Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει στοιχειώδη μέτρα για να προστατεύσει τα θύματα της κρίσης, αντίθετα επιτρέπει την κλιμάκωση των αντιθέσεων που υποβαθμίζουν την οικονομική και κοινωνική καθημερινότητα.
Η διάλυση των συγκοινωνιών
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των κυβερνητικών επιλογών είναι η ουσιαστική διάλυση των αστικών συγκοινωνιών. Στην περιοχή της πρωτεύουσας. Η εισιτηριοδιαφυγή έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τιμές των εισιτηρίων για όσους είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, να έχουν πάρει την ανηφόρα τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών και να πέφτει συνεχώς το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να καταγγείλει πολιτικά τη ΝΔ και τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη, επειδή ζήτησαν εξηγήσεις από τον αρμόδιο υπουργό για τη συστηματική καταστροφή λεωφορείων και τρόλεϊ στην περιοχή του Πολυτεχνείου από τους γνωστούς αγνώστους, οι οποίοι ελέγχουν την ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.
Άνεργοι χωρίς δικαιώματα
Αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και η πλήρης οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των ανέργων. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί τη σημαντική αύξηση του επιδόματος ανεργίας και την καταβολή του τουλάχιστον για μία διετία. Το επίδομα της ανεργίας δεν αυξήθηκε και οι μακροχρόνια άνεργοι, όσοι δηλαδή στερούνται απασχόλησης για ένα διάστημα μεγαλύτερο του δωδεκάμηνου, έχουν μείνει εντελώς αβοήθητοι. Πρόκειται για πάνω από 800.000 συμπολίτες μας, οι οποίοι κατά την άποψή μου θα έπρεπε να πάρουν το χριστουγεννιάτικο βοήθημα των 617 εκατ. ευρώ. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι δυσκολεύονται πάρα πολύ αλλά έχουν ένα ελάχιστο εισόδημα, σε αντίθεση με τους μακροχρόνια άνεργους, οι οποίοι στηρίζονται αποκλειστικά στη βοήθεια της οικογένειας και των φίλων τους.
Είναι τέτοια η προχειρότητα και η δημαγωγική διάθεση της κυβέρνησης, ώστε δεν έχει προωθήσει την πρόταση των θεσμών για την καθιέρωση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, η καταβολή του οποίου θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερη, δηλαδή θα χρηματοδοτηθεί μέσα από ισόποση μείωση των δημοσίων δαπανών. Αντί να προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση, η κυβέρνηση προτίμησε να δαπανήσει 617 εκατ. ευρώ από το υποτιθέμενο δημοσιονομικό πλεόνασμα του 2016 με τη μορφή της ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων, σε μια προσπάθεια να ελέγξει τη δημοσκοπική και πολιτική της πτώση.
Εκτός ελέγχου το προσφυγικό
Σαν να μην έφτανε η δραματική υποβάθμιση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας των συμπολιτών μας με μεγάλες ανάγκες, η κυβέρνηση δημιουργεί πρόσθετες αντιθέσεις με τον τρόπο που διαχειρίζεται το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Νησιά του Αιγαίου έχουν μετατραπεί σε χώρους εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, σε άθλιες συνθήκες, με αποτέλεσμα να υφίσταται τεράστια ζημιά η τοπική οικονομία και να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την αντιπαράθεση των προσφύγων και των μεταναστών με τον τοπικό πληθυσμό.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι κυβερνητικοί αρμόδιοι παραδέχονται ότι ο αριθμός των παράνομων μεταναστών ξεπερνάει κατά πολύ τον αριθμό των προσφύγων, χωρίς να υπάρχει κυβερνητικό σχέδιο για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται δεν έχουν τόσο σχέση με την αναγκαία αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, ιδιαίτερα όσων προέρχονται από τη Συρία, αλλά με τη γενική διάλυση που μετέτρεψε το 2015 την Ελλάδα σε πεδίο δράσης των διεθνών κυκλωμάτων που ελέγχουν τις προσφυγικές και κυρίως τις μεταναστευτικές ροές.
Με τον ρυθμό που αποσυντίθεται η κοινωνία εξαιτίας των κυβερνητικών λαθών και των παραλείψεων είναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες που θα ανοίξουν τον δρόμο στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Μία διαλυμένη κοινωνία είναι πρακτικά αδύνατο να σηκώσει το τεράστιο οικονομικό φορτίο της υπερχρέωσης του Δημοσίου και της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008 και όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί για αρκετά χρόνια ακόμη.
* Από τον Γιώργο Κύρτσο
Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Ν. Δημοκρατίας