ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Λεκτική βία δέχονται το 47%- 60% των νοσηλευτών την ώρα της εργασίας τους στο χειρουργείο, ενώ οι πρώτοι που ασκούν λεκτική κακοποίηση είναι οι γιατροί και μετά οι συνάδελφοι τους, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην 3η Επιστημονική Διημερίδα Ουρολογικής Ογκολογίας Βορείου Ελλάδος.
Τα ευρήματα προκύπτουν από την παρουσίαση με τίτλο «Οι λέξεις πονάνε: Οι νοσηλευτές αντιμέτωποι με τη λεκτική κακοποίηση στον χώρο του χειρουργείου», των νοσηλευτριών του «Θεαγενείου» Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Μαύρας Τουρίκη και Μερόπης Κουτουρίνη, οι οποίες πρότειναν να ασκηθούν πιέσεις, ώστε να υπάρξει ποινικοποίηση του φαινομένου.
«Η λεκτική κακοποίηση ή λεκτική βία είναι μορφή εργασιακής βίας και εκφράζεται με βρισιές, προσβολές, σαρκασμούς, ειρωνείες, απειλές, κυνισμό, υποτιμητικά ρατσιστικά ή σεξουαλικά σχόλια, που σκοπό έχουν να υποτιμήσουν το άτομο. Πρόκειται για τη συνεχή και σκληρή επίθεση προς την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό του εργαζόμενου. Ποσοστό 47-60% των νοσηλευτών στο χειρουργείο δέχονται λεκτική βία. Οι πρώτοι που ασκούν λεκτική κακοποίηση είναι οι γιατροί και μετά οι συνάδελφοι. Οι νοσηλευτές είναι απαραίτητο να ενημερωθούν για το φαινόμενο της εργασιακής παρενόχλησης και ειδικά της λεκτικής κακοποίησης, να αναζητήσουν κατάλληλες πηγές στήριξης για να το αντιμετωπίσουν και να πιέσουν ώστε να υπάρξει ποινικοποίηση του φαινομένου» επισήμαναν οι κ Τουρίκη και Κουτουρίνη.
Τόνισαν μάλιστα ότι, η λεκτική βία είναι το ίδιο επιβλαβής με τη σωματική και έχει συνέπειες σωματικές (κεφαλαλγίες, οσφυαλγίες, κόπωση), συναισθηματικές (κατάθλιψη, σύνδρομο μετατραυματικού στρες) και συμπεριφορικές (άρνηση για εργασία, επιθετικότητα, αύξηση καπνίσματος).
Πάντως, σύμφωνα και με διεθνείς μελέτες η εργασιακή βία εμφανίζεται σε όλα τα εργασιακά πλαίσια, αλλά κυρίως στον χώρο της υγείας και οι νοσηλευτές είναι οι πρώτοι αποδέκτες.
