* «Οι συγκυρίες καταστρέφουν ή δημιουργούν παραδόσεις... Πιστεύω, ότι ένα πάνδημο αίτημα να ανεβεί το status μιας πόλης τους αφορά όλους. Όλοι πρέπει να είναι παρόντες, καθένας με ότι μπορεί να προσφέρει. Λίγο ή πολύ. Όταν προοδεύει ένας τόπος, προοδεύουν όλοι, όταν ο τόπος βαλτώνει όλα βαλτώνουν».
* «Πρώτη φορά, έγινε καταγραφή του πολιτιστικού δυναμικού... Οι ενώσεις προσώπων που έχουν πολιτιστικό σκοπό, υπερβαίνουν, στη Λάρισα, τις εκατό. Δεν θα το βρείτε σε άλλη πόλη της ελληνικής περιφέρειας. Το δυναμικό αυτό όμως έχει σηκώσει τοίχους ανά χώρο. Αυτό λέγεται εσωστρέφεια. Και πρέπει να σπάσει. Να πέσουν τα εσωτερικά τείχη και ακολούθως τα εξωτερικά. Τότε θα αλλάξει και όλη η πόλη».
Συνέντευξη: Νατάσα Πολυγένη
Η 30ή Νοέμβρη δεν είναι μακριά. Η Λάρισα παρά τον λιγοστό χρόνο που είχε στη διάθεση της κατόρθωσε να ετοιμάσει τον φάκελο της υποψηφιότητάς της για τη διεκδίκηση του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021 και είναι έτοιμη να τον καταθέσει. Όλα πλέον έχουν πάρει το δρόμο τους και το ερχόμενο καλοκαίρι η απόφαση θα καθορίσει την πορεία της πόλης. Σε κάθε περίπτωση όμως η Λάρισα είτε κερδίσει, είτε όχι δεν θα είναι πια η ίδια πόλη. «Το ποτάμι πολιτισμού που άρχισε ήδη να κυλά, είναι για τη Λάρισα και δεν γυρίζει πίσω» αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας κ. Γιώργος Βουλγαράκης σε συνέντευξή του στην «Ε» . Χωρίς περιστροφές ο κ. Βουλγαράκης μιλά και για τα θετικά και για τα αρνητικά της προσπάθειας αυτής, ενώ την ίδια ώρα ξεκαθαρίζει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα δεχόταν να αναλάβει εάν ο ίδιος δεν πίστευε στις δυνατότητες της πόλης. Μάλιστα, όπως λέει ο ίδιος απαίτησε η συμμετοχή του να είναι χωρίς αμοιβή, ώστε να μπορέσει το αίτημά του για συστράτευση όλων των δυνάμεων της πόλης να έχει γερές λαϊκές βάσεις. Ακόμη, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας μιλά για το χρονικό της απόφασης, τις δυσκολίες που συνάντησε στο διάστημα της προετοιμασίας του φακέλου ενώ για το θέμα του οικονομικού κόστους αρκείται στη δήλωση: «Η πόλη που αποφασίζει θα κάνει τα κουμάντα της».
Η συνέντευξη:
* Κύριε Βουλγαράκη, λίγες ημέρες απομένουν για την υποβολή του φακέλου υποψηφιότητας. Είμαστε έτοιμοι;
- Η συγγραφή του φακέλου της υποψηφιότητας είναι μία σύνθετη εργασία, η οποία γίνεται από συνεργάτες μας, ειδικούς τεχνοκράτες. Λέγω σύνθετη, διότι περιλαμβάνει έναν ευρύ κύκλο θεμάτων, που δεσμευτικά η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ρυθμίζει τις προκαταρκτικές λεπτομέρειες, απαιτεί να αντιμετωπιστούν. Αναφέρονται, κυρίως, στην καλλιτεχνική πρόταση, τα οικονομικά, τους χώρους που θα χρησιμοποιηθούν, τη συμμετοχή πολιτών και φορέων της Λάρισας και της περιοχής της στην κατάρτιση της πρότασης και πολλά άλλα, για να μην εισέλθουμε σε λεπτομέρειες. Πράγματι απομένουν λίγες ημέρες και όλοι ασχολούμαστε με τον φάκελο. Όλα θα είναι έτοιμα στην ώρα τους. Εγώ, όπως είναι γνωστό, έχω την ευθύνη της καλλιτεχνικής πλευράς της υποψηφιότητας, με άλλα λόγια της κατάρτισης του καλλιτεχνικού προγράμματος. Με υπέρβαση που άγγιξε τα βιολογικά όρια, ήμουν έτοιμος την πρώτη Νοεμβρίου και το πρόγραμμα είναι από τότε στα χέρια των ειδικών που μνημόνευσα.
* Η Λάρισα μπήκε στην κούρσα διεκδίκησης του τίτλου της Υποψηφιότητας κάπως καθυστερημένα. Ποιο είναι το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίσατε εξαιτίας αυτής της αργοπορίας;
- Μπήκε καθυστερημένα πράγματι, αλλά δικαιολογημένα. Δεν θα μπορούσε να είναι αυτό το πρώτο μέλημα της νέας Δημοτικής Αρχής από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε. Τέλος πάντων, αυτά είναι παρελθόν. Ουσιαστικά ξεκινήσαμε τον Ιούνιο του 2015. Είχαμε δηλαδή χρόνο πέντε μηνών, αφού κερδίσαμε έναν μήνα με την παράταση της κατάθεσης στα τέλη Νοεμβρίου από τέλη Οκτωβρίου. Ελάχιστος, πάντως, χρόνος συγκριτικά με άλλες υποψήφιες πόλεις. Αυτό το μειονέκτημα ξεπεράστηκε, σε μεγάλο βαθμό, από κάποιες ευτυχείς συγκυρίες. Πρώτη θέτω την σχεδόν ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (οι δύο αρνητικές ψήφοι έχουν την αιτιολογία τους). Την εκλάβαμε ως εντολή για ανυποχώρητη πορεία. Έρχεται μετά η ξεκάθαρη θετική βούληση του Δημάρχου κ. Απ. Καλογιάννη, τον οποίο δεν γνώριζα ούτε αυτός με γνώριζε όταν με κάλεσε να συστρατευθώ. Το αυτό και με τον Αντιδήμαρχο κ. Π. Σάπκα. Σαν γνώριμοι από παλιά, θα έλεγε κάποιος, μπορέσαμε να συνεννοηθούμε με μια ματιά ή λίγες λέξεις. Αυτό μας έδωσε ΠΟΛΥ χρόνο ουσιαστικής εργασίας. Προσωπικώς τους ευχαριστώ. Μετά έρχεται η επιλογή των λοιπών συνεργατών, όπως η εταιρία ΜΙΛΗΤΟΣ και τα στελέχη του γραφείου στον Μύλο του Παππά, λίγα μεν αλλά επαρκή, με τελευταία την επιλογή του Εκτελεστικού Διευθυντή κ. Γιώργου Σάρλη, που ξέρει το αντικείμενο και βρήκαμε, αυτός κι εγώ, τους σωστούς κώδικες της επικοινωνίας μας από την πρώτη στιγμή. Θα μου επιτρέψετε, πάντως, να μην αναφερθώ στη δική μου συνεισφορά. Με αντικειμενικό λόγο θα μπορούσα να πω, μόνον, ότι με βοήθησε στο έργο μου η άμεση απασχόληση με τον πολιτισμό επί εξήντα χρόνια και η πείρα από τη θητεία μου σε θέσεις ευθύνης στο χώρο του πολιτισμού.
Έθεσα πρώτα τα θετικά, ενώ εσείς ρωτήσατε για τα αρνητικά. Δεν το έκανα τυχαία. Συνήθως, στη χώρα μας, αυτά τα παραπάνω θετικά είναι, κατ’ εμέ, συχνά ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας κάθε μεγάλης προσπάθειας, που απαιτεί περισσότερο χρόνο, θυσίες και υπομονή. Χωρίς αυτά, που είναι βασικά και δεν μας εμπόδισαν, μένουν σίγουρα πολλά άλλα, που ίσως θα τα χειριζόμασταν διαφορετικά.
Έπρεπε, κυρίως, να φτάσουμε κοντά στον πολίτη της πόλης. Αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα, αλλά και βασικό προαπαιτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάναμε συναντήσεις με πρόσωπα και φορείς, ζητήσαμε και λάβαμε προτάσεις. Εδώ θα ήθελα περισσότερο χρόνο. Όμως, ενώ το φοβόμουνα, διαψεύστηκα. Μετά από πέντε μήνες, βλέπω ότι οι Λαρισαίοι και οι κάτοικοι της περιοχής, τόσο οι απλοί πολίτες όσο και οι καλλιτέχνες, οι εκπαιδευτικοί και οι επιστήμονες, όχι μόνον αποδέχθηκαν την απόφαση της διεκδίκησης, αλλά και την πίστεψαν. Κατέθεσαν προτάσεις, συμμετοχή, προσφορά εθελοντικής εργασίας, προώθησαν το μήνυμα σε φίλους ανά τον κόσμο. Δεν το καταφέραμε εμείς αυτό, σε τόσο λίγο χρόνο. Να είμαστε ειλικρινείς. Αντέδρασαν θετικά οι πολίτες σαν έτοιμοι από καιρό. Κατάλαβαν ότι αυτό τους αφορά, γίνεται γι’ αυτούς, όχι για τον Δήμαρχο ή τον Βουλγαράκη.
Άλλο αρνητικό ήταν η έλλειψη χρόνου για προετοιμασία και παρουσίαση εκδηλώσεων, ώστε να δουν όλοι, Λαρισαίοι, Έλληνες και Ευρωπαίοι, πώς βλέπουμε εμείς τον πολιτισμό και τον θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Οι άλλες πόλεις έκαναν πολλές εκδηλώσεις. Εδώ βάλαμε τη φαντασία μας και δώσαμε το στίγμα μας. Οι εκδηλώσεις άλλων πόλεων είχαν ενδιαφέρον και ποιότητα, φυσικά και κόστος. Ήταν όμως γενικές στο χώρο του πολιτισμού και θα έλεγα συνήθεις ή, μάλλον, από αυτές που συμβαίνουν. Η φαντασία μας, που ανέφερα, κάλυψε το κενό με πολλή Λάρισα, πολλή Ελλάδα, πολλή Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρώτη φορά, στα Ευρωπαϊκά χρονικά, καλλιτέχνες από κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, νέοι και δόκιμοι δημιουργοί, βρέθηκαν μαζί σε μία πολιτιστική εκδήλωση. Αναφέρομαι στην έκθεση comics που έγινε στο χώρο του ΟΥΗΛ. Ήταν ως να λέγαμε στους φίλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης: αυτή είναι μία εκδήλωση Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης, και οι 28 χώρες είναι εδώ, έτσι δομείται το πρόγραμμά μας.
Θα αναφέρω ένα ακόμη αρνητικό, περιορίζομαι στα βασικά. Θα ήθελα ακόμη λίγο χρόνο για να ενεργοποιήσω, σε θέματα πολιτισμού, και τον παραγωγικό ιστό της πόλης και της περιοχής. Γνωρίζω ότι η πόλη της Λάρισας δεν έχει παράδοση σε αυτό. Απουσιάζω εξήντα χρόνια και δεν έχω άποψη για το θέμα. Πιστεύω ακραδάντως ότι αυτή ήταν αλλά και είναι ακόμη μία σημαντική ευκαιρία να συζητήσουμε για το θέμα αυτό. Οι συγκυρίες καταστρέφουν ή δημιουργούν παραδόσεις. Να αρπάξουμε την ευκαιρία. Πιστεύω, ακόμη, ότι ένα πάνδημο αίτημα να ανεβεί το status μιας πόλης τους αφορά όλους. Όλοι πρέπει να είναι παρόντες, καθένας με ότι μπορεί να προσφέρει. Λίγο ή πολύ. Και μόνη η παρουσία είναι πολύ. Όταν προοδεύει ένας τόπος, προοδεύουν όλοι, όταν ο τόπος βαλτώνει όλα βαλτώνουν. Θα κλείσω το θέμα αυτό με το εξής, που δηλώνει καθαρά τι εννοώ με τα προηγούμενα: δήλωσε εθελόντρια μία κυρία 70 ετών. Το 2021 θα είναι 5-6 χρόνια μεγαλύτερη. Θα έχει τις δυνάμεις να προσφέρει; Κανείς δεν ξέρει, όμως η ίδια δηλώνει την παρουσία και τη θέλησή της. Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ, μπράβο της.
* Ποια είναι η ταυτότητα της πόλης την οποία θέλετε να αναδείξετε και τι θα κερδίσει ο ευρωπαίος πολίτης από την επαφή του με την Λάρισα;
- Πρώτη φορά, αυτούς τους μήνες, έγινε καταγραφή του πολιτιστικού δυναμικού, σε πρόσωπα και φορείς, της Λάρισας και της περιοχής της. Κάποιοι γνώριζαν κάποιους, αλλά κανείς δεν μπορούσε να έχει στοιχεία για όλους. Οι ενώσεις προσώπων που έχουν πολιτιστικό σκοπό, υπερβαίνουν, στη Λάρισα, τις εκατό. Δεν θα το βρείτε σε άλλη πόλη της Ελληνικής περιφέρειας. Το καλλιτεχνικό της δυναμικό είναι τόσο πλούσιο σε αριθμούς και ποιότητα, που δεν θα βρείτε τέτοιο συνδυασμό σε άλλη πόλη της Ελληνικής περιφέρειας. Αξιόλογο μέρος αυτού του δυναμικού διαπρέπει εκτός Λάρισας, ανά τον κόσμο και την Ελλάδα. Ενώ η νεολαία, που ασχολείται ή διδάσκεται πολιτισμό σε όλους τους τομείς του, κατέχει αριθμητικό ρεκόρ. Πρώτη μου παρατήρηση από όλα αυτά είναι ότι το δυναμικό αυτό έχει σηκώσει τοίχους ανά χώρο. Κάθε χώρος δεν γνωρίζει ούτε τους ανθρώπους κάθε άλλου χώρου ούτε τον πολιτισμό που οι άλλοι χώροι παράγουν (μην μείνουμε σε μικρές κοινωνικές εξαιρέσεις). Αυτό λέγεται εσωστρέφεια. Αν σκεφθείς, τώρα, ότι σε δυναμική χώρου (όχι μεμονωμένων προσώπων) δεν έχει καθιερωθεί συστηματική επαφή με ανάλογες δυνάμεις σε Ελλάδα ή άλλες χώρες, τότε έχουμε πάλι εσωστρέφεια. Έτσι, εδώ έχουμε το φαινόμενο της διπλής εσωστρέφειας. Αυτό πρέπει να σπάσει. Να πέσουν τα εσωτερικά τείχη και ακολούθως τα εξωτερικά. Τότε θα αλλάξει και όλη η πόλη. Αυτό μας έδωσε την ιδέα του σλόγκαν που έχουμε: «Γέφυρες προοπτικής». Γέφυρες εντός της πόλης, γέφυρες με τους εκτός της πόλης. Μαζί, ευκαιρίες για τους νέους. Αυτά εν συντομία για τη Λάρισα.
Από την άλλη μεριά, οι Ευρωπαίοι της Ένωσης και οι κάτοικοι πολλών χωρών από Ασία, Αφρική, Αμερική, Καναδά, Ρωσία, θα γνωρίσουν μία πόλη με 8000 χρόνια ζωής και πολιτισμού στην ίδια θέση, θα έχουν χώρο να μας γνωρίσουν το πολιτιστικό τους στίγμα και να το υπηρετήσουν με ομότεχνους της πόλης μας, θα δημιουργήσουν κάτω από τη σκιά του Ολύμπου που έχει επιδράσει και στον δικό τους πολιτισμό, θα γνωρίσουν μία πόλη και μία περιοχή που υπήρξαν πρωτοπόρες σε εθνικές μάχες, κοινωνικές κατακτήσεις και επιχειρηματική ευρηματικότητα, θα γευθούν τον πλούτο του κάμπου της και θα μπορέσουν να δουν εδώ τις απαρχές της Ευρωπαϊκής ιδέας. Αυτά εν συντομία.
* Πρόσφατα ελληνική πόλη απέσυρε την υποψηφιότητα της αναλογιζόμενη το οικονομικό κόστος (Σύρος). Η Λάρισα είναι σε θέση να βγάλει, εις πέρας το εγχείρημα; Μήπως είναι μεγάλο το ρίσκο;
- Δεν γνωρίζω αν το οικονομικό κόστος ήταν ο λόγος απόσυρσης της υποψηφιότητας της Σύρου. Άκουσα διάφορα. Μάλλον η αδυναμία να υπάρξει συστηματική σύνδεση των υπόλοιπων νησιών είναι ο βασικός λόγος. Τέλος πάντων. Αληθώς, το οικονομικό είναι ένα σοβαρό θέμα. Όπως και το κτηριακό. Ξεφεύγει από το θεσμικό μου ρόλο, δεν θα ήθελα να έχω άποψη. Η πόλη που αποφασίζει θα κάνει τα κουμάντα της.
Θα μπορούσε, θεωρητικά προσεγγίζω το θέμα και όχι ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής, κάποιος να ρωτήσει: Σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία, πώς μπορεί να ανταπεξέλθει επιτυχώς ο Δήμος Κέρκυρας, Ελευσίνας ή Τρίπολης και δεν μπορεί η Λάρισα; Είναι πιο πλούσιοι Δήμοι; Συνεπώς το θέμα αναφέρεται ευρύτερα σε όλες τις υποψήφιες πόλεις.
Ως προς το θέμα του ρίσκου, υπάρχει μεγάλη συζήτηση. Τι θα πει ρίσκο; Ρίσκο ως προς τί; Είναι ρίσκο να βελτιώσεις τη ζωή σου ή είναι ρίσκο να μείνεις για πάντα στις μικρές γραμμές της ζωής σου; Είναι ρίσκο να δίνεις διέξοδο στους δημιουργούς και τους νέους της πόλης ή είναι ρίσκο να τους κρατάς, για πολλές γενιές, στον αδιάφορο κόσμο της ρουτίνας της καθημερινότητας; Είναι ρίσκο να κάνω με θυσία υποδομές για το αύριο ή είναι ρίσκο να νοιώθω, επειδή υπάρχουν έστω και αυτοί, ευγνώμων για χώρους που εμπόδισαν πολλές γενιές να γνωρίσουν το άριστο; Εγώ προσωπικώς, σε τέτοιες ερωτήσεις έχω δώσει την απάντησή μου. Θα τις δώσει και η πόλη. Νομίζω ότι είναι ώριμη. Το πιστεύω και η πίστη αυτή ήταν το επιχείρημα στον εαυτό μου όταν δέχθηκα την πρόταση να αναλάβω την καλλιτεχνική ευθύνη. Είπα, αυτή είναι πράγματι μία ευκαιρία για την πόλη. Για να δώσω δε σύνθημα συστράτευσης, είπα ότι δέχομαι να βοηθήσω, αλλά χωρίς αμοιβή. Όλοι οι Λαρισαίοι θα έκαναν το ίδιο, γι’ αυτό η προσπάθεια αυτή της πόλης απέκτησε γερές λαϊκές βάσεις.
* Ποια υπολογίζετε να είναι τα οφέλη από την ανάδειξη της Λάρισας ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και σε ποιους τομείς;
- Είτε πάρει τον τίτλο είτε όχι, η Λάρισα δεν θα είναι πλέον η ίδια πόλη. Πολλά από αυτά που είπα παραπάνω τα έχω εκθέσει στις συναντήσεις μου με καλλιτέχνες και φορείς της πόλης. Όταν τους απέδειξα την εσωστρέφειά τους ήμουν λίγο σκληρός, ζήτησα συγχώρεση για την απρέπειά μου, αλλά είδα ότι το κατάλαβαν, δεν τους είχε απασχολήσει άλλη φορά ομαδικά. Τώρα είναι περισσότερο εύκολο να σπάσει αυτή η μορφή εσωστρέφειας. Αν γίνει αυτό, η έξοδος στον κόσμο θα ακολουθήσει ως αναπόφευκτη συνέπεια.
Αυτή η πορεία θα γίνει ταχύτερα δυνατή με τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Το πρόγραμμα θα έχει χώρο για όλες τις μορφές της τέχνης, θα περιέχει δράσεις που θα συναντώνται όλοι οι πολιτιστικοί χώροι της πόλης, ώστε να γνωριστούν οι Λαρισαίοι μεταξύ τους, αλλά και δράσεις που θα συμπράττουν Λαρισαίοι, Έλληνες και Ευρωπαίοι (και όχι μόνον) αλλά και νέοι με δόκιμους δημιουργούς, ώστε να δει το δυναμικό μας ο γύρω κόσμος και το δυναμικό μας τον γύρω κόσμο ισότιμα, δημιουργικά και με αξιώσεις.
* Πού υπερτερεί και πού υστερεί η Λάρισα συγκριτικά με άλλες πόλεις;
- Κάθε πόλη έχει προτερήματα και μειονεκτήματα. Άλλος έχει κάστρα, άλλος λίμνες, σπήλαια, ιστορική παράδοση ενόψει του 2021 (200 χρόνια από την επανάσταση), μουσική παράδοση (Επτάνησα), ιστορικό όνομα (Ελευσίνα) ή παγκόσμια γνωστό όνομα (Πειραιάς), κατάλληλους χώρους πολιτισμού ή αναγνωρισμένους θεσμούς σε χώρους της τέχνης κλπ. Πολλοί ελπίζουν ότι θα τους βοηθήσει που γνωστά, διεθνώς, ονόματα δήλωσαν ότι τους στηρίζουν ή που έχουν εξασφαλίσει χορηγίες. Εμείς είμαστε η μόνη πόλη με αρχαίο θέατρο στο κέντρο του ιστού της, έχουμε παρουσία στον ίδιο χώρο για 8000 χρόνια (ευρήματα αποδεικνύουν και 20000 χρόνια), ζούμε πάντα στη σκιά του Ολύμπου, του πιο αναγνωρίσιμου στοιχείου της Ευρωπαϊκής ίσως και της παγκόσμιας ιστορίας, έχουμε παράδοση σε όλους τους χώρους του πολιτισμού, έχουμε έντονη παρουσία στους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες των τελευταίων αιώνων της χώρας μας (Κιλελέρ, αντίσταση) και ευρωπαϊκή πρωτοπορία επιχειρηματικής συνεργασίας (Αμπελάκια). Μας στηρίζουν καλλιτέχνες που αγαπάμε και θαυμάζουμε. Αρκετά, λοιπόν, έχουμε κι εμείς.
Αλλά πιστεύω ότι δεν είναι αυτά που έχουν τον σημαντικό ρόλο στην επιλογή. Υπάρχουν παραδείγματα επιλογής Πρωτευουσών που ελάχιστα είχαν σε σχέση με άλλες υποψήφιες πόλεις της ίδιας χώρας. Μετράει το αν θέλεις τον τίτλο, γιατί τον θέλεις και γιατί αυτό να το δέχονται οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι ενδιαφέρει έναν Φιλανδό, για παράδειγμα, αν θα είναι η Λάρισα ή η Κέρκυρα; Η απάντηση σε αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, καθοριστική. Λένε, δεν έχεις χώρους; Οι ίδιοι απαντούν ότι είναι ευκαιρία να δημιουργήσεις. Έχεις κάτι ιστορικό κοινωνικά που δεν έχουν οι άλλοι; Πες το. Εγώ θα μετέχω; Πες μου πώς. Εμείς με τις γέφυρες προοπτικής και με ένταξη στο σχεδιασμό μας ΟΛΗΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως με τα comics), θα πούμε το αφήγημά μας που είναι κοντά σε αυτά. Πάντως θέλω να τονίσω: Δεν νοιώθουμε μονομάχοι, νοιώθουμε αγωνιστές ενός ωραίου αγώνα.
* Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, τι θα μπορούσε να κάνει η Λάρισα για να δυναμώσει ακόμη περισσότερο την πολιτιστική της ταυτότητα;
- Όταν τελειώσει αυτή η πορεία, θα έχουμε ένα από τα δύο δυνατά αποτελέσματα. Αν δεν πάρουμε τον τίτλο, έχω σκοπό να ζητήσω από τον Δήμαρχο Λαρισαίων να γίνει μία κοινή συνάντηση της ομάδας της υποψηφιότητας με όλους τους ανθρώπους και τους φορείς του πολιτισμού αλλά και τους λοιπούς κοινωνικούς και οικονομικούς φορείς της πόλης, σε έναν μεγάλο χώρο, για να χωρέσουμε όλοι. Εκεί θα αναλύσω με λεπτομέρειες το πρόγραμμα που ετοιμάσαμε, θα αναδείξω το σκεπτικό του και θα κάνω συγκεκριμένες προτάσεις προς τη Δημοτική Αρχή, τους ανθρώπους και τους φορείς του πολιτισμού αλλά και τους κοινωνικούς και οικονομικούς φορείς. Όλοι θα αναλάβουν ένα κομμάτι της πίτας. Πολλές μας ιδέες δεν απαιτούν να είσαι Πολιτιστική Πρωτεύουσα για να υλοποιηθούν. Έτσι θα ανοίξουν νέοι δρόμοι. Αυτό το ποτάμι είναι για τη Λάρισα όπως όλα τα ποτάμια, δεν γυρίζει πίσω.
Συγχωρέστε με, λοιπόν, που δεν απαντάω τώρα ευθέως ή ουσιαστικά στο ερώτημά σας. Θα υπάρξει απάντηση.
* Καταλήγοντας, πείτε μου ειλικρινά, μόνο θετικές αντιδράσεις έπεσαν στην αντίληψή σας; Κανείς δεν είπε μία αντίθετη γνώμη έστω για το κόστος;
- Εσείς μπορεί να γνωρίζετε περισσότερα, εγώ δεν διαμένω στην πόλη. Η αμφισβήτηση στο διαδίκτυο, πάντως, είναι ελάχιστη, άσπονδοι γείτονες μάς επιτέθηκαν με χυδαιότητα στην αρχή και χάθηκαν στην πορεία, κάποιες ελεγκτικές φωνές δεν υπερέβησαν τον θεσμικό τους ρόλο και τις κατανοώ απολύτως, τα μέσα ενημέρωσης της πόλης, έντυπα και ηλεκτρονικά, φέρθηκαν συνολικώς πολύ «επαγγελματικά» και χωρίς πρωτοβουλίες. Οι εξαιρέσεις το επιβεβαιώνουν. Αυτά έχω παρατηρήσει. Μάλλον για το κόστος θα τα ακούσουμε αργότερα. Η αβεβαιότητα της πορείας καταλαγιάζει την πρόωρη αντίδραση. Συνολικά, πάντως, αντιμετωπίστηκε θετικά η προσπάθεια και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Θέλω να κλείσουμε με κάτι πολύ θετικό. Αναφέρομαι στην εκδήλωση των μαθητών στην πλατεία Ταχυδρομείου. Το βίντεο στο διαδίκτυο έκαψε καρδιές. Οι μουσικοί του ΔΩΛ, ο κ. Κτιστάκης, οι καθηγητές και η Διεύθυνση Εκπαίδευσης και όσοι άλλοι ασχολήθηκαν, ήταν υπέροχοι. Αυτά τα παιδιά θα είναι η ψυχή της πόλης ως ενήλικες, σε πέντε χρόνια, το 2021. Σε αυτούς αφιερώνουμε αυτόν τον αγώνα μας.
