει σε μεγάλες εταιρείες (Ιταλική ΕΝΙ - Γαλλική TOTAL και Αμερικάνικη EXXON Mobil), για έρευνα και εκμετάλλευση των υφιστάμενων αποθεμάτων φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων. Εάν συνεπώς και άλλα γεωτρύπανα των άλλων εταιρειών αρχίσουν γεωτρήσεις εντός της δικής της ΑΟΖ και στα δικά της θαλάσσια οικόπεδα τότε, παγιώνεται μια κατάσταση σε βάρος της Τουρκίας η οποία απομονώνεται πλέον από την ΕΕ και γενικά από τη Δύση.
Το δυσάρεστο για τη χώρα μας είναι ότι μόνο με την Ιταλία έχει γίνει η μεταξύ μας από το 1977 οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Με την Αλβανία ενώ είχαμε συμφωνήσει για τη χάραξη των μεταξύ μας Θαλασσίων Ζωνών, από το 2008 στη συνέχεια υπαναχώρησε και έκτοτε αυτή, η συμφωνία παραμένει σε εκκρεμότητα. Η Λιβύη αλλά και η Αίγυπτος επιθυμούν χάραξη των Θαλασσίων Ζωνών να γίνει πακέτο με σύμφωνη γνώμη και της Τουρκίας. Με την Κύπρο δεν προχωρούμε στη χάραξη της μεταξύ μας ΑΟΖ, λόγω παρέμβασης της Τουρκίας πάνω σε αυτό το θέμα.
Τελευταία η Τουρκία συνειδητοποιεί πλέον ότι μένει εκτός των θαλασσίων αγωγών της Ανατολικής Λεκάνης της Μεσογείου και μελλοντικώς του Αιγαίου, στην περιοχή νότια της Κρήτης, προσπαθεί να μπει στο παιχνίδι από το παράθυρο. Εάν θα το καταφέρει ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από εμάς. Η συμπεριφορά της δεν πρέπει να μας τρομάζει. Απεναντίας πρέπει να μας ενώνει για να προετοιμαζόμεθα συγχρόνως για παν ενδεχόμενο.
Ένας πόλεμος θα είναι καταστροφικός και για τις δύο χώρες. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η «επιτήδειος ουδέτερη Τουρκία». Εδώ είμαστε να επιλύσουμε τις όποιες διαφορές μας ειρηνικά με διαπραγματεύσεις στηριζόμενοι πάνω στο Διεθνές Δίκαιο και στη διεθνή νομιμότητα και εάν αποτύχουν υπάρχει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτά είναι καιρός να τα αποδεχθεί η Τουρκία και να συνειδητοποιήσει ότι κανένας Έλληνας και καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν πρόκειται να απεμπολήσει τα εθνικά μας δίκαια. Απεναντίας θα τα υπερασπισθούν με οποιοδήποτε τίμημα.
Η Διεθνής Σύμβαση των Θαλασσών αναγνωρίζει με νομολογίες που έχουν προκύψει από σχετικές αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων Χάγης και Αμβούργου ότι, όλα τα νησιά ακόμα και βραχονησίδες δικαιούνται εύρος χωρικών υδάτων 12ΝΜ πράγμα που, η Τουρκία όχι μόνο δεν το αποδέχεται αλλά μας απειλεί ως γνωστόν με casus belli εάν επεκτείνουμε τούτα στο Αιγαίο, πέραν των 6ΝΜ που, είναι σήμερα.
Αυτό σημαίνει ότι μόνον η Τουρκία δεν δικαιούται να ομιλεί για γκρίζες Ζώνες στο Αιγαίο και αυτό είναι πλέον καιρός να το αποδεχθεί για να ζήσουμε ειρηνικά σε αυτήν την περιοχή. Διαφορετικά θα παραμείνει ο μόνιμος τραμπούκος σε αυτήν, χωρίς κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα γι’ αυτήν και τον λαό της.
* Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα, σμήναρχο ε.α.
