Της Κανέλας Κοπάνου
Με τη μουσική να παίζει πάντα σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητά του, ο νεαρός Λαρισαίος ερασιτέχνης τραγουδοποιός στηρίζει με το δικό του ύφος το ελληνικό τραγούδι, συμμετέχοντας στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης το οποίο, πλούσιο σε ήχους, αναδεικνύει ποικίλες προτάσεις για το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι βασισμένο στην έμπνευση νέων Ελλήνων καλλιτεχνών. Με το τραγούδι «Εκείνη, εγώ και η βροχή» συμμετέχει στο φετινό Φεστιβάλ, στις 9 Οκτωβρίου και ο Λαρισαίος Δημήτρης Μπαλογιάννης, τελειόφοιτος στο Τμήμα Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του οποίου η αγάπη για τη μουσική αποτελεί πηγή έμπνευσης μελωδικών μουσικών κομματιών.
Με συνοδεία την κιθάρα του και αποκλειστικός δημιουργός των τραγουδιών του, κάνει τις σκέψεις του μουσική, βάζει λόγια στις εικόνες και αφηγείται τις νεανικές του εμπειρίες. « Ξεκίνησα να γράφω μουσική από τα δεκαπέντε μου και τα τραγούδια μου αποτελούν στιγμές της ζωής μου. Το «Εκείνη, εγώ και η βροχή» γράφτηκε το προηγούμενο καλοκαίρι και είναι ένα μελωδικό ροκ κομμάτι, μια μπαλάντα που μιλά για εικόνες μου ενωμένες. Ένα κολάζ στιγμών στο μυαλό μου που επενδύθηκε με μουσική» είπε ο Δημήτρης μιλώντας για το τραγούδι του.
Δεκαέξι τραγούδια θα διαγωνιστούν την 9η Οκτωβρίου, στην ημιτελική βραδιά του Φεστιβάλ Τραγουδιού, που διοργανώνεται φέτος για τέταρτη χρόνια. Από τα δεκαέξι τραγούδια, τα δέκα θα περάσουν στον τελικό. Η επιλογή των τραγουδιών θα γίνει από καλλιτεχνική επιτροπή και από το κοινό. Στο τέλος της 11ης Οκτωβρίου, η καλλιτεχνική επιτροπή, όπως και το κοινό, θα επιλέξουν τρία από τα δέκα τραγούδια στα οποία θα απονεμηθούν το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο βραβείο αντιστοίχως ενώ η καλλιτεχνική επιτροπή θα απονείμει και τα τρία ειδικά βραβεία σύνθεσης, στίχου και ερμηνείας, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να εκφραστούν μέσα από τον πολυδιάστατο χώρο της μουσικής.
Ο Δημήτρης, ακολουθώντας τη δική του ασυνήθιστη φόρμα, ακολουθεί τους δρόμους της μουσικής όχι απαραίτητα για να κάνει καριέρα αλλά γιατί εκφράζεται μέσα από ένα ταξίδι εικόνων του δικού του κόσμου, της ιδιωτικής πτυχής ρεαλισμού και ονείρου.
