Πέραν των αστεϊσμών μεταξύ ανδρών, μιας κάποιας ηλικίας, η κολονοσκόπηση αποτελεί μια πολύτιμη από άποψη αποτελεσμάτων ιατρική πράξη της σύγχρονης γαστρεντερολογίας. Κυρίως για άνδρες μιας κάποιας ηλικίας. Κι όμως, η γραφειοκρατία από τη μία ή έλλειψη σχεδιασμού των αρμοδίων από την άλλη, οδηγεί σήμερα την Πανεπιστημιακή Γαστρεντερολογική Κλινική της Λάρισας στο σημείο να κινδυνεύει να πάψει να εκτελεί τη βασική αυτή εξέταση.
Διαγνωστική ή επεμβατική, η κολονοσκόπηση απαιτεί συγκεκριμένο ιατρικό εξοπλισμό. Και η Πανεπιστημιακή Γαστρεντερολογική Κλινική έφτασε να διαθέτει δύο κολονοσκόπια εκτός λειτουργίας και μάλιστα μη επισκευάσιμα καθώς έχουν φάει τα ψωμιά τους από την πολυχρησία. Κι άλλο ένα και μοναδικό, με το οποίο γίνονται σήμερα οι εξετάσεις, το οποίο όμως είναι ‘’σπασμένο’’ και άρα ανά πάσα στιγμή αναμένεται να πάψει κι αυτό να λειτουργεί. Σημειωτέον ότι στο τριτοβάθμιας περίθαλψης νοσοκομείο διεξάγονται καθημερινά 20 κολονοσκοπήσεις σε περιστατικά από ολόκληρη τη Θεσσαλία ενώ ετησίως οι εξετάσεις ξεπερνούν τις 2.500.
Ανήσυχοι με την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί ο καθηγητής Γαστρεντερολογίας Σπύρος Ποταμιάνος κι ο αναπληρωτής καθηγητής Ανδρέας Καψωριτάκης, καθώς και οι υπόλοιποι γιατροί της πανεπιστημιακής κλινικής. Επανειλημμένα έχουν απευθυνθεί αρμοδίως, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ακόμη και σε υπουργούς Υγείας έχουν αποστείλει σχετικά έγγραφα, καινούργιο κολονοσκόπιο όμως δεν έχει φτάσει ποτέ στο πανεπιστημιακό, παρότι το κόστος του κυμαίνεται μόλις στις 20-25.000 ευρώ. Και με το νοσοκομείο να παραμένει ακέφαλο εδώ και πολύ καιρό, ακτίνα φωτός δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Κι ενώ η Πανεπιστημιακή Γαστρεντερολογική Κλινική παραμένει πρακτικά ξεκρέμαστη, μοναδική ελπίδα πλέον για τους πανεπιστημιακούς γιατρούς αποτελεί η ευαισθησία που μπορεί να επιδειχθεί από κάποιον ιδιώτη χορηγό που ίσως χρηματοδοτούσε την απόκτηση του απαραίτητου εξοπλισμού.
Ζ.