Το Συνέδριο παρακολούθησαν περισσότεροι από 220 σύνεδροι από όλη την Ελλάδα και αναπτύχθηκαν όλες οι τελευταίες εξελίξεις για τα νοσήματα από πενήντα ομιλητές από την Ελλάδα, την Αμερική, την Αγγλία και την Ιταλία.
Για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα τονίσθηκε ότι η θεραπεία πρέπει να προσαρμόζεται και σε άλλες καταστάσεις που ενδεχομένως έχει ο ασθενής, όπως υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία. «Οι ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα έχουν επιβαρημένο ανοσοποιητικό με αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων, που επιβαρύνεται περισσότερο με τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Για αυτό είναι αναγκαίο οι ασθενείς με χρόνια αυτοάνοσα νοσήματα να εμβολιάζονται για γρίπη και πνευμονιόκοκκο».
Επίσης, αναλύθηκε η στρατηγική που εφαρμόζεται στη χρήση βιολογικών και άλλων φαρμάκων στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Σε γυναίκα ασθενή με αυτοάνοσο νόσημα που επιθυμεί τεκνοποίηση τονίσθηκε ότι πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία ανάμεσα στον ρευματολόγο και τον γυναικολόγο για να υπάρξουν οι καλύτερες συνθήκες τόσο από πλευράς της αυτοάνοσης πάθησης, όσο και τα φάρμακα της εγκύου για επιτυχή έκβαση της κύησης. Επίσης σε άτομα μεγαλύτερα των 60 ετών τονίσθηκε ότι πρέπει να εκτιμάται η λειτουργία των νεφρών πριν τη χορήγηση φαρμάκων, και οι γιατροί να χρησιμοποιούν με φειδώ φάρμακα και να προσαρμόζουν τη δόση τους σε άτομα με επιβαρυμένη λειτουργία νεφρών.
Από τις κορυφαίες στιγμές του Συνεδρίου ήταν η ομιλία του καθηγητή κ. Salvarani, κορυφαίου παγκοσμίως στην αγγειίτιδα μεγάλων αγγείων που τόνισε ότι «ασθενείς με κροταφική αρτηρίτιδα μπορεί να σταματήσουν την κορτιζόνη σε ένα χρόνο (με συχνή παρακολούθηση όμως εξετάσεων αίματος) και ότι πρέπει να παρακολουθούνται για τυχόν φλεγμονή της αορτής και άλλων μεγάλων αρτηριών».
Ο καθηγητής κ. Selmi από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου ανάλυσε την πνευμονική ίνωση που μπορεί να συμβεί σε αυτοάνοσες παθήσεις, τις εξετάσεις που πρέπει να γίνονται για την ορθή διάγνωση, και τα πιο κατάλληλα φάρμακα για την πάθηση.
Η καθηγήτρια κ. Κousvelari από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ ανάπτυξε τις εφαρμογές με το smartphone αναλύσεων αίματος, ούρων και σάλιου. «Στις εφαρμογές αυτές, με λιγότερο από μια σταγόνα αίματος, ούρων ή σάλιου που θα τοποθετείται σε μια πολύ μικρή συσκευή-με το μέγεθος μιας πιστωτικής κάρτας, στο σπίτι καθενός από εμάς. Τα αποτελέσματα στέλνονται με το smartphone στο γραφείο του γιατρού που έχει έτσι την εικόνα της κατάστασης της υγείας μας. Αυτή η νέα τεχνολογία θα τεθεί σε ισχύ στο άμεσο μέλλον».
Παρουσιάσθηκαν επίσης πρακτικές οδηγίες για καθημερινά προβλήματα κλινικής πρακτικής, όπως η οστεοαρθρίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα, ο πόνος στον ώμο, ο πόνος στη μέση, η αναιμία, και η μυϊκή αδυναμία. «Ασθενείς με δυσκολία να σηκωθούν από χαμηλό κάθισμα, ή τη λεκάνη τουαλέτας έχουν μυοπάθεια και θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους. Ιδιαίτερα τονίσθηκε ότι το αυξημένο ουρικό οξύ αίματος επιβαρύνει το καρδιαγγειακό σύστημα και τους νεφρούς. Για τον λόγο αυτό, τα άτομα ακόμα και με πρώτη κρίση ουρικής αρθρίτιδας και αυξημένο ουρικό οξύ αίματος θα πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για να ελαττωθεί το ουρικό οξύ».
Από τους ομιλητές τονίσθηκε η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης των αυτοάνοσων παθήσεων. «Οι παθήσεις αυτές δεν έχουν διαγνωστικές εξετάσεις, δηλαδή να κάνεις μια εξέταση που να σου λέει την πάθηση, όπως π.χ. στον μελιταίο πυρετό. Η γνώση και εμπειρία του ειδικού γιατρού, του ρευματολόγου, κάνει τη διάγνωση νωρίς και η πρώιμη εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας έχει τα καλύτερα αποτελέσματα», σημειώνεται ενώ ο καθηγητής Ρευματολογίας Λάζαρος Σακκάς τόνισε για τους νεότερους γιατρούς που παρακολούθησαν το Συνέδριο ότι «ο γιατρός δεν πρέπει να αφήνει καμία εκδήλωση, κλινική, απεικονιστική, ή εργαστηριακή χωρίς να έχει εξήγηση για αυτές. Μόνο με τον τρόπο αυτό ο γιατρός φθάνει στη σωστή διάγνωση».
