Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με την οποία το ελληνικό κράτος έχει το απόλυτο δικαίωμα – παρά τις «πιέσεις» των «θεσμών» - να απαγορεύει το «άνοιγμα» φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς, προβάλλει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής, με ερώτησή του προς την Κομισιόν.
Ο Νίκος Χουντής επικαλείται την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το 2009 (υπόθεση 531/06, http://curia.europa.eu/jcms/upload/docs/application/pdf/2009-05/cp090044el.pdf), η οποία δικαίωσε την Ιταλία (όπως και τη Γερμανία για αντίστοιχη περίπτωση) και συγκεκριμένα το δικαίωμά της, να απαγορεύει στην νομοθεσία της την ίδρυση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς.
Ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, στην ερώτησή του, αφού επισημαίνει το σκεπτικό του Δικαστηρίου, στο οποίο τονίζεται με κάθε τρόπο η«ανάγκη για ασφαλή και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμό του πληθυσμού με φάρμακα», όπως και τη διαπίστωση ότι «οι μη φαρμακοποιοί δεν έχουν, εξ ορισμού, κατάρτιση, εμπειρία και ευθύνη αντίστοιχη με εκείνη των φαρμακοποιών», τονίζει το συμπέρασμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ότι, «θεωρείται δικαιολογημένη η απαγόρευση που επιβάλλεται στους μη φαρμακοποιούς να εκμεταλλεύονται ιδιωτικό φαρμακείο».
Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Νίκος Χουντής κατηγορεί την Κομισιόν και τους υπόλοιπους «θεσμούς» ότι «στερούν το δικαίωμα και την υποχρέωση της Ελλάδας να προστατεύει τη δημόσια υγεία των πολιτών της», όπως ορίζει η ανωτέρω απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, καλώντας την παράλληλα να μην χρησιμοποιεί διαφορετικά «μέτρα και σταθμά» ανάμεσα στα κράτη-μέλη και να άρει τις απαιτήσεις για αλλαγή της νομοθεσίας, εφόσον το ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση.
Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή, έχει ως εξής:
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στην υπόθεση 531/06 (Επιτροπή κατά Ιταλίας), επικαλούμενο, μεταξύ άλλων, την ανάγκη για «ασφαλή και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμό του πληθυσμού με φάρμακα» και ότι «οι μη φαρμακοποιοί δεν έχουν, εξ ορισμού, κατάρτιση, εμπειρία και ευθύνη αντίστοιχη με εκείνη των φαρμακοποιών», απεφάνθη (19.05.2009) ότι, «θεωρείται δικαιολογημένη η απαγόρευση που επιβάλλεται στους μη φαρμακοποιούς να εκμεταλλεύονται ιδιωτικό φαρμακείο».
Δεδομένου ότι οι «θεσμοί» ζητάνε ως προαπαιτούμενο από την Ελλάδα, το δικαίωμα μη φαρμακοποιών να «ανοίγουν» φαρμακεία, και ότι, η Επιτροπή θα όφειλε να σεβαστεί την ανωτέρω δικαστική απόφαση που κρίνει ότι, «ένα κράτος μέλος μπορεί… να θεωρήσει ότι η εκμετάλλευση φαρμακείου από μη φαρμακοποιό ενδέχεται να αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία …» και ότι «τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν η διανομή φαρμάκων να γίνεται από φαρμακοποιούς»,
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Γιατί στερεί το δικαίωμα (και υποχρέωση) του ελληνικού κράτους (όπως ορίζει το ΕΔ) να προστατεύει τη δημόσια υγεία; Έθεσε η ελληνική κυβέρνηση, κατά τη διαβούλευση, τα ζητήματα αυτά; Επικαλέστηκε την ανωτέρω δικαστική απόφαση;
2. Σε ποιες χώρες της Ε.Ε. απαγορεύεται η ιδιοκτησία φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς; Προτίθεται να ζητήσει από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών την άρση των ρυθμίσεων αυτών, όπως ζητείται τώρα από την Ελλάδα; Εάν όχι, γιατί;»
