Της Κανέλας Κοπάνου
Στο Θέατρο Πλατανιά στον Αγιόκαμπο, χθες το βράδυ, οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη συγκλονιστική ιστορία ενός υπαρκτού προσώπου, της Αγγέλας Παπάζογλου, την οποία ενσάρκωσε η μοναδική Άννα Βαγενά. Σε μια ερμηνεία, την οποία θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει, σπαρακτική, η Άννα Βαγενά ζωντάνεψε την προσωπικότητα της Σμυρνιάς τραγουδίστριας μέσα από το ομότιτλο έργο και το Θέατρο «Μεταξουργείο».
Η γνωστή ηθοποιός υποδέχτηκε τους θεατές σε ένα λαϊκό πάλκο και σε μια προσφυγική καμαρούλα, σε ένα λιτό λειτουργικό σκηνικό, του Μάριου Σπηλιόπουλου, που μοιάζει σαν ένα μικρό καράβι που πάνω του ταξιδεύει η Ελλάδα, λέει η Άννα Βαγενά και κατόρθωσε να μεταφέρει στις ιστορίες της ζωής μιας δυναμικής γυναίκας που έζησε στα πιο ταραγμένα χρόνια της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Για το έργο που αν και έκανε πρεμιέρα χρόνια πριν εξακολουθεί να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του κόσμου μιλά στην «Ε» η Λαρισαία Άννα Βαγενά.
* Πώς περιγράφετε την ηρωίδα του έργου;
-«Η Αγγέλα Παπάζογλου είναι υπαρκτό πρόσωπο, γεννήθηκε στη Σμύρνη και είχε αρχίσει να τραγουδά εκεί. Μετά την καταστροφή ακολουθώντας τη μοίρα όλων των προσφύγων ήρθε στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στις Τζιτζιφιές και μετά στην Κοκκινιά όπου και γνώρισε τον άνδρα της. Σταμάτησε όμως να τραγουδάει όταν έχασε, πολύ νέα, το φως της και άρχισε να αφηγείται ιστορίες της ζωής της στο γιο της, τον Γιώργη Παπάζογλου, ο οποίος τις κατέγραψε σε ένα βιβλίο από το οποίο προέρχεται και η παράσταση. Η Αγγέλα ήταν ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος και ο λόγος της, πιστεύω, ότι είναι εφάμιλλος με το λόγο του Μακρυγιάννη, είναι ένα μνημείο ελληνικό. Η ίδια ήταν ένας ζωντανός άνθρωπος, έξυπνος και παρά τις δύσκολες καταστάσεις της και το γεγονός ότι έχασε την όρασή της ποτέ δεν έχασε από την άλλη την πίστη της και τη δύναμή της τα οποία και διατηρούσε έντονα μέχρι το τέλος της ζωής της. Με πολύ θάρρος και πολλή αξιοπρέπεια ξεπέρασε όλα τα εμπόδια, όπως και όλοι από τη Μικρασία χωρίς να χάσει το κέφι και τη ζωή για το χιούμορ. Ήταν μια αρχοντική φιγούρα.
* Πόσο δύσκολο είναι να ερμηνεύετε έναν αφηγηματικό ρόλο;
-Έχω έντονο ψυχισμό και μπορώ και ανταποκρίνομαι σε ρόλους που χαρακτηρίζονται από
συναισθηματική φόρτιση και αλήθεια. Η πραγματική αφήγηση της Αγγέλας είναι τετρακόσιες σελίδες. Εμείς επιλέξαμε είκοσι σελίδες από αυτό το βιβλίο, ο μονόλογος των οποίων κρατά μιάμιση ώρα. Η συγγραφή του κειμένου, από αυτό το τεράστιο υλικό, έγινε από τον Λάμπρο Λιάβα όπως και η επιλογή των τραγουδιών που είναι αυθεντικά ρεμπέτικα τραγούδια και εκτελέσεις. Είχαμε πολύ στενή συνεργασία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε κάποιο από αυτά τα τραγούδια ακούγεται και η φωνή της Αγγέλας.
* Η παράσταση συνεχίζει να ανεβαίνει εδώ και χρόνια. Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία;
-«Οφείλεται στην αλήθεια του κειμένου, στη γνησιότητά του και στο ότι για εμένα ήταν μια ευτυχής συγκυρία γιατί ταίριαξα πολύ με την ψυχολογία της Αγγέλας. Έτσι αυτές οι δύο γυναίκες ανταμώθηκαν μέσα από αυτό το κείμενο και αισθάνομαι σαν να έχω πάρει τη σκυτάλη από την Αγγέλα και να τη μεταδίδω στους νεότερους ανθρώπους».
* Ποιοι οι κυριότεροι σταθμοί στο θέατρο;
-«Από τους κυριότερους σταθμούς μου στη ζωή μου και στο θέατρο ήταν όταν το 1972 πρωταγωνίστησα στην ταινία «Το Προξενιό της Άννας» του Παντελή Βούλγαρη, όπου και πήρα το βραβείο ερμηνείας Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Επίσης σημαντικοί σταθμοί ήταν «Ο Γάμος» της Βάσας Σολωμού Ξανθάκη και φυσικά οι παραστάσεις «Το Γάλα» και η «Αγγέλα Παπάζογλου» είναι ξεχωριστές δουλειές. Τεράστιο γεγονός για εμένα είναι η δημιουργία του Θεσσαλικού Θεάτρου που καθόρισε και τη ζωή μου και την ιστορία του νεότερου ελληνικού θεάτρου της αποκέντρωσης. Φεύγοντας από το Θεσσαλικό ένιωσα τη ζεστασιά του δικού μου χώρου ξανά στο «Μεταξουργείο» που δημιούργησα μαζί με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη».
* Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;
-«Το Γάλα» θα συνεχίζει την πορεία του για τουλάχιστον άλλες δύο σεζόν στην Αθήνα και σε περιοδείες. Θα ήθελα να κάνω μια τραγωδία ενώ αυτή την περίοδο είναι πολύ σημαντική για εμένα η σκηνοθεσία του έργου «Ο Γάμος»και η συγγραφή του σεναρίου».
-Η Άννα Βαγενά παράλληλα με τις παραγωγές που ανεβαίνουν στο θέατρο «Μεταξουργείο» συνεχίζει να προωθεί νέες δυνάμεις του ελληνικού θεάτρου, δίνοντας τη δυνατότητα σε νέους συγγραφείς και ηθοποιούς να παρουσιάσουν έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων σημειώνοντας ότι η Ελλάδα έχει εξαιρετικούς ηθοποιούς και το δυναμικό στο ελληνικό θέατρο είναι σπουδαίο. «Με μια καλά συντονισμένη πολιτιστική πολιτική θα μπορούσαμε να δίνουμε παραστάσεις σε όλο τον κόσμο» συμπλήρωσε.
