Χαρισματικός συγγραφέας, χαρακτηρίστηκε ο Λαρισαίος κ. Στέλιος Ντικούλης, από όλους τους ομιλητές που παρουσίασαν προχθές σε εκδήλωση στο «Θέατρο Τεχνών» το νέο του έργο, το βιβλίο με τίτλο «Μ’ ακούει κανείς;». Η ανταπόκριση του κοινού αλλά και η κριτική που δέχθηκε για τη νέα του δουλειά, απέδειξαν περίτρανα πως ο Στ. Ντικούλης, άγγιξε την ψυχή των Λαρισαίων και κέρδισε μια θέση στην καρδιά τους, αλλά παράλληλα επωμίστηκε την ευθύνη να συνεχίσει… Η παρουσίαση του βιβλίου του, το οποίο περιλαμβάνει τη σύγχρονη επιθεώρηση «Μ’ακούει κανείς;», δέκα σατυρικές ιστορίες, κείμενα της παράστασης «Πανσέληνος έρωτας», καθώς και δυο δοκίμια για τους νέους, εκτός από τη γνωριμία του έργου του συγγραφέα με το κοινό, είχε κυρίως σκοπό την ενίσχυση του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων «Αριστεύς» στον Αμπελώνα, καθώς τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου διατέθηκαν σε αυτό.
Τη σημαντική αυτή κίνηση εξήρε σε χαιρετισμό του το μέλος του Δ.Σ. του Θεραπευτηρίου, κ. Στέφανος Πάικος, εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία του να βρει μιμητές, ενώ έκανε μια σύντομη αναφορά στη λειτουργία και στους σκοπούς του θεραπευτηρίου.
Για τον Στ. Ντικούλη μίλησε στη συνέχεια, ο πρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, κ. Μάριος Ξηρομερίτης, ο οποίος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι: «Ο Στέλιος, γεννημένος σε μια μικρή γειτονιά της Λάρισας, βίωσε την παρέα, το γείτονα, την οικογένεια... βίωσε και μεγάλωσε παράλληλα με ζωές άλλων και αντιλήφθηκε την ελληνική πραγματικότητας.
Όλα αυτά, μέσα από ένα χαρισματικό πρίσμα, μας τα δίνει με έναν σαρκαστικό και χιουμοριστικό τρόπο και μέσα από την απογοήτευση και την απόγνωση αναδεικνύει τα ευχάριστα της ζωής.
...Δυστυχώς στην Ελλάδα ο «κρατισμός» μας έχει κάνει να αισθανόμαστε απομονωμένοι, ότι δεν επικοινωνούμε… Το «Μ’ ακούει κανείς» του συγγραφέα, το αισθάνεσαι παντού, σε όλες τις εκφάνσεις των συναλλαγών μας στο δημόσιο κρατικό μηχανισμό».
Μεγάλο θεατρικό συγγραφέα χαρακτήρισε τον κ. Ντικούλη εν συνεχεία η επίσης Λαρισαία συγγραφέας κ. Ιωάννα Φωτιάδου σε ομιλία της, υποστηρίζοντας ότι: «Κάποιοι λένε πως το θέατρο πρέπει να μοιάζει με τη ζωή. Κάποιοι άλλοι πως η ζωή πρέπει να μοιάζει με το θέατρο. Στα έργα του ο Στέλιος μεταφέρει τη ζωή στο θεατρικό σανίδι και στέλνει το θέατρο να μπλεχτεί με την ίδια τη ζωή. Είναι εντυπωσιακό πως στο βιβλίο συναντά κανείς μεγάλη ποικιλία γραφής, δοσμένη και δεμένη με ευφυέστατο τρόπο, αιχμηρές επισημάνσεις και απίστευτο χιούμορ που διασταυρώνεται με το τραγικό και αναδεικνύεται με μαγαλύτερη ένταση.
Νομίζω πως το βιβλίο είναι προορισμένο για να μείνει στην ιστορία του θεάτρου και ο Στέλιος Ντικούλης ένας μεγάλος θεατρικός συγγραφέας».
Για το συγγραφικό του ύφος μίλησε η θεατρολόγος κ. Βίλλυ Κίτσιου, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι:« Όλη η ιδεολογία του συγγραφέα συμπυκνώνεται στον άνθρωπο και τη σωτηρία της χαμένης του ψυχής. Άρα ο Στέλιος δεν είναι ένας Δον Κιχώτης που κυνηγά μάταια και ανεμόμυλους, αλλά ένας δραματουργός που έχει πάντα την τελευταία λέξη φέρνοντας το αποτέλεσμα που θέλει».
Ακολούθησε θεατρική ερμηνεία αποσπασμάτων του έργου, από τους ηθοποιούς κ.κ. Δάφνη Δεληγιάννη, Βάνα Καταραχιά και Δημήτρη Βούζα, καθώς και κινηματογραφική προβολή αποσπασμάτων σατυρικών ιστοριών του συγγραφέα, με ερμηνευτή τον ίδιο και Λαρισαίους ηθοποιούς.
Ο «ηθικός αυτουργός» της εκδήλωσης, ο κ. Στέλιος Ντικούλης κλείνοντας την παρουσίαση του έργου του, ευχαρίστησε τους ανθρώπους που τον στηρίζουν, συγκινημένος από την ανταπόκριση του καλέσματός του, ενώ παράλληλα ανανέωσε την υπόσχεσή του, που αφορά στην ενίσχυση κοινωνικών φορέων που επιτελούν σημαντικό έργο στην κοινωνία μας, από τα έσοδα των πωλήσεων της επόμενης δουλειάς του.
Μεταξύ άλλων όμως εξέφρασε και την απογοήτευσή του από ανθρώπους διαφόρων φορέων πολιτισμού της Λάρισας και γενικότερα της περιοχής μας, που δεν είναι κοντά στις προσπάθειες πολιτιστικής δημιουργίας νέων, υποστηρίζοντας ότι οι κινήσεις τους στον χώρο του πολιτισμού μαρτυρούν ότι τελικά επιδιώκουν κινήσεις εντυπωσιασμού και «πυροτεχνήματα» και όχι την ουσία και τη συνέχεια.
Την εκδήλωση συντόνιζε η δημοσιογράφος κ. Λένα Κισσάβου.
