Από το Νικόλαο Φασούλα*
Η φιλία είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς το ανθρώπινο είδος. Έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης σε παρέες, ενώ έχουν γραφτεί τραγούδια και γνωμικά γι’ αυτήν. Είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα στην ζωή του ανθρώπου που πηγάζει από την ανάγκη του για κοινωνικότητα.
Ο άνθρωπος συναναστρέφεται με άλλους ανθρώπους με σκοπό να δώσει και να πάρει συναισθήματα για την καλλιέργεια του ψυχικού του κόσμου.
Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας αναζητούμε την φιλία. Είναι το καταφύγιο μας στις δύσκολες στιγμές που περνούμε, γι’ αυτό και προσπαθούμε ο άνθρωπος που θα έρθει δίπλα μας ως φίλος να έχει μ’ εμάς κοινές αντιλήψεις, ενδιαφέροντα και εμπειρίες, ώστε να καταφέρουμε να αναπτύξουμε σχέσεις αμοιβαίας συμπάθειας και εμπιστοσύνης.
Ο καθένας μας ερμηνεύει την φιλία διαφορετικά, ανάλογα με τις εμπειρίες που έχει στην ζωή του. Σε όσα λεξικά όμως και αν ψάξει κανείς να βρει τον ορισμό της φιλίας πάντα θα καταλήγει σε δύο λέξεις: Αγάπη και εμπιστοσύνη.
Λένε πως πραγματικός φίλος είναι αυτός που χωρίς να του πεις λέξη καταλαβαίνει ακριβώς πως αισθάνεσαι. Εκείνος που δεν θα σε παρεξηγήσει ακόμα και αν τον ξυπνήσεις στις έξι το πρωί για να του πεις τι όνειρο είδες.
Ειλικρινά πιστεύω πως αν στην ζωή μας υπάρχει ένα άτομο με το οποίο μπορούμε δίχως δισταγμό να είμαστε ο εαυτός μας, χωρίς να φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε τότε γνωρίζουμε τι πάει να πει φιλία.
Είναι γεγονός πως κάθε συνθηματική επαφή αποτελεί ένα ρίσκο και πιθανόν να προκαλέσει πόνο. Γι’ αυτό και οι σχέσεις κτίζονται πολύ δύσκολα σήμερα, έχουμε γίνει εσωστρεφείς και πλέον αρκούμαστε σε ποσοτικές και όχι ποιοτικές φιλίες.
Θα πρέπει όμως να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι οι ποσοτικές φιλίες έρχονται και φεύγουν στην ζωή μας, ενώ οι ποιοτικές μένουν. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς φίλους, ακόμα και εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν έχουν κανένα φίλο στην ζωή τους αν καθίσουν να το σκεφτούν καλύτερα, θα διαπιστώσουν ότι πάντα υπάρχει γύρω μας ένας άνθρωπος που μας νοιάζεται ακόμα και αν δεν μας το δείχνει όπως εμείς θα θέλαμε.
Ο φίλος είναι σαν ένα πολύ μικρό νησάκι στην μέση του ωκεανού όπου εκεί μπορείς να προσγειώσεις με ασφάλεια το αλεξίπτωτό σου, είναι αυτός που θα βρει το κλειδί της καρδιάς σου και θα καταφέρει να την ανοίξει. Ένας πραγματικός φίλος θα δει μέσα στα μάτια σου τον εαυτό του, άλλες φορές λιγότερο και άλλες περισσότερο.
Όταν λοιπόν έχεις φίλους είναι σαν να έχεις θησαυρούς. Η φιλία είναι ένας πραγματικός θησαυρός γιατί αυξάνει την χαρά και ελαττώνει την λύπη. Είναι μια αρετή που συμβάλλει όχι μόνο στην ατομική βελτίωση αλλά και στην εξυπηρέτηση του γενικού καλού γιατί ενεργοποιεί ανώτερα συναισθήματα.
Βέβαια, όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ ρομαντικά. Ίσως και εγώ ο ίδιος που τα γράφω να είμαι περισσότερο ρομαντικός απ’ ότι πρέπει, δεν ζω σ’ έναν άλλο κόσμο το ξέρω. Ζω σ’ έναν κόσμο όπου η κάθε είδους σχέση έχει πάρει μια περίεργη διάσταση.
Η κοινωνική ανισορροπία που υπάρχει γύρω μας έχει επηρεάσει σημαντικά και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Το υλιστικό πνεύμα που υπάρχει μέσα στην καθημερινότητά μας, σπανίως επιτρέπει την ανάπτυξη μιας αληθινής φιλίας. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα προσπαθούν να αναδειχθούν, να αποχτήσουν φήμη, γόητρο, και αν κάποτε τα καταφέρουν στην ζωή τους είναι ικανοί να ξεχάσουν από πού ξεκίνησαν. Έτσι απλά και εύκολα. Με την ίδια ευκολία μπορούν να ξεχάσουν και μια σημαντική φιλία που πέρασε κάποτε από την ζωή τους.
Πρέπει να σας πω ότι η ανάγκη μου για την συγγραφή αυτού του άρθρου προέκυψε μετά από σχετική συζήτηση με τους δικούς μου φίλους, ένα απόγευμα πίνοντας καφέ σε κάποιο από τα στέκια της πόλης, κάποιοι από αυτούς συντάχτηκαν με την δική μου ρομαντική άποψη, άλλοι πάλι είχαν μια πιο σκληρή αντίληψη αλλά ωστόσο ρεαλιστική.
Προσωπικά πάντως, για μένα φίλος είναι ο άγγελος που στέλνει ο Θεός επί γης για να μας προστατεύει. Επειδή εμείς οι θνητοί όμως δεν μπορούμε να του δώσουμε φτερά τον ονομάσαμε φίλο.
Πρέπει να πιστέψουμε ξανά στην αρετή της φιλίας, για να αρχίσουμε να χτίζουμε ως κοινωνία τις ιδανικές σχέσεις. Άλλωστε η πραγματική φιλία είναι κάτι που κερδίζεται δεν γεννιέται. Κερδίζεται μέσα από την αλήθεια του εαυτού μας απέναντι στον συνάνθρωπο.
* Ο Νικόλαος Αλεξ. Φασούλας είναι Οικονομολόγος Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-Συγγραφέας.
