Με αφορμή τα αποκαλυπτήρια της προτομής της υψίφωνου Φωφώς Κουκουτάρα, από το Δ.Ω.Λ. Λάρισας και του συλλόγου Φίλων της Συμφωνικής Ορχήστρας σε χώρο του Δημοτικού Ωδείου, ήρθαν στο νου μου θύμησες από τις συναυλίες της αειμνήστου υψίφωνου . Σ’ αυτές τις συναυλίες λάβαινε μέρος και η Φιλαρμονική, με μαέστρο τον Γιάννη Τσανακά, που εκείνη την εποχή δημιουργούσε τη συμφωνική ορχήστρα. Όλο το πρόγραμμα της Φωφώς Κουκουτάρα ήταν ενοργάνωση του μαέστρου. Εμείς οι εκτελεστές της Φιλαρμονικής, όλοι εργαζόμενοι, μετά την εργασία μας , καθώς εργαζόμασταν και τα απογεύματα , μαζευόμασταν κάθε βράδυ μετά τις 9 στην παλιά φιλαρμονική και αρχίζαμε τις πρόβες με τον μαέστρο δουλεύοντας μέχρι ότου φθάσουμε στο επιθυμητό επίπεδο που έκρινε εκείνος . Οι πρόβες ήταν καθημερινές και επίπονες . Για μας τους νεαρούς εκτελεστές της Φιλαρμονικής ήταν κάτι το διαφορετικό να συνοδεύουμε την υψίφωνο . Γιατί οι περισσότεροι από μας ήμασταν ερασιτέχνες , κάτι που το τόνιζε η Φωφώ Κουκουτάρα σε πολλές συναυλίες. Τη θυμάμαι που ερχόταν στο κτίριο της παλιάς φιλαρμονικής , στην γωνία των οδών Ηρ. Πολυτεχνείου και Παναγούλη, απέναντι από τον θερινό κινηματογράφο REX, κάθε βράδυ με τον ντοσιέ με τις παρτιτούρες , πάντοτε όμορφη και αξιοθαύμαστη, για τις πρόβες , που διαρκούσαν πολλές ώρες. Εγώ έφηβος τότε, έπαιζα GENIS, και ένοιωθα μεγάλη ευτυχία που συμμετείχα σ’ αυτές τις συναυλίες που λάμβαναν χώρα στ ο Κινηματοθέατρο «ΟΡΦΕΑΣ» και στο καινούργιο Κινηματοθέατρο «ΒΙΚΤΩΡΙΑ». Οι αίθουσες ήταν πάντα κατάμεστες. Το ρεπερτόριό μας περιελάμβανε έργα του Σκαλκώτα, του Χατζηαποστόλου, αλλά και του VERDI, του CARDILLO, του ROSSINI, του MOZART κ.α Θα ήθελα να αναφέρω τα ονόματα των εκτελεστών, αλλά πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και φοβάμαι πως θα ξεχάσω κάποιους. Όμως πάντα θα θυμάμαι εκείνες τις υπέροχες συναυλίες που ο κόσμος καταχειροκροτούσε την υψίφωνο αλλά και μας τους απλούς ερασιτέχνες μουσικούς.
Πέτρος Χατζής
