Με εξαιρετική επιτυχία στέφθηκε το γκαλά του Θεσσαλικού Μπαλέτου, αφιερωμένο στα 25 χρόνια λειτουργίας της Δημοτικής Σχολής Μπαλέτου. Στο εορταστικό πρόγραμμα περιελήφθησαν αποσπάσματα από μπαλέτα του κλασικού ρεπερτορίου καθώς νέες και παλιές εμβληματικές χορογραφίες των χορογράφων του Θεσσαλικού Μπαλέτου, Γκες Μίχωφ, Καμέλιας Δαμαλή και Κατερίνας Μπούτου. Οι εξήντα χορευτές εντυπωσίασαν με την τεχνική τους ποιότητα, τη δύναμη και την αισθαντικότητα της ερμηνείας τους. Τα κοστούμια της παράστασης δημιούργησε η Ελένη Ψύρρα. Την παράσταση τίμησαν με την παρουσία τους οι Πάνος Σάπκας, αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Επιστημών, Δημήτρης Τάχος, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και Αλέξανδρος Πατουλιώτης, διευθυντής της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Ιδιαίτερη λαμπρότητα προσέδωσε στην παράσταση η παρουσία των προσκεκλημένων του Δήμου Λαρισαίων Αλέξη Κωστάλα, καλλιτεχνικού αφηγητή, και Ιώς Καλοχρήστου, υπεύθυνης Δημοσίων Σχέσεων και Γραφείου Τύπου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, πρώην σολίστ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πριν την έναρξη της παράστασης, ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Επιστημών Πάνος Σάπκας αναφέρθηκε στη μεγάλη προσφορά της Δημοτικής Σχολής Μπαλέτου στην εκπαίδευση αλλά και στα καλλιτεχνικά πράγματα, ευχαρίστησε τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γκες Μίχωφ για τη σπουδαία συνεισφορά του, αλλά και όλους όσοι συνέβαλαν από οποιαδήποτε θέση στην επιτυχή έκβαση των στόχων της Δημοτικής Σχολής Μπαλέτου και υποσχέθηκε ότι από τη θέση του θα υποστηρίξει και θα απογειώσει την προσπάθεια που καταβάλλεται. Στη συνέχεια, έλαβε το λόγο ο Αλέξης Κωστάλας ο οποίος μίλησε με ενθουσιασμό για τη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου και τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Γκες Μίχωφ, διανθίζοντας την ομιλία του με μνήμες από γεγονότα που συνδέονται με την ιστορία της Σχολής. Σε συγκινητικό κλίμα έληξε η παράσταση όταν τα παιδιά που χόρευαν προσέφεραν λουλούδια στους δασκάλους και στους υπεύθυνους της Σχολής. Και όπως αναφερόταν ως μότο στο πρόγραμμα της παράστασης:
«Δεν ξεχνάμε ούτε μια στιγμή.
Ούτε ένα βλέμμα που μας αφιερώθηκε.
Δεν ξεχνάμε και συνεχίζουμε.
25 χρόνια.
Τα ζήσαμε συναρπαστικά.»
