Ο Γεννηματάς και ο Αυγερινός, μετά από μια τεράστια διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, τα πανεπιστήμια, τους συνδικαλιστές έφεραν και εφάρμοσαν στην Ελλάδα μια μεταρρύθμιση στο σύστημα Υγείας που ήταν σύγχρονη, μοντέρνα, ευρωπαϊκή, με μια τεράστια σειρά επενδύσεων με στόχο να γίνει ένα σύστημα ευρωπαϊκό και σύγχρονο για τη δεκαετία του 80’.
Και αυτό κάνει και σήμερα η Δημοκρατική Συμπαράταξη υπό τη Φώφη Γεννηματά: προσπαθεί να εισάγει και να εφαρμόσει λογικές που εφαρμόζονται και αποδίδουν στην ΕΕ, να εκσυγχρονίσει και να στηρίξει το σύστημα Υγείας με τρόπους που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη, που δεν έχει καμιά σχέση με αυτό το νομοσχέδιο και τη λογική που εισάγετε» τόνισε ο βουλευτής Λάρισας με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, Κώστας Μπαργιώτας, κατά την τοποθέτησή του ως ειδικός αγορητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Ολομέλεια της Βουλής.
Αναφερόμενος στους στόχους της κυβέρνησης για την Πρωτοβάθμια Υγεία τόνισε ότι «το πρόταγμα της κυβέρνησης είναι ουσιαστικά ιδεολογικό. Λέει –από την πρώτη στιγμή- ότι στόχος της είναι η ανάπτυξη ενός αμιγώς κρατικού συστήματος υγείας. Δεν την ενδιαφέρει τι έχει ο ιδιωτικός τομέας: ότι έχει πάρα πολλούς ειδικούς γιατρούς, πάρα πολλά και καλά διαγνωστικά κέντρα, πολυιατρεία κ.λπ.
Λέει, εγώ είμαι κράτος και θέλω να κάνω ένα σκληρό, κρατικό σύστημα Υγείας και έχω ελλείψεις και σε προσωπικό και σε υποδομές. Η κυβέρνηση θέλει να καταστρέψει τον ιδιωτικό τομέα. Να τον βγάλει έξω από τη χρηματοδότηση, να του μειώσει τα κονδύλια. Το δήλωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις τον Ιανουάριο του 2015. Ότι η μείωση της χρηματοδότησης που πάει προς τον ιδιωτικό τομέα θα οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός κρατικού συστήματος υγείας.
Αντί να προσπαθήσει να οργανώσει ένα σύστημα Υγείας με όλους τους όρους, θέλει να δημιουργήσει ένα κρατικό και ταυτόχρονα να συγκρουστεί με τον ιδιωτικό τομέα τον οποίο θέλει να απομονώσει στη γωνία, να ασχολείται με όποιον μπορεί να πληρώσει».
Κλείνοντας, επεσήμανε ότι το σύστημα Υγείας βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. «Ή θα ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές πρακτικές και τάσεις και είναι αυτές που περιέγραψα προηγουμένως – η ενοποίηση των συστημάτων, η προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, η ανάπτυξη ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας υπό την σκέπη και τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους- ή θα οδηγηθούμε σε δύο συστήματα Υγείας, σε δύο καταστάσεις: έναν ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θα χρηματοδοτείται από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και από την τσέπη των οικονομικά ισχυρότερων, οι οποίοι θα γυρίσουν την πλάτη και στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και στο σύστημα Υγείας, και ένα σύστημα υποβαθμισμένο, φτωχό, στελεχωμένο από φτωχούς γιατρούς, οι οποίοι θα παρέχουν μέτριες και κακές υπηρεσίες και φτωχούς ασθενείς.
Αυτό δεν είναι μέσα στις προθέσεις μας και δεν είναι κάτι στο οποίο έχουμε την πρόθεση και τη διάθεση να συναινέσουμε. Είμαστε σταθερά ταγμένοι προς τη δημιουργία ενός καθολικού, ενιαίου, ποιοτικού συστήματος υγείας, το οποίο αξιοποιώντας όλους τους πόρους του θα πρέπει να ιδρώσει, για να φτάσει και να ξεπεράσει τον μέσο ευρωπαϊκό μέσο όρο, αν θέλουμε να συνεχίσουμε και να μπούμε σε μια νέα εποχή».
