Παράταση έως και τις 10 Ιανουαρίου του 2010, παίρνει η δημοφιλής παράσταση του «Θεάτρου Τεχνών» «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Σοντερλό Λακλό, λόγω της μεγάλης επιτυχίας που σημειώνει και της θερμής ανταπόκρισης που λαμβάνει από το θεατρόφιλο λαρισαϊκό κοινό. Κερδίζοντας τις εντυπώσεις των θεατών, το κλασικό αριστούργημα κατόρθωσε, μέσα από τη μελετημένη απόδοσή του, να καθηλώσει τα βλέμματα, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που προκαλεί η μεταφορά του επί σκηνής μέσα από πολλές ώρες δουλειάς, οι οποίες και οδήγησαν σε ένα αποτέλεσμα άξιο αναφοράς.
Οι ερμηνευτές και οι συντελεστές κατάφεραν να δημιουργήσουν μια άρτια παράσταση, η οποία σε διάρκεια δύο ωρών και δέκα λεπτών, εναλλάσσει στα μάτια του θεατή τριάντα πέντε σκηνές συνοδευόμενες από τους αντίστοιχους φωτισμούς, εμπλουτίζει το χώρο με ποικίλα αντικείμενα, διαθέτει πληθώρα κοστουμιών αποδεικνύοντας στους θεατές ότι η μικρή σκηνή του «Θεάτρου Τεχνών» έχει δυνατότητες για μεγάλες δημιουργίες. Ικανοποιημένοι και συγκινημένοι από την εξέλιξη των παραστάσεων και τον έκδηλο ενθουσιασμό του κόσμου οι επικεφαλής της ομάδας του «Θεάτρου Τεχνών» κ. Αίας Μανθόπουλος, πρωταγωνιστής του έργου και Ανδρέας Ανδρεόπουλος πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης της συγκεκριμένης παράστασης, μιλούν στην «Ε» για την πρωτοτυπία της εξέχουσας σπουδαιότητας του έργου και της προσωπικότητας του Λακλό.
Συνέντευξη στην Κανέλα Κοπάνου
* κ. Μανθόπουλε, ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία που σημειώνει το έργο του Σοντερλό Λακλό «Επικίνδυνες Σχέσεις», το «Θέατρο Τεχνών» αποφάσισε την παράταση των παραστάσεων έως και τις 10 Ιανουαρίου προσφέροντας στους θεατές επιπλέον βραδιές με ίντριγκες, πάθη και αδυναμίες. Ως βασικός πρωταγωνιστής, ποια στοιχεία θεωρείτε ότι συνέβαλαν σε αυτή την επιτυχία;
«Το έργο κινείται συνεχώς ανάμεσα στην ιλαρότητα και το δράμα και σκηνές που μπορεί να είναι αστείες είναι συγχρόνως και δραματικές. ΟΙ ‘Επικίνδυνες Σχέσεις’ του Λακλό είναι ένα σπουδαίο έργο για το οποίο ασχολήθηκαν πάρα πολλοί συγγραφείς στο εξωτερικό. Κάποιοι από αυτούς το έκαναν ταινία με παγκόσμια αναγνώριση και άλλοι το μετέφεραν στο θέατρο και αυτό συνέβη γιατί το έργο έχει ουσία. Πίσω από τις ίντριγκες και τα πάθη, αναλύονται βαθιά τα ψυχολογικά κίνητρα των ηρώων και αποδεικνύεται τελικά πως όταν κανείς χάσει τη στιγμή που πρέπει να ακολουθήσει πραγματικά την καρδιά του και έχει διαγράψει τα πάντα μόνο από εγωισμό τότε οδηγείται προς την καταστροφή η οποία μπορεί να είναι μικρή μπορεί όμως να είναι και μεγάλη. Όλο αυτό το κεντρικό απόφθεγμα βγαίνει μέσα από ωραίες καταστάσεις, όμορφο λόγο και αρκετό χιούμορ με όλα τα στοιχεία του δράματος και της ίντριγκας. Από την άλλη ο κόσμος ανασαίνει στο έργο μέσω του γέλιου και αυτό το στοιχείο ελαφραίνει τις καταστάσεις και την ατμόσφαιρα».
* Πού πιστεύετε ότι συνίσταται η πρωτοτυπία και το διαχρονικό ύφος του μυθιστορήματος;
«Οι ‘Επικίνδυνες Σχέσεις’ του Λακλό είναι το πρώτο έργο ουσιαστικά, το οποίο μετά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση έχει μια οπτική του 20ου και 21ου αιώνα στις ανθρώπινες σχέσεις. Στο έργο οι ανθρώπινες σχέσεις αντιμετωπίζονται με αξονική τομογραφία και είναι πλήρως αναλυμένα τα κίνητρα και όλα τα βαθιά αίτια που κρύβονται πίσω από τις συγκρούσεις, πίσω από το πώς χάνεται η αθωότητα, πως δημιουργείται ένας έρωτας, πως χάνεται μια ζωή. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια συνταγή που αρέσει στο κοινό και ενισχύει την προσπάθειά μας καθώς για εμάς οι παραστάσεις έχουν πολιτιστικό νόημα γιατί αγαπάμε πραγματικά αυτό που κάνουμε και εμμένουμε σε αυτό. Η διαχρονικότητα του ύφους του έργου καθηλώνει και εμάς τους ίδιους και συνεχώς το συζητάμε στα καμαρίνια μας, στους διαδρόμους και συγκινούμαστε οι ίδιοι από τις ατάκες των άλλων ηθοποιών. Επιθυμία μας ήταν να μιλήσουμε στο κοινό της Λάρισας για ένα έργο που αγαπήσαμε και μας έχει αγγίξει και ο κόσμος το μοιράστηκε μαζί μας αυτό».
* Η Μαρκησία ντε Μερτέιγ είναι το πρόσωπο του έργου που συγκεντρώνει και την ισχυρότερη θέληση; Ποιο είναι το σημαίνον πρόσωπο της παράστασης κατά τη γνώμη σας;
«Ένα καλό έργο, κατά τη γνώμη μου, έχει πολλούς πρωταγωνιστές και οι ‘Επικίνδυνες Σχέσεις’ είναι ένα έργο πρωταγωνιστών και ο καθένας τους πρέπει να ξεχωρίζει. Το έργο χρειάστηκε λαμπερούς ηθοποιούς και τα παιδιά αυτά είναι πραγματικά ταλέντα. Έγινε μεταξύ μας μια πολύ καλή μίξη και αυτό που πάντα μας ενδιέφερε και μας ενδιαφέρει είναι ο κόσμος να δει μια καλή παράσταση παιγμένη σωστά και να συγκινηθεί καθώς και να δοθεί η ευκαιρία στα παιδιά αυτά να εξελίξουν το ταλέντο τους. Έχει δημιουργηθεί αυτό που επιθυμούσαμε: ένας πυρήνας ενός θιάσου που σιγά – σιγά μπορεί να έχει άλλες βλέψεις».
* κ. Μανθόπουλε και κ. Ανδρεόπουλε, ο Σοντερλό Λακλό είχε πει σχετικά με τις «Επικίνδυνες Σχέσεις»: «Θέλησα να δημιουργήσω ένα έργο που θα έχει έναν απόηχο πάνω στη γη όταν εγώ δεν θα υπάρχω» και αυτό το κατόρθωσε. Ποιο το σχόλιο σας σε ό,τι αφορά στην προσωπικότητα του δημιουργού μετά τη δική σας τριβή με το έργο του και στην τόλμη του να αποκαλύψει απαγορευμένα όνειρα;
Α. Μ. «Ο Λακλό δεν ήταν μόνο ένας θεατρικός συγγραφέας, ήταν ένας μηχανικός, φυσικός, στρατιωτικός και καθηγητής του Μεγάλου Ναπολέοντα στη Σχολή Πυροβολικού. Επίσης είναι δυστυχώς ο εφευρέτης της σύγχρονης οβίδας του πυροβολικού. Από το πέρασμά του στη ζωή διασώζονται εκτός από τα γραπτά έργα και φρούρια με το όνομά του καθώς και οχυρωματικά τείχη. Πρόκειται, όπως καταλαβαίνουμε για μια προσωπικότητα με αυξημένη, πάνω από το μέτρο, ευφυΐα καθώς κατόρθωσε να συνδυάσει στο πρόσωπό του όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και να είναι ακόμη επιστήθιος φίλος του Ναπολέοντα. Πέθαινε δυστυχώς όμως, εντελώς αποκαρδιωμένος από τους ανθρώπους».
Α. Α. Ο Σοντερλό είναι ένας καταδότης ονείρων. Αυτό κάνει και στο έργο. Ανιχνεύει δηλαδή τα μύχια της ανθρώπινης επιθυμίας και τολμά να τα αποκαλύψει προκαλώντας επανάσταση σε μια περίοδο που λειτουργούσε με τα πρέπει. Όσο λοιπόν πιο μέσα στην ανθρώπινη ψυχή εισχώρησε ο Λακλό τόσο πιο αληθινός έγινε και πιο κοντά σε όλους μας ήρθε».
Η σκηνοθετική δεξιότητα της μεταφοράς ενός επιστολογραφικού μυθιστορήματος στη σκηνή
Α.Α. «Σε αυτή τη σκηνοθετική δουλειά έπρεπε πριν φτάσουμε στο έργο να περάσουμε από το θίασο προκειμένου να αποκτήσει αυτός ο θίασος μια όμοια σύσταση καθώς δύο επαγγελματίες ηθοποιοί πρέπει να συνεργαστούν με άλλους εφτά ερασιτέχνες, έμπειρους μεν, ερασιτέχνες δε. Αυτό δεν είναι βέβαια κάτι μεμπτό γιατί τα παιδιά της ομάδας ήταν δουλεμένα απλά έπρεπε πρώτα να κάνουμε αυτή την ομάδα ένα θίασο με τον ίδιο στόχο και γι’ αυτό το σκοπό υπήρξαν τεχνικές που ασκήθηκαν και καταφέραμε να φτάσουμε στον επιθυμητό μας στόχο σχετικά γρήγορα.
Το έργο είναι ένα επιστολογραφικό μυθιστόρημα αρκετά ογκώδες, πάνω από εξακόσιες σελίδες και αφορούν στην ανταλλαγή επιστολών. Παρόλο που συνευρίσκονται πολλές φορές οι αποστολείς και παραλήπτες στον ίδιο χώρο, η επιστολή παρέμενε μια ιδιαίτερη επιστολή καθώς τα πολύ προσωπικά τους μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να τα εκφράσουν και να τα συζητήσουν εκείνη την εποχή. Το ζητούμενο σε αυτή την παράσταση ήταν πως η αλληλογραφία θα έρθει πάνω στη σκηνή χωρίς να παραλειφθεί χωρίς να χαθεί η θεατρικότητα. Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γλώσσα των επιστολών η οποία είναι πολύ ευγενική και ταιριάζει απόλυτα με το ύφος της εποχής εκείνης και το περιεχόμενο που αφηγείται γιατί στην ουσία είναι ένα ψυχολογικό κείμενο. Ιστορικά – φιλολογικά βρισκόμαστε εκεί όπου τελειώνει η μυθολογία και αρχίζει η ψυχολογία εκεί όπου τελειώνει ο ήρωας και αρχίζει να γίνεται το σημαίνον πρόσωπο και η αξία της καθημερινότητας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Αυτή λοιπόν είναι και η αρχή του νέου ανθρώπου, θα λέγαμε, αφού περνάμε από το Μπαρόκ και το Ροκοκό της εποχής εκείνης και ερχόμαστε στο ρομαντισμό στην αρχή της βιομηχανικής εποχής αρχές του 19ου αιώνα. Σε αυτό το χρονικό σημείο λοιπόν εμφανίζεται μια γλώσσα η οποία κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να αλλοιωθεί. Έτσι πήραμε τη γλώσσα του μυθιστορήματος στην αρχική διασκευή, προσαρμόσαμε κι άλλες σκηνές, προσθέσαμε και καινούριες και φτιάξαμε την ιστορία των ανθρώπων αυτών μέσα από τις επιστολές. Ανακατέψαμε τις εποχές και φέραμε το έργο στο σήμερα κρατώντας τα στοιχεία που θέλαμε».
Το πλήρες πρόγραμμα των παραστάσεων
Λόγω της αυξημένης ζήτησης ενόψει της αυλαίας της παράστασης «Επικίνδυνες σχέσεις» οι θεατές καλούνται να κατοχυρώσουν έγκαιρα τη θέση τους. Οι παραστάσεις έχουν ως εξής: Πέμπτη λαϊκή απογευματινή στις 19.30, με γενική είσοδο 10 ευρώ, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακές στις 19.30. Ισχύουν εργατικά και εισιτήρια Ο.Γ.Α. Κρατήσεις θέσεων 11.00-13.00 και 18.00-21.00 στο τηλέφωνο του θεάτρου 2410 - 534313.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ: 30/12/2009 ΩΡΑ: 9.00μ.μ
ΑΥΡΙΟ ΠΕΜΠΤΗ: 31/ 12/2009 ΑΡΓΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 1/1/2010 ΑΡΓΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ: 2/1/010 ΩΡΑ: 9.00 μ.μ.
ΚΥΡΙΑΚΗ: 3/1/2010 ΩΡΑ: 7.30 μ.μ.
ΠΕΜΠΤΗ: 7/1/2010 ΩΡΑ: 7.30 μ.μ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 8/1/2010 ΩΡΑ: 9.00 μ.μ.
ΣΑΒΒΑΤΟ: 9 /1/2010 ΩΡΑ: 9.00 μ.μ.
ΚΥΡΙΑΚΗ: 10/1/2010 ΩΡΑ: 7.30 μ.μ.
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Μαρία Γεωργιάδου. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ανδρεόπουλος. Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δρίβα. Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Δρίβα. Μουσική: Γιούρι Στούπελ. Χορογραφίες: Μάχη Αγγελούλη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Αίας Μανθόπουλος, Ανδρέας Ανδρεόπουλος, Στέλλα Τσιάτσιου, Σοφία Καφφέ, Βάνα Καταραχιά, Βασιλική Δούφα, Στέλιος Ντικούλης, Φανή Χουλιάρα και Εύα Τριανταφύλλου.
