Η Λαρισαία Μαρία Κισκίνη ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Έχει θετική σκέψη, αγαπά τη ζωή και τα παιδιά και έχει κάνει τρόπο ζωής της τον εθελοντισμό χρησιμοποιώντας το ταλέντο της στη ζωγραφική. Έτσι, παρά το γεγονός ότι είναι εργαζόμενη και μητέρα δύο παιδιών, στον ελάχιστο χρόνο που της απομένει δίνει χρώμα στη ζωή των παιδιών ζωγραφίζοντας τους τοίχους του 44ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας και της Παιδιατρικής Πτέρυγας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας. Ζωγραφιές που ξυπνούν μνήμες και συναισθήματα, διδάσκουν και δίνουν χαρά στην καθημερινότητα των παιδιών.
Η «Ε» βρέθηκε και στο 44ο Δημοτικό Σχολείο της Λάρισας και στην Παιδιατρική του Γενικού Νοσοκομείου, όπου η Μαρία με τα πινέλα της έχει μεταμορφώσει τους άσπρους και μουντούς τοίχους σε έργα τέχνης.
Στο σχολείο η Μαρία ξεκίνησε την άνοιξη του 2016 σε συνεργασία με την τότε διευθύντρια και συνεχίζει μέχρι και σήμερα, καθώς αφού ολοκλήρωσε το ισόγειο περνά στις σκάλες και στον 1ο όροφο. Η εικόνα που αντικρίζει κανείς μπαίνοντας στο σχολείο είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Ο Μίμης, η Άννα, η Έλλη και η Λόλα οι πρωταγωνιστές των παλιών αναγνωστικών που δίδαξαν γράμματα στους μικρούς μαθητές παλαιότερων γενιών, κρατούν συντροφιά στους μαθητές του σχολείου
«Έλλη, να ένα μήλο. Λόλα να ένα άλλο, Άννα να μήλα» έγραφε το Αλφαβητάριο στη σελίδα που οι μικροί μαθητές διδάσκονταν το γράμμα «μ». Η Άννα, η Λόλα, η Έλλη και ο Μίμης μέχρι σήμερα παραμένουν οικείοι και αγαπητοί, ακόμα και για όσα παιδιά δεν το διδάχτηκαν, λέει η Μαρία αφού πολλοί γονείς έχουν κρατημένα βιβλία στα σπίτια τους. Η Μαρία είναι αυτοδίδακτη στη ζωγραφική και καμαρώνει για το έργο της, αφού όπως τονίζει η προσπάθειά της αγκαλιάσθηκε από μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τώρα ζωγραφίζει τις τέσσερις εποχές και σειρά έχει ο επάνω όροφος με τις μεγαλύτερες τάξεις, όπου εκεί σε συνεργασία με τους δασκάλους και της υποδιευθύντριας κ. Θωμαής Τζίτζη, θα επιλέξουν θέματα από τη μυθολογία, τη βυζαντινή παράδοση και την ιστορία.
Η διευθύντρια του σχολείου κ. Μαρία Κουκόλη, αναφέρει ότι όταν η ίδια ανέλαβε, ήδη η Μαρία είχε κάνει τη διαφορά στο σχολείο με τις ζωγραφιές της και φυσικά ήταν κάτι που και η ίδια ήθελε να έχει συνέχεια γνωρίζοντας τη μεγάλη επίδραση που έχουν τα χρώματα στη συμπεριφορά και την ψυχολογία των παιδιών.
«Οι ζωγραφιές της κ. Κισκίνη κοσμούν και ομορφαίνουν το σχολείο. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα όταν τις είδα πέρυσι για πρώτη φορά που τοποθετήθηκα διευθύντρια στο σχολείο.
Ο Μίμης και η Έλλη γεμάτη ζωντάνια και χαρά θυμίζουν σε εμάς τους μεγάλους όμορφες στιγμές από τα παιδικά μας χρόνια, ενώ για τους μαθητές μας είναι οι αγαπημένοι ήρωες ενός παλαιότερου αναγνωστικού της Α’ Δημοτικού, από τους οποίους μαθαίνουν την ιστορία και την εξέλιξη των διδακτικών βιβλίων. Ευχαριστούμε θερμά την κ. Κισκίνη για την προσφορά της και τη στηρίζουμε σε ό,τι χρειάζεται. Οι δύο μικροί ήρωες ο Μίμης και η Έλλη θα είναι πάντα εκεί, απέναντι από την κεντρική είσοδο για να καλωσορίζουν κάθε φορά τους μικρούς μαθητές του σχολείου» τόνισε η κ. Κουκόλη.
Η Μαρία, είναι και η ίδια σαν μικρό παιδί και με ενθουσιασμό μας περιγράφει τον καταιγισμό ερωτήσεων αλλά και προτάσεων για προσφορά εργασίας που δέχεται από τους μικρούς μαθητές που προσέχουν τα έργα σαν τα μάτια τους. Μέσα σε όλα αυτά μας αποκαλύπτει ότι εδώ και αρκετούς μήνες έχει ξεκινήσει κάτι ανάλογο και στην Παιδιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, μετά από παρότρυνση του διοικητή κ. Δημήτρη Λιόλιου που το παιδί του φοιτά στο 44ο Δημοτικού Σχολείο και έτσι είδε και ο ίδιος από κοντά τα έργα της. «Δέχτηκα με μεγάλη μου χαρά.
Στόχος είναι να μεταμορφώσουμε όχι μόνο τους διαδρόμους της κλινικής αλλά και όλα τα δωμάτια που νοσηλεύονται τα παιδιά, ώστε το νοσοκομείο να κάνει όσο το δυνατόν την παραμονή τους εκεί πιο ευχάριστη. Λούνα Παρκ και ζώα του δάσους έχουν ήδη πάρει τη θέση τους στους τοίχους» λέει η Μαρία.
Ο φακός της «Ε» βρέθηκε και στην Παιδιατρική Κλινική που ήδη ένα μεγάλο κομμάτι της μεταμόρφωσης έχει γίνει. Οι άψυχοι τοίχοι του νοσοκομείου αποκτούν χρώμα και θέμα. Ο διοικητής του ΓΝΛ στηρίζει απόλυτα τη κ. Κισκίνη και δηλώνει «Όταν είδα την εξαιρετική δουλειά της κ. Κισκίνη εντυπωσιάστηκα και σκέφτηκα ότι αν και η ίδια ήθελε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και στο νοσοκομείο. Στην Παιδιατρική Κλινική οι ασθενείς είναι μικρά παιδιά που αναγκάζονται να αποχωριστούν τη θαλπωρή του σπιτιού και του δωματίου τους και να μπουν σε ένα χώρο που πολλές φορές τα φοβίζει. Εμείς θέλουμε να είναι όσο γίνεται ένας χώρος ευχάριστος για τα παιδιά που θα τα κάνει να αισθάνονται όμορφα και να ξεχνούν έστω και για λίγο το πρόβλημα υγείας του.
Τα θέματα επιλέχθηκαν σε συνεργασία με τη διευθύντρια της Παιδιατρικής και της προϊσταμένης και εννοείται ότι το νοσοκομείο φροντίζει να συνδράμει την προσπάθεια αυτή με ό,τι χρειάζεται (χρώματα, πινέλα). Βέβαια, η δουλειά της κ. Κισκίνη έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία γιατί γίνεται εθελοντικά και με μοναδικό κίνητρο την αγάπη της προς τα παιδιά».
Ολοκληρώνοντας τη συνάντησή μας με τη Μαρία, μας διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της όπου μπορεί, καθώς θεωρεί ότι ο εθελοντισμός είναι σπουδαία αξία στη ζωή ενός ανθρώπου και παροτρύνει όλους όσοι έχουν κάποια δεξιότητα να την προσφέρουν για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Της Νατάσας Πολυγένη
Φωτ: Κ. Τσάντζος
