Σε άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο PLOS ONE, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες μελέτες του είδους, που εντόπισε 899 περιοχές στο ανθρώπινο γονιδίωμα οι οποίες σχετίζονται με τη χαμηλή οστική πυκνότητα, εκ των οποίων οι 613 εντοπίζονται για πρώτη φορά. Τα άτομα υψηλού κινδύνου (περίπου το 2% όσων ελέγχθησαν) είχαν περίπου 17 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν οστεοπόρωση και περίπου διπλάσιο κίνδυνο να υποστούν οστικό κάταγμα. Ο έγκαιρος εντοπισμός των ατόμων που έχουν υψηλό γενετικό κίνδυνο για οστεοπόρωση μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος πρόληψης ή μείωσης της συχνότητας των οστικών καταγμάτων.
Ο Δρ Στιουαρτ Κιμ, ομότιμος καθηγητής Αναπτυξιακής Βιολογίας, και οι συνεργάτες του ξεκίνησε την έρευνα σε μια προσπάθεια να βοηθήσει αθλητές υψηλών επιδόσεων ή μέλη των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ να μάθουν αν διατρέχουν κίνδυνο οστικού τραυματισμού κατά τη διάρκεια εντατικής προπόνησης ή εκπαίδευσης.