ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Του απεσταλμένου της «Ε» Νίκου Αρτινού
Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες να μεγαλουργούν όταν βρίσκονται στο εξωτερικό. Αναρωτιέμαι πως οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν περήφανη την Ελλάδα όταν είναι εκτός αυτής, να είναι οι χειρότεροι πολίτες του κόσμου όταν βρίσκονται εντός της. Οι σκέψεις αυτές βρήκαν γόνιμο έδαφος αυτές τις ημέρες που βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη και παρακολουθώ το 50ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Μετά τον Αλεξάντερ Ντεπλά-η μητέρα του κατάγεται από τον Βόλο-η παρέλαση των Ελλήνων που μεγαλουργούν και κάνουν περήφανη την Ελλάδα στο εξωτερικό (δεν ξέρω αν οι ίδιοι δηλώνουν περήφανοι που είναι Έλληνες, αφού πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η Ελλάδα κατέχει μια από τις τελευταίες θέσεις αξιοπιστίας στον κόσμο), συνεχίστηκε με την παρουσία του Σιντ Γκάνις, του, μέχρι πριν δύο μήνες, πρόεδρου της Ακαδημίας Τεχνών, Κινηματογράφου και Επιστημών (ο οργανισμός που απονέμει τα Όσκαρ). Το πρωινό της Πέμπτης, ο Γκάνις ήταν το κεντρικό πρόσωπο στη συζήτηση που έγινε στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης» με θέμα τις απονομές των κινηματογραφικών βραβείων. Πριν από την συζήτηση ο Σιντ Γκάνις παρέλαβε από τον πρόεδρο του Φεστιβάλ Γιώργο Χωραφά και την καλλιτεχνική διευθύντρια Δέσποινα Μουζάκη βραβείο για την προσφορά του στο σινεμά. Ο κύκλος των Ελλήνων που έρχονται στην Θεσσαλονίκη κλείνει την Κυριακή με την διάλεξη του προέδρου της Twentieth Century Fox, Τζιμ Γιαννόπουλου.
Ο Σιντ Γκάνις είναι εγγονός Ελλήνων μεταναστών από τα Γιάννινα και ξεκίνησε την καριέρα του δίπλα στον Σπύρο Σκούρα, έναν ακόμη Έλληνα που έγινε θρύλος στο Χόλιγουντ, αφού ήταν για πολλά χρόνια πρόεδρος την Twentieth Century Fox, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής. Μάλιστα ο Γκάνις περιέγραψε πολύ παραστατικά το περιστατικό συνάντησής του με τον Σκούρα. «Μόλις με είδε με ρώτησε με σπασμένα Αγγλικά και με άγρια φωνή: «Είσαι Έλληνας;». «Ναι...», του απάντησα μουδιασμένα. «Ωραία, γιατί χρειαζόμαστε Έλληνες εδώ».
Ο Γκάνις ανέλυσε σε μια εκτενή παρουσίαση το σύστημα βράβευσης των Όσκαρ, τονίζοντας ότι η Ακαδημία είναι ένας οργανισμός που δραστηριοποιείται διεθνώς και δεν έχει να κάνει μόνο με το αμερικανικό σινεμά. Η Ακαδημία αριθμεί 6.000 μέλη και αποτελείται από «κλάδους» (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, κ.λπ.) οι οποίοι, αυτόνομα και ανεξάρτητα, προτείνουν τις ταινίες που θα είναι υποψήφιες για τα Όσκαρ. Η τελική βράβευση γίνεται, αφού ψηφίσουν και τα 6.000 μέλη της Ακαδημίας. «Δεν υπάρχει χρηματοδότηση για την Ακαδημία των Όσκαρ» είπε. «Τα μόνα χρήματα που βγάζουμε είναι τη βραδιά της απονομής από διαφημίσεις, χορηγούς και δικαιώματα τηλεοπτικών μεταδόσεων».
Στη συζήτηση συμμετείχε και ο Δανός Περ Χολστ, μέλος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο οποίος έκανε μια σύντομη παρουσίαση του συστήματος απονομής των ευρωπαϊκών βραβείων. Οι δύο ομιλητές αναφέρθηκαν και στο σύστημα βράβευσης των ελληνικών ταινιών (προβάλλονται όλες στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ψηφίζονται οι καλύτερες από μια επιτροπή που τα μέλη της αλλάζουν κάθε χρόνο ενώ τα βραβεία συνοδεύονται από χρηματικά έπαθλα). Ο Γκάνις αναφερόμενος στο ζήτημα του ελληνικού σινεμά είπε πως το σύστημα των ‘Οσκαρ είναι «ένα καλό σύστημα» και θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα. Καλά τα λέει ο κ. Γκάνις, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: Στην Ελλάδα δεν έχουμε Ακαδημία...
