Ο Λαρισαίος εικαστικός επιστρέφει στη γενέτειρά του και παρουσιάζει στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας την έκθεση με θέμα «Σειρήνες, το τέλος του ταξιδιού» τα εγκαίνια της οποία θα γίνουν αύριο Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου, στις 8 μ.μ., η οποία επηρεασμένη από την ανατροπή του μυθικού στερεότυπου από τον Κάφκα αποτυπώνει με ιδιαίτερο τρόπο και πολύ προσωπικό τους ήχους της σιωπής των σχεδίων της ζωγραφικής. Για το περιεχόμενό της, μίλησαν στη συνέντευξη Τύπου, που δόθηκε στο φουαγιέ της Πινακοθήκης ο πρόεδρος της Πινακοθήκης κ. Ξηρομερίτης και ο δημιουργός κ. Γιώργος Λαζόγκας.«Το κάλεσμα των Σειρήνων του Γιώργου Λαζόγκα και η φιλοξενία της έκθεσης του μεγάλου δημιουργού αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας καθώς ο κόσμος θα έχει την ευκαιρία να συγκινηθεί και να ταξιδέψει μέσα από μια σημαντική δουλειά. Μέσα και από την έκθεση, από την οποία ο δημιουργός αναγεννιέται, αξίζει να επισημανθεί και ο συμβολικός της χαρακτήρας αφού το περιεχόμενό της αφορά έναν Λαρισαίο εικαστικό που διέπρεψε πρώτα στην ακαδημαϊκή του καριέρα και έπειτα ξεχώρισε μέσα από τη δουλειά του στην Ελλάδα και το εξωτερικό εκδηλώνοντας και έντονη παρουσία στην γενέτειρά του» σημείωσε ο κ. Ξηρομερίτης, προσθέτοντας ότι το δικό του ρόλο έχει στην έκθεση και η παρουσίαση του λευκώματος που εμπεριέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την πορεία της ζωής και το έργο του καλλιτέχνη.
Αισθανόμενος την ανάγκη να ευχαριστήσει τους δικούς του ανθρώπους, το γιο του τον Ευθύμη, που κατέγραψε όλη την προσπάθεια σε ένα κείμενο στο λεύκωμα- βιβλίο και τη γυναίκα του, την Άννα Μιχαλιτσιάνου που ήταν η ψυχή της σύνθεσης και του σχεδιασμού όλης της έκδοσης, ο Γιώργος Λαζόγκας μίλησε για την έκθεσή του και αποκωδικοποίησε τις Σειρήνες. «Η σχέση μου είναι συνεχής με τη Λάρισα. Το θέμα της έκθεσης και το πώς προέκυψε έχει μεγάλη προσωπική σημασία. Το λεύκωμα, είναι μια έκδοση που θα μείνει και μετά την έκθεση και έγινε με μεγάλη φροντίδα και βοήθεια από φίλους και συνεργάτες η οποία με συγκίνησε ιδιαίτερα. Στο βιβλίο αυτό υπάρχει η παρουσία των καταβολών του παρελθόντος μου. Η προετοιμασία της έκθεσης με σημάδεψε καθώς ‘εξελίχθηκε’ κατά τη διάρκεια ασθένειας που αντιμετώπιζε η μητέρα μου και την οποία έληξε ο θάνατος. Το θέμα των Σειρήνων απλώς το έχω αγγίξει. Σειρήνες σημαίνει πρόσκληση, σαγήνη αλλά και διάψευση, καταστροφή, θάνατος, έννοιες που είναι συνυφασμένες με το ταξίδι. Το ταξίδι ξεκινά από το Σάο Πάολο στην Μπιενάλε. Οι Σειρήνες βρίσκονται σε μια κρίσιμη εποχή στην οποία ζούμε όπου η παγκοσμιοποίηση έχει απομυθοποιήσει την έννοια της σαγήνης. Δεν υπάρχει η γοητεία που ήταν ικανή να παρασύρει ανθρώπους σε τολμηρά ταξίδια και περιπέτειες. Σειρήνες είναι οι βομβαρδισμοί στης Γάζα πριν λίγο καιρό, τα ασθενοφόρα και αστυνομικά αυτοκίνητα στο κέντρο της Αθήνας και από την άλλη είναι η σειρήνα που υπόσχεται μια σωτηρία αλλά δεν διασώζει.»
Όλα τα παραπάνω εντοπίζονται στη δουλειά του Γ. Λαζόγκα και οι Σειρήνες αν και ερωτικές δεν παύουν να γερνούν σημειώνει αναφερόμενος στην εμπειρία του νοσοκομείου και τα συναισθήματα που του προκάλεσε ο πρόσφατος θάνατος της μητέρας του. Επηρεασμένος από τον Κάφκα, ο Γ. Λαζόγκας, λέει ότι ίσως ο πολυμήχανος Οδυσσέας ήταν τόσο πονηρός και ως μοναδικός μάρτυς μιλά μόνο για το τραγούδι αλλά οι Σειρήνες ίσως τελικά είχαν ένα πιο δυνατό όπλο, τη σιωπή τους στην οποία αντιπαραθέτει τη Σιωπή των Σειρήνων. Η σιωπή της ζωγραφικής όμως εμπεριέχει πολλούς ήχους. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 22 Μαρτίου. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2410-621.205.
Ο Γ. Λαζόγκας μιλά για την Τέχνη
Υπογραμμίζοντας την ουσιαστική θέση που όλοι οφείλουμε να έχουμε στα θέματα του πολιτισμού ο κ. Λαζόγκας αναφέρθηκε στις «Σειρήνες» του κόσμου της τέχνης επισημαίνοντας τα εξής:
«Πρέπει να γίνει συνείδηση ότι η υπόθεση της Τέχνης χρειάζεται σύστημα, μεθοδικότητα και οργάνωση. Θεωρώ ότι η δωρεά του Ι.Γ. Κατσίγρα στην πόλη της Λάρισας ήταν τεράστια προσφορά αλλά δεν πρέπει να σταματούμε εκεί. Τα μουσεία είναι ένα δραστικό όπλο και για να διαμορφώσει κανείς πολιτισμό και να γράψει ιστορία χρειάζονται μεγάλες δαπάνες είτε αφορούν την τοπική κοινωνία είτε χρειάζονται την κρατική φροντίδα. Η υπόθεση όμως αυτή δεν έχει χαρακτήρα διακοσμητικό αλλά απόλυτη ανάγκη όλων. Τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν συμβαδίζει με τον πολιτισμό. Όσα και να ξοδέψει κανείς για την τέχνη είναι λίγα και να μην ξεχνούμε ότι όλοι ζούμε σε μια συμμετοχική κοινωνία. Τα μουσεία είναι εργοστάσια που παράγουν τέχνη και πολιτισμό και ο κόσμος, οι Έλληνες έχουν ανάγκη από τέτοια προϊόντα. Λόγου χάρη δεν υπήρξε Γάλλος πρόεδρος που να έχει αποχωρήσει από την προεδρία και να μην έχει αφήσει πίσω του μουσεία και στην Ελλάδα από την άλλη δεν έχει καταλάβει κανείς ότι πρέπει να ταυτιστεί με την πολιτική ο πολιτισμός.»
