«Η θρόμβωση είναι συχνή επιπλοκή σε καρκινοπαθείς»

ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΘΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΛΗΦΘΕΙ

Η φλεβική θρομβοεμβολή είναι μια συχνή επιπλοκή σε ασθενείς με καρκίνο, τόνισαν όλοι οι ομιλητές με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θρόμβωσης (13 Οκτωβρίου) στην οποία συμμετέχουν 19 Επιστημονικές Εταιρείες και έχει την Αρωγή και Στήριξη του Υπουργείου Υγείας.

Η φλεβική θρομβοεμβολή (ΦΘΕ) είναι μια σοβαρή επιπλοκή σε ασθενείς με νεοπλασματικά νοσήματα τόνισε ο κος Αλ. Τσελέπης, καθηγητής Βιοχημείας-Κλινικής Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πρόεδρος του ΙΜΕΘΑ. Αποτελεί δε μια συχνή αιτία θανάτου των ασθενών αυτών, η οποία μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί. Πολλές φορές όμως ο κίνδυνος θρόμβωσης δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Για αυτό κρίνεται απαραίτητη η ανάληψη δράσης για την όσο το δυνατόν ευρύτερη γνωστοποίηση του παραπάνω κινδύνου, καθώς και των οδηγιών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ΦΘΕ σε ασθενείς με καρκίνο
Τα νέα δεδομένα, επισήμανε ο κος Ν. Τσουκαλάς, παθολόγος - ογκολόγος, αναπλ. διευθυντής, Ογκολογικής Κλινικής 401 ΓΣΝΑ και αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδος (ΕΟΠΕ), έχουν ενισχύσει την κατανόηση της θρόμβωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο υποδεικνύοντας ότι 1 στους 5 ογκολογικούς ασθενείς θα εμφανίσει κάποια στιγμή στην πορεία της νόσου του θρόμβωση.
Η θρόμβωση μπορεί να καθυστερήσει την αγωγή για τον καρκίνο, να επιβαρύνει την εξέλιξη και την πρόγνωση του καρκίνου και κατά συνέπεια να αυξήσει τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η θρόμβωση που σχετίζεται με τον καρκίνο μπορεί να προληφθεί ή να διαγνωσθεί έγκαιρα.
Σήμερα, η συνολική προοπτική επιβίωσης των ογκολογικών ασθενών έχει διπλασιαστεί σε σύγκριση με την αντίστοιχη προ 30ετίας και η ποιότητα ζωής τους έχει βελτιωθεί σημαντικά τόνισε ο κος Γρ. Γεροτζιάφας, καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Sorbonne University. Ωστόσο, 1 στους 10 ασθενείς με καρκίνο που ξεκινά ή βρίσκεται σε αντικαρκινική θεραπεία θα νοσήσει από φλεβική θρόμβωση (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση των κάτω άκρων ή πνευμονική εμβολή). Η αντιπηκτική θεραπεία στους ασθενείς με καρκίνο είναι μια δύσκολη διαδικασία, που απαιτεί εξειδικευμένη γνώση και παρακολούθηση.
Για τον λόγο αυτόν χρειάζονται εξειδικευμένες δομές και δίκτυα γιατρών - νοσηλευτών ώστε να αυξηθεί η εγρήγορση για τον κίνδυνο της θρόμβωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο, να εφαρμόζεται ασφαλής και αποτελεσματική θρομβοπροφύλαξη και θεραπεία στους ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο, χωρίς να επιβαρύνεται το πρόγραμμα της αντικαρκινικής θεραπείας, των χειρουργικών επεμβάσεων, αλλά και η ψυχολογία των ασθενών.
Τα καλά νέα σύμφωνα με τον κο Μιλτιάδη Ματσάγκα, καθηγητή Αγγειοχειρουργικής Παν. Θεσσαλίας και αντιπρόεδρο του ΙΜΕΘΑ, είναι ότι η θρόμβωση μπορεί να θεραπευθεί αλλά το σημαντικότερο, να προληφθεί!
Τόσο οι καρδιολογικές όσο και οι ογκολογικές κλινικές σε κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν τη χορήγηση προφυλακτικής αγωγής με αντιπηκτικά για συγκεκριμένες ομάδες καρκινοπαθών.
Η θρομβοπροφύλαξη συνιστάται για τους περισσότερους νοσηλευόμενους καρκινοπαθείς και για πολλούς εξωτερικούς καρκινοπαθείς που βρίσκονται στο στάδιο της χημειοθεραπείας και εμφανίζουν και άλλους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης ΦΘΕ.
Η θεραπεία της θρόμβωσης σε ασθενείς με καρκίνο στοχεύει στη μείωση της θνητότητας και της νοσηρότητας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Την τελευταία δεκαετία έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερες θεραπευτικές επιλογές, καθώς τα νέα αντιπηκτικά από του στόματος φάρμακα αποδείχτηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικά τόσο για την αντιμετώπιση όσο και για την πρόληψη της θρόμβωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο.
Έτσι, μαζί με τα ήδη χρησιμοποιούμενα αντιπηκτικά που χορηγούνται με υποδόριες ενέσεις, αυξήθηκαν οι θεραπευτικές επιλογές που έχουμε να θεραπεύουμε τη θρόμβωση ή ακόμη και να την προλαμβάνουμε στους καρκινοπαθείς.
Είναι πολύ σημαντικό οι ογκολογικοί ασθενείς να γνωρίζουν τους κινδύνους που κρύβει η ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο οργανισμός τους, αλλά και ότι η σωστή διάγνωση και η έγκαιρη χορήγηση προληπτικής αγωγής μπορεί να μειώσει δραματικά την πιθανότητα δυσάρεστων επιπτώσεων στην υγεία τους.