Υπόθεση Υγείας

Αυξάνονται οι εμβολιασμοί το τελευταίο διάστημα στο Εμβολιαστικό Κέντρο του ΓΝΛ. Αν φρόντιζαν οι υπεύθυνοί του λίγο περισσότερο, για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας, αποστάσεις κ.λπ., θα ’ταν ακόμα καλύτερα για την αντιμετώπιση της πανδημίας

Από τον Δ.  Κατσανάκη      ([e-mail])

 

Τα μονοκλωνικά, τα εμβόλια και οι αυτοάνοσοι ασθενείς

Στον ρυθμό της θεραπείας των ευάλωτων ασθενών με Covid με τα μονοκλωνικά αντισώματα βρίσκεται το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου την προηγούμενη Παρασκευή ετοιμάστηκε ένα τετράκλινο δωμάτιο στον 4ο όροφο του κτιρίου, όπου

νοσηλεύονται ασθενείς με Covid, για τις ανάγκες των εγχύσεων.
Δύο ασθενείς, ένας Λαρισαίος της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας και ένας Καρδιτσιώτης, που μεταφέρθηκε στη Λάρισα με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, ήταν οι δύο πρώτοι ασθενείς που έτυχαν της συγκεκριμένης θεραπείας στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, αφού προηγουμένως εξασφάλισαν την έγκριση από την ειδική Επιστημονική Επιτροπή που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Υγείας για την αξιολόγηση των αιτήσεων για θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα.
Το μήνυμα ωστόσο σε κάθε κατεύθυνση είναι σαφές: η συγκεκριμένη θεραπεία, που πάντως αφορά συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού, δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα της πανδημίας. Η λύση είναι η εξασφάλιση της ανοσίας με την αύξηση της εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού…
* * *
Και καθώς γίνεται πολύ συζήτηση για τα εμβόλια, διαδικτυακή έρευνα της AFPA (Alliance for Patient Access) στις ΗΠΑ αποκαλύπτει ότι τα διαφορετικά και αντικρουόμενα μηνύματα για τα εμβόλια για την Covid-19 μπορεί να αυξήσουν τους κινδύνους των αυτοάνοσων ασθενών, καθώς αφήνουν ορισμένους ασθενείς αβέβαιους για το πώς να προστατευτούν.
Μερικά από τα πιο βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι:
* Έλλειψη ενημέρωσης ότι οι ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί να μην προστατεύονται πλήρως από την Covid-19, ακόμη κι αν έχουν εμβολιαστεί με σειρά δύο δόσεων.
* Αβεβαιότητα σχετικά με την ανάγκη για τρίτη δόση εμβολίου ή πότε να γίνει.
* Αβεβαιότητα σχετικά με τη διαφορά της τρίτης δόσης με διαφορετικό εμβόλιο.
* Σύγχυση λόγω μεικτών μηνυμάτων σχετικά με τα εμβόλια από τα μέσα ενημέρωσης και τις κυβερνήσεις.
Οι ασθενείς που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι ήθελαν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να κάνουν τις οδηγίες εμβολιασμού πιο σαφείς, πιο συγκεντρωτικές και συγκεκριμένες για τις αυτοάνοσες παθήσεις τους. Είπαν επίσης ότι θα πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος των επαγγελματιών υγειονομικής περίθαλψης ως πηγών έγκυρων πληροφοριών σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της Covid-19.
Οι συμμετέχοντες τόνισαν ότι η πανδημία επιδείνωσε τις καθημερινές προκλήσεις για τη διαχείριση της κατάστασής τους. Η πλειοψηφία (61%) ανέφερε συναισθηματική επιβάρυνση, με τα παρακάτω αισθήματα: 30% ανήσυχοι, 16% απογοητευμένοι και το 15% συντετριμμένοι.
Περίπου τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι ήταν εμβολιασμένοι – 71% πλήρως εμβολιασμένοι και 3% μερικώς εμβολιασμένοι. Περίπου το ένα τέταρτο, ωστόσο, ανέφερε ότι δεν είχε εμβολιαστεί. Ο δισταγμός τους προήλθε από μια σειρά παραγόντων.
* 60 ερωτηθέντες είχαν ανησυχία για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
* 49 ερωτηθέντες είχαν ανησυχία για τις παρενέργειες.
* 33 ερωτηθέντες είχαν ανησυχία για τις εξάρσεις.
* 10 ερωτηθέντες είχαν ανησυχία για την αναστολή της θεραπείας τους.
Για τους ασθενείς με κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, η προστασία τους από την Covid-19 απαιτεί την πλοήγηση στις λεπτομέρειες -τον αριθμό των απαραίτητων δόσεων-, τον χρόνο των εμβολίων και εάν η μάρκα των πρόσθετων δόσεων πρέπει να είναι ίδια με την αρχική.
* Το 47% δεν είναι σίγουροι για το αν χρειάζονται την τρίτη δόση εμβολίου ή πότε να το κάνουν.
* Το 51% είναι αβέβαιοι για το εάν πρέπει να γίνει τρίτη δόση εμβολίου Covid-19 μετά το εξάμηνο από τη δεύτερη δόση ή ενισχυτική δόση εμβολίου πριν το εξάμηνο.
* Το 47% δεν καταλαβαίνουν αν μια τρίτη δόση εμβολίου πρέπει να γίνει με την ίδια μάρκα εμβολίου με το αρχικό εμβόλιο.
Οι ερωτηθέντες ήταν 400 ασθενείς που ζούσαν με ρευματοειδή αρθρίτιδα (60%), σκλήρυνση κατά πλάκας (17%), λύκο (10%), συστηματική σκλήρυνση (2%), νόσο του Graves (10%) και πέμφιγο (1%). 68% ήταν γυναίκες και το 38% άνδρες με ηλικιακά γκρουπ, 21-30 (12%), 31-40 (16%), 41-50 (15%), 51-60 (27%), 60- και άνω (30%). Η έρευνα διεξάχθηκε στις 11-19 Οκτωβρίου 2021.
* * *
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η ερώτηση -μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου- του κυβερνητικού βουλευτή Αχαΐας, Άγγελου Τσιγκρή (φωτ.), με την οποία ζητά από τον υπουργό Υγείας την ένταξη των πασχόντων από σακχαρώδη διαβήτη στις ευπαθείς ομάδες.
Όπως υποστηρίζει ο βουλευτής, η ένταξη των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη στις ομάδες αυξημένου κινδύνου είναι πολύ δύσκολη, αφού ο χαρακτηρισμός «αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης» είναι ασαφής, ενώ παράλληλα απαιτείται ο ασθενής να έχει συμπληρώσει το 65ο έτος γεγονός που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τούς πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη «τύπου 1» και «τύπου 2», αφού η ενδεχόμενη παράλληλη νόσησή τους από κορονοϊό, είναι πολύ πιθανό να τους οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο.
Επιπρόσθετα θεωρεί απαραίτητη την άμεση ένταξη των πασχόντων από σακχαρώδη διαβήτη, στις ομάδες αυξημένου κινδύνου (που θα γίνεται κατόπιν ιατρικής γνωμάτευσης του θεράποντος ιατρού), προκειμένου να τους παρέρχεται η δυνατότητα εναλλακτικών μορφών εργασίας και χορήγησης ειδικής άδειας στις περιπτώσεις που κρίνεται αναγκαίο.