Ερευνητές του Τμήματος Πληθυσμιακής Υγείας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Επιδημιολογίας Μάικλ Γκολντέικρ, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 1,8 εκατομμύρια ανθρώπους, που εισήχθησαν σε νοσοκομείο σε διάστημα 15ετίας λόγω κάποιου από τα 25 αυτοάνοσα νοσήματα (ρευματοειδή αρθρίτιδα, πολλαπλή σκλήρυνση, ελκώδη κολίτιδα, ψωρίαση, ερυθηματώδη λύκο κ.α.).
Όσοι είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο για αυτοάνοση πάθηση, ήταν κατά μέσο όρο 20% πιθανότερο να εμφανίσουν άνοια τα επόμενα χρόνια, σε σχέση με όσους εισήχθησαν για άλλους λόγους. Από τα 25 αυτοάνοσα νοσήματα, τα 18 εμφάνισαν σαφή συσχέτιση με την εκδήλωση άνοιας πέντε ή περισσότερα χρόνια αργότερα.
Όσον αφορά τις αιτίες της άνοιας, διαπιστώθηκε ότι για όσους είχαν αυτοάνοση πάθηση, ο μετέπειτα κίνδυνος ήταν 6% μεγαλύτερος για νόσο Αλτσχάιμερ και 28% μεγαλύτερος για αγγειακή άνοια.
Οι άνθρωποι με αυτοάνοσο ήταν 53% πιθανότερο να κάνουν αργότερα εισαγωγή στο νοσοκομείο λόγω στεφανιαίας νόσου και 46% πιθανότερο εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου.
Από την άλλη, ο κίνδυνος για νόσο Αλτσχάιμερ ήταν μικρότερος στην περίπτωση των ασθενών με ρευματοειδή αθρίτιδα, πιθανώς επειδή επί χρόνια κάνουν θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία έχει διαπιστωθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο της νόσου.
Ο κίνδυνος άνοιας ήταν σημαντικά μεγαλύτερος στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά για τα άλλα αυτοάνοσα νοσήματα ο κίνδυνος ήταν περίπου ίδιος για τα δύο φύλα.
Πάντως, η μελέτη ενισχύει τις υποψίες ότι η νόσος Αλτσχάιμερ έχει και μια αυτοάνοση διάσταση, καθώς και παλαιότερα είχε διατυπωθεί η άποψη ότι αυτοάνοση και φλεγμονώδης δραστηριότητα μπορεί να παίζει ρόλο στην εκδήλωση της νόσου.
Οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη η σχέση αυτοάνοσων παθήσεων-άνοιας να διερευνηθεί περαιτέρω.
