Με έγγραφό του προς τις διοικήσεις της 5ης ΥΠΕ και του νοσοκομείου ζητούσε πριν από 4 μήνες (από τις 8 Φεβρουαρίου συγκεκριμένα) την «αντικατάσταση κατεστραμμένων μηχανημάτων απαραίτητων για την εύρυθμη λειτουργία του ενδοσκοπικού της τμήματος» και η οποία αντικατάσταση ακόμη εκκρεμεί. Εδώ και 4 μήνες λοιπόν το αίτημα παραμένει αναπάντητο και οι επεμβάσεις για λιθίαση στο νεφρό σε ενήλικες πραγματοποιούνται με το μοναδικό στο τμήμα υπάρχον παιδιατρικό νεφροσκόπιο! «Με ό,τι αυτό συνεπάγεται», σημειώνει στην «Ε» ο κ. Αραβαντινός για να προσθέσει ότι «έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνσή του από τη συχνή χρήση, τη μεγάλη αύξηση του χρόνου επέμβασης και τις όχι καλές συνθήκες όρασης».
«Σας ενημερώνουμε, αναφέρει στο σχετικό έγγραφο που έχει στη διάθεσή της η «Ε», ότι για τη στοιχειώδη λειτουργία του ενδοσκοπικού τμήματος, είναι εκτός των άλλων (αναλώσιμα / ιματισμός), άμεσα απαραίτητη η αντικατάσταση των τριών οπτικών νεφροσκοπίων και της οπτικής του ενός ουρητηροσκοπίου. Επίσης, σας ενημερώνουμε για τις ημερομηνίες παράδοσης των συγκεκριμένων εργαλείων, λόγω βλάβης τους, στην Τεχνική υπηρεσία. Νεφροσκόπιο για λιθίαση ουροδόχου κύστης: 8 Ιουλίου 2013, νεφροσκόπιο για λιθίαση νεφρών: 5 Φεβρουαρίου 2015, νεφροσκόπιο για λιθίαση νεφρών: 7 Ιουνίου 2016». Από το 2013 έως και σήμερα μηχανήματα έχουν παραδοθεί για επιδιόρθωση βλάβης δεν έχουν επιστρέψει στο Π.Π.Γ.Ν.Λ.
Περιγράφοντας την κατάσταση ο κ. Αραβαντινός υποστηρίζει ότι «από το 1999 που είμαι στο νοσοκομείο δεν έχω αντιμετωπίσει ξανά τέτοια κατάσταση. Δεν γίνεται να δουλεύουμε με ένα μηχάνημα. Αν αυτό πάθει βλάβη κατά τη διάρκεια επέμβασης τι θα γίνει; Προέχει η ασφάλεια των ασθενών».
Παράλληλα, στο έγγραφο που είχε στείλει στις διοικήσεις σημειώνει πως του υπέδειξαν «την παραπομπή των ασθενών σε νοσοκομεία της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης καθώς δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να αντικατασταθούν οι συγκεκριμένες οπτικές».
Να σημειωθεί ότι η Ουρολογική Κλινική αποτελεί κλινική αναφοράς στον ελλαδικό χώρο σε πολλούς τομείς και ειδικά στον τομέα των διαδερμικών επεμβάσεων στο νεφρό για την αντιμετώπιση της λιθίασης. Όπως υπογραμμίζει στο έγγραφο «λίγα κέντρα στην Ελλάδα ασχολούνται σοβαρά με το αντικείμενο αυτό, λόγω της πολυπλοκότητάς του, αλλά και της απαιτούμενης εμπειρίας από τον Ουρολόγο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται στην Ουρολογική Κλινική περιστατικά εκτός της Θεσσαλίας και από ένα μεγάλο τμήμα του ελλαδικού χώρου και κυρίως της Βόρειας Ελλάδας. Τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία διαθέτουν εξειδικευμένα τμήματα κάτι που συμβαίνει και στην Ουρολογική κλινική του νοσοκομείου μας και στα οποία απασχολούνται γιατροί με εξειδίκευση σε κάποιο γνωστικό αντικείμενο. Ως Πανεπιστημιακό ίδρυμα έχουμε χρέος να αντιμετωπίζουμε αυτά τα δύσκολα και εξειδικευμένα περιστατικά εδώ και ότι είναι απαράδεκτο να προτείνουμε στους ασθενείς να μεταναστεύουν σε άλλες πόλεις ή στο εξωτερικό, ειδικά στις σημερινές δύσκολες οικονομικά συνθήκες. Αυτό είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, άλλωστε αυτό υπόσχεται συνεχώς η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και αυτό περιμένει να δει ο κόσμος εδώ και δύο χρόνια. Ο παροπλισμός του ιατρικού προσωπικού, ιδίως με εξειδίκευση σε γνωστικά αντικείμενα λόγω μη ύπαρξης αναλώσιμων ή εργαλείων δεν νομίζω ότι αποτελεί την καλύτερη εικόνα για το νοσοκομείο, για το εθνικό σύστημα υγείας και κυρίως για την κυβέρνηση».
Η επιστολή έκλεινε με έκκληση για επίσπευση των ενεργειών από τη διοίκηση, για αντικατάσταση των κατεστραμμένων οπτικών των νεφροσκοπίων και ουρητηροσκοπίων, αναμένοντας όπως έλεγε την ταχύτερη απάντηση που εδώ και τέσσερις μήνες δεν υπήρξε.
Ζωή Παρμάκη
