Μια διαφορετική έκθεση ζωγραφικής με έργα μικτής τεχνικής του Γιάννη Χρήστου και της Βάσως Παπαδημητρίου-Χρήστου παρουσιάζονται στο «Εν Λαρίση», αυτές τις μέρες. Πρόκειται για μια σειρά προσωπογραφιών στις οποίες ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ζωντάνια των θεμάτων που απεικονίζουν. Θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς «ζωντανή ζωγραφική», με έκδηλα τα στοιχεία αναγεννησιακής τεχνικής και βυζαντινής αγιογραφίας. Ο τίτλος «ζωντανή ζωγραφική» υπογραμμίζει έντονα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της ζωγραφικής που είναι ζώσα και παλλόμενη. Είναι προσωπογραφίες οπότε το θέμα τους είναι ανθρωποκεντρικό και είναι συνολικά εφτά κομμάτια, ουσιαστικά ένα δείγμα μικρό αλλά καλής δουλειάς από κάποια έργα που θα συμπληρωθούν αργότερα. Όπως σημειώνει η κ. Χρήστου, τα θέματα είναι σουρεαλιστικά, ξεκάθαρα δεν έχουν μοντέρνα στοιχεία και αναδεικνύουν στοιχεία αναγεννησιακής τεχνικής. «Στοιχεία αναγεννησιακής τέχνης εκφράζουν και τη δική μου τη δουλειά και του συζύγου μου» λέει η κ. Χρήστου συμπληρώνοντας ότι διαθέτουν και πολλά βυζαντινά στοιχεία έντονα διακριτά στα πρόσωπα αλλά και στα σχέδια που τα περιβάλλουν.
Γιάννης Χρήστου
Ο καταξιωμένος Ζωγράφος – Αγιογράφος της Λάρισας Γιάννης Χρήστου, μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών έχει στο ενεργητικό του μια πληθώρα εικαστικών δραστηριοτήτων. Από την ηλικία των δεκαεφτά ετών κάνει με επιτυχία την πρώτη του έκθεση προβάλλοντας το πλούσιο ταλέντο του. Ασχολείται με την Αγιογράφηση Ναών όπως ο Άγιος Νικόλαος Λάρισας, το παρεκκλήσι του Αγίου Αχιλλίου, η Αγία Παρασκευή Τεμπών, ο Άγιος Νικόλαος Ρηγίλλης Αθηνών και πολλών άλλων σε διάφορα χωριά του νομού και της υπόλοιπης Ελλάδας. Παράλληλα με την αγιογραφία εκφράζει το διακεκριμένο ταλέντο του στη ζωγραφική παραθέτοντας μια σειρά πολυάριθμων έργων, πορτρέτων και τοιχογραφιών σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
Βάσω Παπαδημητρίου Χρήστου
Η Βάσω Παπαδημητρίου-Χρήστου μαθήτευσε για χρόνια κοντά στο σύζυγο της Γιάννη Χρήστου και έκανε μια ατομική και δύο ομαδικές εκθέσεις με μεγάλη επιτυχία. Σημειώνεται ότι η έκθεση θα λειτουργεί και μετά το Πάσχα καλώντας τον κόσμο να παρατηρήσει και να ταξιδέψει μέσα από τη τέχνη σε ένα διαφορετικό χώρο.
