Του Δημήτρη Βάλλα
Πηγαίναμε, παλιότερα για λίγες ημέρες ένα ταξίδι στο εξωτερικό.
Και... όταν λέμε για εξωτερικό τώρα, δεν μιλάμε για τίποτε εξωτικά ταξίδια μακρινά, αλλά για την Ευρώπη, δίπλα μας και μάλιστα στην Ευρώπη της Μεσογείου!
Καρπούζια λοιπόν και πεπόνια στον μανάβη της γειτονιάς σε φέτες, όλων των μεγεθών , συσκευασμένες από τότε στο σελοφάν! Ειρωνεία και σχόλια από όλους εμάς για τους… «κουτόφραγκους» που αγόραζαν καρπούζι σε φέτες.
Αδιανόητο να τα κατανοήσει η ψυχή του Έλληνα, μέχρι που η …βάσκανος μοίρα το θέλησε η ιστορία να επαναλαμβάνεται.
Καρπούζι λοιπόν κύριοι, και πεπόνι, και μάλιστα σε φέτες, τόσο από τα σούπερ μάρκετ, όσο και από τα μανάβικα της γειτονιάς.
Αυτά που κοροϊδεύαμε και λοιδορούσαμε, μας ήρθαν στο κεφάλι!
…Ήδη λοιπόν και συνοικιακά μανάβικα της πόλης εκτός από τα μεγάλα σούπερ μάρκετ , καρπούζια και πεπόνια, άρχισαν να τεμαχίζονται και να πωλούνται ως… φέτες!
Αγοραστές οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι πρότινος τα αγόραζαν δυο-δυο και τώρα τα παίρνουν τεμαχισμένα και μάλιστα και …βερεσέ!
Η ΚΡΙΣΗ ΕΚΟΨΕ ΤΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ
Χρόνια μανάβης και αυτός και η γυναίκα του, ο Γιάννης Μπαντάσης, με το μανάβικό του στην Καραθάνου, εδώ και καιρό τώρα έχει καθιερώσει να πουλάει το καρπούζι και το πεπόνι σε φέτες…
« Να σου εξηγήσω , θα μας πει, τα καρπούζια και τα πεπόνια τα κόβω, είτε στα δύο, είτε στα τέσσερα, μέχρι στιγμής βέβαια, γιατί αύριο μπορεί να τα κόβω ακόμα και σε μικρότερες φέτες. Ο λόγος, είναι απλός. Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει. Κάποιος δηλαδή που θα έπρεπε να πάρει ένα ολόκληρο καρπούζι πληρώνοντας από 7 έως 8 ευρώ, τώρα αγοράζει το κομμένο, μόνο στο 1/4 πληρώνει ένα ευρώ και φεύγει!
Αναγκαστήκαμε και το κάναμε και αυτό. Ο κόσμος στη γειτονιά είναι στο μεροκάματο και πια ο άλλος άρχισε να το μετράει, ακόμα και το λεπτό.
Σου λέει δηλαδή, έχω 4 άτομα στην οικογένεια, γιατί να πάρω 5 κιλά καρπούζι και όχι μερικές φέτες!
Βέβαια για να καταλάβεις, αυτό είναι σημειολογικό, γιατί μέχρι πρότινος ήταν ντροπή για τον Έλληνα να αγοράζει το καρπούζι σε φέτες. Το έπαιρνε ολόκληρο, έτρωγε μόνο την καρδιά και το υπόλοιπο το πετούσε στα σκουπίδια ή το έδινε στα ζωντανά. Τόσο … large, δηλαδή...
Αυτά λοιπόν και πολλά αλλά στην Ελλάδα με φέτες σε καρπούζι και πεπόνι και αύριο μεθαύριο και σε …μπανάνες.
Και επειδή ζούμε στον αστερισμό του καρπουζιού, έστω και με φέτες, και λίγο έλειψε να παρασυρθώ και εγώ και να τεμαχίζω μαζί με τον Γιάννη του ρεπορτάζ καρπούζια και να εκτεθώ επικινδύνως, τουλάχιστον ως λαϊκιστής, ας το ελαφρύνουμε ολίγον το θέμα, που όπως και να το κάνουμε παραμένει μια καλοκαιρινή απόλαυση, έστω και σε φέτες!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ… ΜΑΠΑ
Και επειδή το καρπούζι δεν θα πρέπει να είναι «μάπα» (δηλαδή άγουρο λάχανο, όπως σημαίνει και η λέξη) οι παρακάτω οδηγίες κρίνονται απαραίτητες και σας τις παραθέτουμε:
* Το κοτσάνι
Επιλέξτε καρπούζι που το κοτσάνι του να είναι χρώματος πράσινο σαν αυτό ενός φρέσκου αγγουριού και όχι ξεραμένο που σημαίνει ότι έχει κοπεί πριν μέρες.
* Εξωτερική εμφάνιση
Το χρώμα του να είναι ομοιόμορφο και το σχήμα συμμετρικό. Να μην είναι σκισμένο ή γρατζουνισμένο και να μην έχει εμφανή χτυπήματα από τη μετακίνησή του. Έλεγξε την κηλίδα που βρίσκεται στη βάση του. Αν είναι ασπροκίτρινη, τότε είναι ώριμο. Αν είναι λευκή ή ασπροπράσινη, είναι ακόμα άγουρο.
* Σημεία πώλησης
Επιλέξτε το σημείο που θα αγοράσετε τα καρπούζια να είναι δροσερό και να μην τα χτυπά ο ήλιος και γενικά να μην είναι εκτεθειμένα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
* Ήχος
Το μυστικό για τη σωστή επιλογή ενός καρπουζιού είναι ο ήχος! Πάρτε το στο δυο χέρια και χτυπήστε το. Ο ήχος που θα κάνει θα πρέπει να είναι βαθύς και όχι σύντομος-συμπαγής που σημαίνει ότι το καρπούζι είναι άγουρο, έχει χτυπηθεί ή έχουν περάσει πολλές μέρες από την κοπή του. Επίσης καλό θα ήταν να αποφύγετε τα μικρά ή τα πολύ μεγάλα καρπούζια. Επιλέξτε αυτά με βάρος από 7 έως και 10 κιλά.
