Αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ «τακτοποίησε» καταλλήλως τα οικονομικά της χώρας, δεσμεύοντάς τη για πολλές δεκαετίες με δυσθεώρητα πλεονάσματα, περικοπές σε συντάξεις και μισθούς και άλλα δεινά, καταπιάστηκε εσχάτως και με την εξωτερική πολιτική. Κυριολεκτικώς, ως ταύροι σε υαλοπωλείο, ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του Υπουργείου των Εξωτερικών, σπεύδουν ασθμαίνοντας να ανοίξουν άρον άρον όλα τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα, προκαλώντας εύλογες ανησυχίες για τις μελλοντικές εξελίξεις.
Κατ’ αρχάς, ενάντια στην ιστορία, στα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού αλλά και στη λογική, η κυβέρνηση προχώρησε στη συμφωνία των Πρεσπών. Μ’ αυτήν για πρώτη φορά παραχώρησε «μακεδονική» γλώσσα, «μακεδονική» εθνότητα και «μακεδονική» ιστορία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί είναι αυτοί που χαίρονται για τη συμφωνία, τόσο στα Σκόπια, όσο και από τους διεθνείς παράγοντες, που έχουν δικούς τους σχεδιασμούς και συμφέροντα. Για εμάς, όμως, ήδη ο απολογισμός είναι αρκούντως ζημιογόνος.
Την ίδια ώρα, έχοντας πάρει φόρα, και αγνοώντας τις γενικευμένες αντιδράσεις, η κυβέρνηση προσπαθεί να τελειώσει και τα πολλά εκκρεμή ζητήματα με την Αλβανία. Από το ομιχλώδες τοπίο των παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων εμφανίζονται ξάφνου πληροφορίες που προκαλούν ρίγος. Όπως π.χ. αυτά που ξεστόμισε ο επίτροπος Χαν για αλλαγή των συνόρων, εννοώντας, όπως μας καθησύχασαν, τις πυραμίδες στα σύνορα. Αλλά και για μια πιθανή απαγόρευση χρήσης του ονόματος «Βόρεια Ήπειρος», που θα μπει στη ζυγαριά με τις διεκδικήσεις των «Τσάμηδων», κάτι για το οποίο δεν υπήρξαν διαψεύσεις.
Σαν να μην έφθαναν όλα τα προηγούμενα, οι κυβερνητικοί «φωστήρες» παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια και στη Θράκη. Ο Ταγίπ Ερντογάν μας αποκάλυψε πως ο Τσίπρας τον διαβεβαίωσε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ ότι ο μουφτής πλέον θα εκλέγεται –ένα πάγιο αίτημα της Άγκυρας και διαφόρων ύποπτων κύκλων στην περιοχή. Ότι ήδη υπήρχαν τέτοιες σκέψεις το γνωρίζαμε, άλλωστε, από τα προ μηνών λεχθέντα του κ. Γαβρόγλου. Κι όλα αυτά συμβαίνουν, μετά το παροιμιώδες φιάσκο της επίσκεψης του «σουλτάνου» στην Αθήνα, τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο, και τη σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, που παραμένουν στις τουρκικές φυλακές για πάνω από 140 ημέρες.
Κερασάκι στην τούρτα των «ευφυών» κινήσεων στην σκακιέρα της ελληνικής διπλωματίας αποτέλεσε η πρωτοφανής κρίση στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις, οι οποίες ουδέποτε βρέθηκαν σε τέτοιο επίπεδο, ακόμη και στο ζενίθ του ψυχρού πολέμου. Κι όλα αυτά από μια κυβέρνηση που πριν τρία χρόνια εκδήλωνε την επιθυμία της να βάλει την Ελλάδα σε ρωσικά «λιμάνια» -δηλώσεις Τσίπρα στην Αγ. Πετρούπολη(18.06.15). Με βαρύτατες κατηγορίες προς τη ρωσική πλευρά, λεπτομέρειες των οποίων ακόμη κανείς από την αντιπολίτευση δεν γνωρίζει, οδηγηθήκαμε στην απέλαση τεσσάρων Ρώσων διπλωματών και, ως αντίποινα, την ακύρωση της επίσκεψης Λαβρόφ στην Αθήνα, και πιθανές άλλες συνέπειες, με μια χώρα που διατηρούμε ισχυρούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς.
Μη έχοντας ακριβή γνώση των γεγονότων, δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι τέτοια ζητήματα χρήζουν «χειρουργικής» μεταχείρισης, και δεν καθίστανται εργαλείο φθηνής επικοινωνιακής πολιτικής, που στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην υπονόμευση των εσωτερικών αντικυβερνητικών αντιδράσεων.
Δυστυχώς, ο τρόπος άσκησης της εξωτερικής πολιτικής από την παρούσα κυβέρνηση, διέπεται, εκτός των άλλων, από παρορμητισμό, έλλειψη ψυχραιμίας και αλαζονεία. Σε αντίθεση με τα ειωθότα μέχρι και το 2015, οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται εν κρυπτώ, χωρίς ουσιαστική ενημέρωση της αντιπολίτευσης και κυρίως χωρίς χάραξη ενιαίας εθνικής γραμμής. Τα αχαρτογράφητα νερά, στα οποία μας έχει βάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ενέχουν σοβαρότατους κινδύνους. Αυτό είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο πρέπει να επισπευσθούν οι εκλογές, ώστε να πέσει σύντομα η αυλαία του πειράματος της «πρώτη φορά αριστερά».
Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
