Επίσης, ας υποθέσουμε ότι σε ένα δωμάτιο ενοικιαζόμενο και όχι ξενοδοχείου, το μίσθωμα, δίχως βεβαίως πρωινό και πισίνες, λιτά πράγματα δηλαδή, δεν είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο από 50 ευρώ ημερησίως. Και ας θεωρήσουμε πάλι ότι με μια αξιοπρεπή διατροφή και όχι «σπαρτιάτικα» πράγματα, ο κανακάρης θα χρειαστεί πάνω κάτω το χιλιάρικο! Δηλαδή ο νεαρός αυτός, της σημερινής γενιάς των 400 ευρώ, για να λέμε την ωμή πραγματικότητα, θα πρέπει να ξοδέψει πάνω-κάτω, για διαμονή μόνο μιας εβδομάδας σε νησί, δυόμιση μισθούς!
ΤΟ ξεκαθαρίζω ότι στόχος του συλλογισμού αυτού, δεν είναι να αναδείξω τη δυσκολία των νέων με αποδοχές πείνας στην Ελλάδα των μνημονίων, να μπορέσουν να κάνουν διακοπές. Αλλά κυρίως το γεγονός ότι η βαριά μας βιομηχανία που είναι ο τουρισμός, κάνει χρόνο με τον χρόνο ό,τι μπορεί για να οδηγηθεί σε αυτοκαταστροφή! Όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα οι τελευταίες που «υποχρεώθηκαν» να ξεζουμίσουν σε φόρους τους Έλληνες, προκειμένου να αποδίδουν τόκους στους τοκογλύφους των εθνών, χρησιμοποιούν κάθε καλοκαίρι τον τουρισμό ως (εικονική) επιτυχία ανάπτυξης της χώρας και ως μέτρο θετικής αξιολόγησης της πολιτικής που εφαρμόζουν. Και άφησαν το πράγμα εντελώς ανεξέλεγκτο με το κόστος των διακοπών, για όλους, ξένους και ντόπιους, με τιμές που όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά κάθε χρόνο τραβούν την ανηφόρα, αυξάνονται ανεξέλεγκτα...
ΕΙΝΑΙ πλέον γεγονός αναμφισβήτητο και το γνωρίζουν καλά όσοι εξακολουθούν και μπορούν ακόμα να επισκέπτονται για διακοπές νησιά της χώρας, ότι η οικονομική επιβάρυνση όχι μόνο έχει πολλαπλασιαστεί σε σχέση με το κοντινό παρελθόν, αλλά έγιναν οι διακοπές σχεδόν όνειρο απατηλό. Δηλαδή για λίγους. Το χειρότερο όμως δεν πλήττει τον εσωτερικό τουρισμό αλλά δημιουργεί προβληματισμό και διστακτικότητα που φαίνεται πλέον καθαρά και στους ξένους επισκέπτες. Με τις τιμές να έχουν πάρει την ανηφόρα, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας, οι τουριστικοί πράκτορες του εξωτερικού, κάνουν προσπάθεια πλέον να γεμίσουν τις πτήσεις προς ελληνικούς προορισμούς. Σε λίγα χρόνια, αν έτσι πάει το πράγμα, τα tsarter θα προσγειώνονται στην Τουρκία, όπου η ομπρέλα δίπλα στο κύμα είναι δωρεάν και δεν θα χρειάζεται κανείς να πληρώσει ένα ολόκληρο 20ευρο για να κάνει ένα μπάνιο με καφέ στα Δωδεκάνησα!
ΔΕΝ ξέρω αν είναι λογικό σε μια χώρα πτωχευμένη με απίστευτα υψηλά ελλείμματα σε όλους τους τομείς, στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία, στην κοινωνική πρόνοια, με μια ξεχαρβαλωμένη δημόσια διοίκηση, σε μια χώρα βουτηγμένη στη διαπλοκή και στην αδιαφάνεια, σε μια τέτοια χώρα, οι υπηρεσίες της μοναδικής ελπιδοφόρας βιομηχανίας της, του τουρισμού, να ακριβοπληρώνονται τόσο αδρά ώστε να φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Μακάρι να μην χρειαστεί στο μέλλον να δίνουμε όσο - όσο τα δωμάτια στους ξένους και να φτάσουμε στο σημείο να καταστρέψουμε τη μοναδική ελπίδα για τους νησιώτες μας, και την οικονομία της χώρας μας, τον τουρισμό.
Του Χρήστου Τσαντήλα
