Ένα ακόμα στοιχείο δείχνει πως η βία από τον σύντροφο προς τη γυναίκα ξεκινά από πολύ νεαρές ηλικίες, καθώς καταγράφεται ένα 24% θυμάτων στην ηλικιακή ομάδα 15-19 ετών.
Η βία -σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική- σε βάρος των γυναικών αφορά παντρεμένες, όσες συζούν και εκείνες που έχουν κάποιον σύντροφο για χρόνια, ενώ μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των θυμάτων.
Η μελέτη ανέλυσε στοιχεία για 161 χώρες με συνολικά πάνω από δύο δισεκατομμύρια γυναίκες άνω των 15 ετών (άνω του 90% του παγκόσμιου γυναικείου πληθυσμού). Εκτιμάται ότι μέσα σε ένα έτος περίπου μισό δισεκατομμύριο γυναίκες υφίστανται κάποιου είδους βία από τους συντρόφους τους.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Τα υψηλότερα ποσοστά βίας κατά γυναικών καταγράφονται στην Ωκεανία (49%) και στην κεντρική υποσαχάρια Αφρική (44%), ενώ τα χαμηλότερα στην Κεντρική Ασία (18%) και στη Νότια Ευρώπη (16%). Γενικά οι πιο ανεπτυγμένες χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν μικρότερα ποσοστά βίας σε σχέση με τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Σε όλη την Ευρώπη η βία εκτιμάται στο 20% των γυναικών, έναντι 25% στην Αμερική, 27% στην Ασία και 33% στην Αφρική.
Στην Ελλάδα (με βάση στοιχεία για το 2018) εμφανίζεται το 18% των γυναικών να έχει υποστεί βία από σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους, ενώ το 5% κατά το τελευταίο έτος.
Συγκριτικά, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 16% και 3% για την Κύπρο, 16% και 4% για την Ιταλία, 22% και 5% για τη Γαλλία, 24% και 4% για τη Βρετανία και 32% και 12% για την Τουρκία (όπου το πρόβλημα είναι προφανώς μεγάλο).
Σημειώνεται πως στην Ελλάδα έχουν σημειωθεί 17 γυναικοκτονίες μόνο μέσα στο 2021.
ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Πρόκειται για την ενσωμάτωση και κύρωση στην ελληνική νομοθεσία της απόφασης-σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, γνωστή και ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Χαρακτηριστικό της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης είναι ότι αποδίδει έμφαση στην πρόληψη. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται η υποχρέωση των συμβαλλόμενων κρατών να εξασφαλίσουν την κατάρτιση επαγγελματιών που ασχολούνται με τα θύματα βίας και την υλοποίηση θεραπευτικών προγραμμάτων για τους δράστες εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Αναφορικά με την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου της ασκούμενης βίας κατά των γυναικών προβλέπεται η λειτουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου δομών και υπηρεσιών με αντικείμενο την προσφορά ψυχοκοινωνικής στήριξης, νομικής συμβουλευτικής, αλλά και ασφαλούς διαμονής στις γυναίκες-θύματα έμφυλης βίας.
Βασική της καινοτομία συνιστά η ίδρυση μηχανισμού παρακολούθησης υπό την ονομασία GREVIO.
Ως ανεξάρτητο όργανο συγκροτείται από τεχνοκράτες και είναι επιφορτισμένο με την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης, από τα κράτη-μέλη που την έχουν υπογράψει. Ακόμα, τροποποιήθηκαν διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, ώστε να εναρμονιστούν με τη Σύμβαση, όπως η κατάργηση της διάταξης του ποινικού κώδικα που προέβλεπε την παύση της ποινικής δίωξης, αν μεταξύ του δράστη του αδικήματος της αποπλάνησης ανηλίκου κάτω των 15 ετών και του θύματος τελέστηκε γάμος.