Στις 24 Ιουλίου στο Κηποθέατρο Λάρισας θα εμφανιστεί η θεατρική παράσταση «Νεφέλες» του Αριστοφάνη από την Αττική Σκηνή και το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Ένας γέρος Αθηναίος χωριάτης με το εκφραστικό όνομα Στρεψιάδης - αυτός που του αρέσουν οι στρεψοδικίες- έχει αναγκαστεί ν' αφήσει κι αυτός το κτήμα του και να κλειστεί μέσα στην Αθήνα (βρισκόμαστε στην εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν οι Σπαρτιάτες έκαναν κάθε τόσο επιδρομές στην Αττική). Έχει παντρευτεί από παλιά μια αριστοκράτισσα, κι έτσι ο γιος τους, ο Φειδιππίδης, αναθρεμμένος σαν αριστοκράτης κι αυτός, έφτασε να καταχρεώσει τον πατέρα του με τις ιπποδρομίες και τ' άλλα του έξοδα. Ο Στρεψιάδης βρίσκεται τώρα στενεμένος από τους δανειστές του και γι' αυτό παίρνει την απόφαση να στείλει το γιο του στο φροντιστήριο του Σωκράτη- φροντιστήριο είναι μια λέξη που τώρα πλάθει ο Αριστοφάνης κι έχει έντονο κωμικό χρώμα, σαν να λέγαμε εμείς σκεψοεργαστήρι! Εκεί διδάσκουν, λέει, μέσα σ' άλλα και την τέχνη να νικάς στα δικαστήρια, όσο άδικο και να έχεις.
Ο Φειδιππίδης, όμως, δεν έχει καμιά όρεξη να χάσει την ξεγνοιασιά του και να κλειστεί στη σχολή του Σωκράτη, για να γίνει κιτρινιάρης σαν τους άλλους μαθητές του φιλοσόφου. Έτσι ο γέρος αναγκάζεται να πάει ο ίδιος στο φροντιστήριο, για να σπουδάσει τον άδικο λόγο. Σε λίγο, όμως, ο Σωκράτης τον διώχνει, γιατί ο Στρεψιάδης με το χοντρό μυαλό του δεν καταλαβαίνει τίποτα από τις λεπτές σοφίες που του δίνονται εκεί μέσα. Με τα πολλά καταφέρνει το γιο του να φοιτήσει στη σχολή του φιλοσόφου. Ο νέος τώρα μαθητής το πρώτο μάθημα θα το πάρει από τον ίδιο τον Άδικο Λογο που αγωνίζεται με τον Δίκαιο και τον νικάει Έπειτα μπαίνει στο φροντιστήριο, για να συμπληρώσει τη μόρφωσή του. Δεν περνάει πολλή ώρα, και ο Φειδιππίδης βγαίνει ξεσκολισμένος. Παιχνιδάκι είναι τώρα γι' αυτόν να δείξει στον πατέρα του πώς θα ξεφύγει από τα νύχια των δανειστών του. Χαρούμενος ο Στρεψιάδης τον παίρνει μέσα στο σπίτι τους για να γιορτάσουν ένα τέτοιο κατόρθωμα. Γρήγορα όμως καταλαβαίνει πως όλα τα μαθήματα που πήρε ο γιος του έχει ο ίδιος να τα πληρώσει, πικρά μάλιστα. Ο Φειδιππίδης πάνω στο γλέντι διαφωνεί μαζί του για το ποιος ποιητής είναι καλύτερος, ο Σιμωνίδης και ο Αισχύλος ή ο Ευριπίδης, και στο τέλος, όταν ο καβγάς ανάβει τον δέρνει. Κάτι περισσότερο: μπορεί και θεωρητικά να του αποδείξει ότι τα παιδιά έχουν δικαιώματα και υποχρέωση να δέρνουν τους γονείς των. Ανίσχυρος πια ο Στρεψιάδης και μετανιωμένος βάζει Φωτιά στο Φροντιστήριο, για να πάρει τουλάχιστον εκδίκηση από τους δασκάλους μιας τέτοιας ανήθικης σοφίας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Παραγωγή: ΑΤΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ
Μετάφραση: Κώστας Γεωργουσόπουλος, σκηνοθεσία: Θανάσης Θεολόγης, σκηνικά-κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς, μουσική: Γιούρι Στούπελ, χορογραφίες: Πέτρας Γάλλιας. Παίζουν: Τάσος Χαλκιάς, Ηλίας Λογοθέτης, Τάσος Παλαντζίδης, Γιώργος Σεϊταρίδης, Θωμάς Παλιούρας, Μαρία Ζαχαρή, Αναστάσης Κολοβός, Ιωάννα Δελάκου, Ντέπυ Πάγκα, Μlχαέλλα Κοκκινογένη, Ματίνα Καλογεροπούλου, Κατερίνα Μπάστα, Αντώνης Καλογήρου, Αναστασία Ζαφειροπούλου.
