Μία ακόμη αρνητική πρωτιά διεκδικεί η χώρα μας στην Ευρώπη, καθώς βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε ό,τι αφορά στον δείκτη γονιμότητας στην ΕΕ. Μάλιστα οι Ελληνίδες τεκνοποιούν σε αρκετά μεγάλη ηλικία, με τη μέση ηλικία απόκτησης παιδιού να είναι τα 30,4 χρόνια.
Τα παραπάνω στοιχεία περιλαμβάνονται σε έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat, για το 2017. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ο δείκτης γονιμότητας ήταν το 2017 στην Ελλάδα 1,35 (με 42.267 γεννήσεις) έναντι 1,38 το 2016. Στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 1,59 σε σχέση με 1,60 το πρoηγούμενο έτος.
Το ίδιο έτος, ο υψηλότερος δείκτης καταγράφηκε στη Γαλλία (1,90) και έπειτα στη Σουηδία (1,78), ενώ ο χαμηλότερος ήταν στη Μάλτα (1,26), στην Ισπανία (1,31), στην Ιταλία και την Κύπρο (1,32), στην Ελλάδα (1,35), την Πορτογαλία (1,38) και το Λουξεμβούργο (1,39).
Σε ό,τι αφορά στη μέση ηλικία, στην οποία μία γυναίκα αποκτά παιδί για πρώτη φορά, εκτός από τη χώρα μας, πάνω από 30 είναι στην Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία. Το μεγαλύτερο ποσοστό γεννήσεων σε ηλικία μικρότερη των 20 ετών καταγράφεται στη Ρουμανία με 13,9% και στη Βουλγαρία με 13,8%. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στα 29,1 χρόνια.
Στην ΕΕ, το 81,5% των γεννήσεων αφορούσαν στο πρώτο ή δεύτερο παιδί, ενώ οι γεννήσεις τρίτου παιδιού αντιπροσώπευαν το 12,5% του συνόλου. Τέταρτο ή περισσότερα παιδιά αντιστοιχούσαν στο 6,0%, το 2017. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μητέρων που γέννησαν το τέταρτο ή περισσότερα παιδιά τους καταγράφηκε στη Φινλανδία (10,3%), ακολουθούμενη από την Ιρλανδία (9,0%), το Ηνωμένο Βασίλειο (8,8%), τη Σλοβακία (8,1%) και το Βέλγιο (8,0%).
ΕΕΣ: Μαθήματα Πρώτων Βοηθειών
Με το σύνθημα «η γνώση σώζει» o Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Τμήματος Λάρισας εκπαιδεύει πολίτες στις Πρώτες Βοήθειες ώστε να είναι προετοιμασμένοι να διαχειριστούν την οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα προκύψει.
Ο Ε.Ε.Σ διαθέτει ευέλικτα προγράμματα εκμάθησης πρώτων βοηθειών για κάθε ηλικιακή και επαγγελματική ομάδα προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες θεματικές και παιδαγωγικές απαιτήσεις.
Σήμερα στις 5:00 μ.μ. αρχίζει νέος κύκλος σεμιναρίων στα γραφεία του Τμήματος Μεγ. Αλεξάνδρου 7, πληροφορίες στο τηλέφωνο 2410-532.241.
Παρουσιάζονται πρωτοβουλία και έρευνα All.Can
Τη Διεθνή πρωτοβουλία All.Can και τα αποτελέσματα της έρευνας All.Can που διεξήχθη σε ασθενείς και άτομα με εμπειρία καρκίνου πανελλαδικά παρουσιάζει την Τρίτη 2 Απριλίου στην Αθήνα η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου.
Η Διεθνής πρωτοβουλία All.Can είναι μια πλατφόρμα διαλόγου που δημιουργήθηκε με σκοπό τη μείωση της αναποτελεσματικότητας στην ογκολογική περίθαλψη και φροντίδα και τη βελτίωση των εκβάσεων για τους ασθενείς. Ένας από τους κύριους στόχους της είναι να αναζητήσει και να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις στο πρόβλημα της αποτελεσματικής διάθεσης των υφιστάμενων πόρων, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη απόδοση όφελους για τους ασθενείς και να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος της ογκολογικής περίθαλψης και φροντίδας.
Η διεθνής έρευνα Αll.Can, η οποία απευθύνεται σε ασθενείς και άτομα με εμπειρία καρκίνου, σχεδιάσθηκε και υλοποιήθηκε το 2018, σε εννέα Ευρωπαϊκές χώρες, με στόχο να εντοπίσει τις ανεπάρκειες στην ογκολογική φροντίδα, μέσα από την οπτική των ίδιων των ασθενών. Στη χώρα μας διεξήχθη από τα τέλη Δεκεμβρίου 2018 μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους.
Η έρευνα καταγράφει στοιχεία που αφορούν στη διάγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου, την επιστροφή του ασθενή μετά τη θεραπεία στην κοινωνική και επαγγελματική του ζωή, τις σχέσεις του με υποστηρικτικές ομάδες ασθενών καθώς και τη συνολική εμπειρία του με τον καρκίνο. Ο στόχος της έρευνας είναι μέσα από την εμπειρία των ασθενών, να προσδιοριστούν οι τρόποι παρέμβασης για τη βελτίωση της περίθαλψης και της φροντίδας του καρκίνου. Τα δεδομένα που προέκυψαν από την έρευνα, αποτελούν ρεαλιστική αποτύπωση της πραγματικότητας, όπως τη βιώνουν οι ασθενείς και η καταγραφή των ελλείψεων και των ανεπαρκειών, που είναι σημαντικά, σύμφωνα με τη γνώμη τους, θα αποτελέσουν τη βάση οικοδόμησης των δράσεων της Ελληνικής πλατφόρμας All.Can.
Το συνέδριο και η αντίληψη για ΣΔΙΤ
Μπορεί ο δημόσιος τομέας υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες να σηκώσει το βάρος σημαντικών επενδύσεων για την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας στον Έλληνα και ειδικότερα στον Θεσσαλό πολίτη;
Το ερώτημα -αν και θεωρητικό για τον δημόσιο διάλογο στο παρελθόν- τέθηκε επί τάπητος με αφορμή την παρουσίαση της πρότασης του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού για το Ογκολογικό Κέντρο στο πρόσφατο 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας. Και τέθηκε από τον κατεξοχήν εκπρόσωπο του ιδιωτικού τομέα, πρόεδρο του Συνδέσμου Θεσσαλικών Βιομηχανιών και του Ομίλου ANIMUS Αχιλλέα Νταβέλη, που παρατηρώντας την απουσία των ιδιωτών από το φιλόδοξο εγχείρημα της λειτουργίας ενός Ογκολογικού Κέντρου δηλώνοντας παρών εάν το εγχείρημα υπό δημόσιο έλεγχο αποτύχει.
Ανεξάρτητα αν η δημόσια δήλωση του προέδρου του ΣΘΕΒ υποδηλώνει πραγματικές προθέσεις για μια ακόμα επένδυση στον χώρο της υγείας στη Λάρισα έδωσε την αφορμή για προβληματισμό γύρω από τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επενδυτική πρακτική που βρίσκεται στα πρώτα νηπιακά βήματα στη χώρα μας.
Σκέψη και αντίληψη περίπου απαγορευμένη στο παρελθόν φαίνεται να κερδίζει έδαφος, όπως αποδείχθηκε στη "ζωηρή" συζήτηση της αντίστοιχης ενότητας του συνεδρίου. Ενδεικτική υπήρξε η άποψη του πρώην διοικητή νοσοκομειακών ιδρυμάτων της περιφέρειας Κώστα Καραμπάτσα, που, αφού δέχθηκε τα πλέον κολακευτικά του περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού ότι πρόκειται "για έναν από τους καλύτερους διοικητές νοσοκομείων σε όλη την Ελλάδα", μίλησε για την ανάγκη μιας νέας αντίληψης και στον τομέα της υγείας που θα περιέχει και συμπράξεις όπου χρειαστεί για την εξυπηρέτηση του πολίτη. "Το Κράτος δεν μπορεί να τα κάνει όλα, η κρατικίστικη λογική δεν είναι πλέον φιλολαϊκή..." είπε χαρακτηριστικά ενώ υπέρ των συμπράξεων ιδεολογικά τάσσεται και ο περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός.
Ενδιαφέρον παρουσίασε νωρίτερα και η στάση του Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμου, που εξετάζει θετικά την προοπτική μιας σύμπραξης δημόσιου - ιδιωτικού τομέα με τη συμμετοχή και της Εκκλησίας σε προνοιακές δομές, αν και όπως έσπευσε να διευκρινίσει ότι ο ρόλος της Εκκλησίας δεν είναι η δράση αλλά "να συμπληρώνει εκεί που κανένας άλλος δεν μπορεί...".
Εάν συνυπολογιστεί ότι ανάλογες απόψεις διατυπώνονται ολοένα και περισσότερο όχι μόνο στις αίθουσες ενός συνεδρίου αλλά και στην κοινωνία φαίνεται ότι ο κρατισμός συνεχίζει να υποχωρεί χωρίς πάντως αυτό να σημαίνει ότι απαραίτητα θα εκφραστεί και στον τομέα των επενδύσεων, τουλάχιστον στον χώρο της υγείας...
