Άνοιξε χθες επίσημα η αυλαία του «Θεσσαλικού Θεάτρου» – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας στο «Θέατρο του Μύλου», με το έργο ενός από τους κορυφαίους του μεταπολιτευτικού ρεαλιστικού – νεοελληνικού θεάτρου, του Μάριου Ποντίκα, «Η Διαθήκη», σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου. Προσελκύοντας το ενδιαφέρον των θεατών με τη ζωντάνια και την ειλικρίνειά του, το έργο με το οποίο καλωσορίζει το «Θεσσαλικό Θέατρο» τη θεατρική αυτή περίοδο, στήνει μια διαχρονική παράσταση, πλούσια σε μηνύματα, η οποία ανεξαρτητοποιημένη από ακατανόητους εντυπωσιασμούς εκπλήσσει το θεατή με την καθαρότητα του λόγου, την ουσία, την απλότητα του σκηνικού, την πιστή ερμηνεία και την απόλυτα εναρμονισμένη στο ύφος μουσική επένδυση. Για την «ανεξίτηλη» διάρκεια της παράστασης, που προκάλεσε το θαυμασμό του θεατρόφιλου κοινού τριάντα δύο χρόνια και εξακολουθεί να καθηλώνει τα βλέμματα στη σκηνή, μιλά στην «Ε», ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεσσαλικού Θεάτρου Κώστας Τσιάνος παραθέτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με ένα αριστουργηματικό έργο που είναι εμπνευσμένο από το διήγημα του Δημήτρη Χατζή «Η διαθήκη του καθηγητή».
Συνέντευξη στην Κανέλα Κοπάνου
* Κύριε Τσιάνο, η θεατρική σεζόν άνοιξε επίσημα την αυλαία του «Θεσσαλικού Θεάτρου» στο «Θέατρο του Μύλου» με τη «Διαθήκη» του εξαιρετικού Μάριου Ποντίκα. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο παρουσίασε το «Θεσσαλικό Θέατρο» πριν από τριάντα δύο χρόνια. Τι σας οδήγησε και πάλι στο ανέβασμα αυτής της παράστασης;
- Επιθυμία μας ήταν αυτό το επαγγελματικό θέατρο που γεννήθηκε στην επαρχία – επαρχία τη λέγαμε τότε και δεν ντρεπόμασταν αλλά απλωνόταν και σε ολόκληρη την περιφέρεια - να παρουσιάσει στο θεατρικό κοινό μια καινούρια παραγωγή και να συμβάλλουμε στη συγγραφή νέων ελληνικών έργων που να αφορούν όμως στη ζωή, τα προβλήματα, τις ανθρώπινες καθημερινές σχέσεις της περιφέρειας. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τίποτα καλύτερο από το διήγημα, νουβέλα θα λέγαμε, του Δημήτρη Χατζή «Η Διαθήκη του καθηγητή», δημιουργός της οποίας ήταν ο Δημήτρης Χατζής, ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης που δυστυχώς χάσαμε πολύ νωρίς.
Αισθάνομαι πραγματικά ιδιαίτερα χαρούμενος για το ανέβασμα αυτής της παράστασης. Ήταν η πρώτη μου σκέψη και η απόφασή μου αστραπιαία όταν επέλεξα τη «Διαθήκη». Αυτό το έργο, σε διασκευή, είναι γραμμένο για το «Θεσσαλικό Θέατρο» και είναι σαν να έχει γραφεί σήμερα. Διαδραματίζεται στη μετεμφυλιακή περίοδο και οι κομματικές και ιδεολογικές διαφωνίες, αν και έχουν απαλυνθεί, είναι ακόμη νωπές. Βέβαια τα μικροσυμφέροντα και οι απατεωνιές ισχύουν δυστυχώς και στις μέρες μας και η ιστορία της «Διαθήκης» είναι ένας καθρέφτης της ζωής γενικότερα και όχι μόνο της ζωής της επαρχιακής πόλης. Όπως λέει και ο Μάριος Ποντίκας: «Όλη η Ελλάδα είναι μια μίζερη επαρχία με την έννοια της μίζερης νοοτροπίας που δεν διακρίνει όλους τους ανθρώπους αλλά διακρίνει μόνο την εξουσία».
* Ποιες οι μνήμες σας από τον Δημήτρη Χατζή από τον οποίο και είναι εμπνευσμένο το έργο;
- Γνώρισα, θυμάμαι τον Δημήτρη Χατζή στην Ουγγαρία όταν είχα πάει με την ηθοποιό και χορογράφο Δώρα Στράτου. Μου έκανε τεράστια εντύπωση το ήθος του, η απλότητα, η σοφία του που έβγαινε από τα μάτια του. Όταν επέστρεψε, του τηλεφωνήσαμε και του είπαμε ότι θέλαμε να θεατροποιήσουμε αυτό το διήγημα και στη συνέχεια πριν ακόμη του το ανακοινώσουμε σκεφτήκαμε αμέσως τον Μάριο Ποντίκα. Είχε τρομακτική επιτυχία και πολλές αντιδράσεις γιατί ήταν ένα πολιτικό έργο, μια καυστική σάτιρα που σχολιάζει την εξουσία, τις δομές τις και τις μεθοδεύσεις της.
* Κύριε Τσιάνο, σε ποιους αφήνει ο καθηγητής τη «Διαθήκη»;
- Τη «Διαθήκη» ο καθηγητής την αφήνει στους νέους, στην ελπίδα όλων μας και αυτή τη βασική ιδέα την περνάει στους θεατές μέσα από πολύ γέλιο και σάτιρα. Μέσα από το έργο καθρεφτίζεται η άσχημη πλευρά της εξουσίας και οι νέοι αντιλαμβάνονται στη ροή του έργου τι πρέπει να αποφύγουν. Το έργο δεν συμβουλεύει καθώς η τέχνη δεν πρέπει να συμβουλεύει αλλά να ανοίγει κάποιους φεγγίτες, κάποια παράθυρα, κάποιες πόρτες στο μυαλό μας, στην ποιητική μας διάθεση. Το έργο κοιτά στην αντίπερα όχθη ενός ανθρώπου που θέλει να ξεφύγει. Το έργο και φυσικά οι παραστάσεις μας είναι αφιερωμένες στη νέα γενιά, στα νιάτα γιατί εκεί ζει η ελπίδα. Αυτό άλλωστε το βλέπουμε καθημερινά: ότι όλοι δηλαδή πρέπει να δώσουμε τόπο στα νιάτα. Οι νέοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάνε μπροστά τον τόπο τους και αυτό είναι και το μήνυμα του έργου στο τέλος.
* Ποια η δική σας περιγραφή στη νέα δομή του έργου;
- Η δομή του είναι μοντέρνα, εντελώς σύγχρονη. Υπάρχουν πολλά σκηνικά και εναλλάσσονται πολλές εικόνες. Είναι όλα υπαινικτικά. Στη σκηνή δίνουμε το απαραίτητο. Αν μια σκηνή χρειάζεται μόνο ένα τραπέζι και μια καρέκλα θα έχει μόνο μια σκηνή και μια καρέκλα και τίποτα άλλο. Το κείμενο είναι επεξεργασμένο με την άδεια του Ποντίκα είναι πιο κοντά στο διήγημα εμπλουτισμένο με μια νέα δραματολογική επεξεργασία που χαράχτηκε κοντά στο πνεύμα του Δημήτρη Χατζή.
ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων που πραγματοποιεί ο Δήμος Λαρισαίων, δίνεται η σημερινή παράσταση στις 9 μ.μ., με το έργο του Μάριου Ποντίκα «Η Διαθήκη» με μειωμένο εισιτήριο των δέκα ευρώ. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν την κράτηση των θέσεών τους στο ταμείο του «Θεάτρου του Μύλου» στο τηλέφωνο: 2410-533.417. Συντελεστές: Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Τσιάνου, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Ελένης Στρούλια, η μουσική του Διονύση Τσακνή, οι χορογραφίες του Φωκά Ευαγγελινού και η μουσική διδασκαλία του Δημήτρη Καρβούνη. Εκτός από τον Τάκη Χρυσικάκο που ερμηνεύει το ρόλο του «Λιαράτου», πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Φανή Γέμτου, Δημήτρης Καλαντζής, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Λίλλυ Μελεμέ, Δημήτρης Μυλωνάς, Χρήστος Νίνης, Δημήτρης Παλαιοχωρίτης, Παντελής Παπαδόπουλος, Πόπη Πελτεκοπούλου, Σπύρος Τσεκούρας.
