Αναγνωρισμένος επίσημα πλέον από την Πρεσβεία της Αργεντινής στην Ελλάδα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Κοινότητα Φίλων Αργεντίνικου Tango Λάρισας» μπορεί δίκαια να καμαρώνει για τη διάδοση της αργεντίνικης πολιτιστικής κουλτούρας στη χώρα μας μέσα από την ποικίλη δράση του. Εδώ και οχτώ χρόνια στη Λάρισα η δράση της «Κοινότητας Φίλων Αργεντίνικου Tango» ταξιδεύει τους λάτρεις σε μια χορευτική διαδρομή στην ιστορία, στα μυστικά, στα βήματα, στις τεχνικές, στο φαντασμαγορικό θέαμα ενός μοναδικού χορού στον οποίο η βασική προϋπόθεση είναι το συναίσθημα.
Μια μουσική γεννημένη από τις φτωχογειτονιές της Αργεντινής, απόλυτα συνδεδεμένη με το Μπουένος Άιρες, που αρχικά θεωρούνταν παρεξηγημένη κατόρθωσε χάρη στην αυθεντικότητά της, να ελκύει ολοένα και περισσότερους χορευτές σε όλες τις μεριές του κόσμου. Η εκλεπτυσμένη πια αισθητική της έκανε αγαπητό το χορό σε ολόκληρη την Ευρώπη και οι πρώτες παραστάσεις αργεντίνικου τάνγκο στο Παρίσι εντυπωσιάζουν τους θεατές που γίνονται θερμοί υποστηρικτές του.
Στη Λάρισα, το ταμπεραμέντο του ιδιαίτερου αυτού χορού αντανακλάται στα πρόσωπα του Κωνσταντίνου Χαλντούπη και της Έφης Ζαρογιάννη, ιδρυτές του συλλόγου «Κοινότητα Φίλων Αργεντίνικου Tango Λάρισας», οι οποίοι αγκάλιασαν μια διαφορετική και συνάμα όμοια κουλτούρα διαδίδοντάς τη στο λαρισαϊκό κοινό μέσα από χορευτικές συνομιλίες στους ρυθμούς του τάνγκο.
Πριν οχτώ χρόνια περίπου η παρότρυνση της Έφης στον Κωνσταντίνο για ενασχόληση με χορούς λάτιν αρχικά και αργότερα με το αργεντίνικο τάνγκο καθώς βέβαια και η συμμετοχή σε διάφορα μαθήματα και σεμινάρια αποτέλεσε την αρχή μιας ολοκληρωτικής αλλαγής στην καθημερινότητά τους. Ενσωματωμένες πλήρως στα κοινωνικά δρώμενα της πόλης οι «βραδιές τάνγκο της Τρίτης» και οι βραδιές μιλόνγκα, προσδίδουν μια άλλη ατμόσφαιρα γύρω από το χορό και περήφανα οι ιδρυτές ανακοινώνουν την αναγνώριση του τάνγκο ως πολιτιστική κληρονομιά από την UNESCO. «Το τάνγκο θα περιλαμβάνεται στο εξής στην αντιπροσωπευτική λίστα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, όπως ανακοίνωσε η υπηρεσία του ΟΗΕ για την Εκπαίδευση την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, προσθέτοντας ότι η σχετική απόφαση ελήφθη στη διάρκεια σύσκεψης της Διακυβερνητικής Επιτροπής της στο Αμπου Ντάμπι» μάς ενημερώνουν πραγματοποιώντας ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στο Μπουένος Άιρες του 1880.
«To tango γεννήθηκε το 1880 περίπου στο Buenos Aires της Αργεντινής από τους μετανάστες που είχαν κατακλύσει την πόλη. Στην αρχή χορεύονταν μόνο στις κακόφημες συνοικίες και στους οίκους ανοχής. Εκεί το γνωρίζουν μέλη των ανώτερων τάξεων και το μεταφέρουν στην Ευρώπη γύρω στο 1900. Το tango γίνεται ευρύτερα γνωστό το 1917 όταν γράφονται και ηχογραφούνται τα πρώτα τραγούδια tango με τη φωνή του Carlos Gardel. Πλέον το tango γίνεται ευρύτερα αποδεκτό και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του’20, όπου άνδρες και γυναίκες συχνάζουν σε tanguerias ή Milongas. Η χρυσή εποχή του tango διαρκεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’50. Στη συνέχεια το tango εγκαταλείπεται και ξεχνιέται για τριάντα χρόνια όχι μόνο από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς που τόσο είχε θέλξει, αλλά και από τους ίδιους τους Αργεντινούς καθώς είχε χαρακτηρισθεί σαν «απαγορευμένο» λόγω της πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε εκείνη την εποχή και απαγόρευε τις συγκεντρώσεις. Το ενδιαφέρον του κόσμου, για το tango ανανεώνεται το 1983, όταν παρουσιάζεται στο Παρίσι η πρώτη χορευτική παράσταση tango. Αυτή η ανανέωση του ενδιαφέροντος του κόσμου οδήγησε στην αναγέννηση του tango και στην πατρίδα του την Αργεντινή. Από τότε μέχρι και σήμερα το tango έχει σαγηνεύσει πολλούς και έχει παρασύρει ακόμη περισσότερους στο μελαγχολικό ρυθμό του» σημειώνουν ο Κωνσταντίνος και η Έφη.
Μιλόνγκα
Η λέξη «Milonga» χρησιμοποιείται με δύο έννοιες. Πρώτα αναφορικά με το γεγονός, την εκδήλωση της χορευτικής βραδιάς καθώς κάποιος δηλαδή συμμετέχει στη Mιλόνγκα και έπειτα Milonga ονομάζεται και τύπος χορού, ένας από τους τρεις χορούς που χορεύονται στην πίστα. Σημειώνεται ότι το τάνγκο και τάνγκο βαλς είναι οι άλλοι δύο τύποι χορού. Εμείς επίσης «Milongueros» ονομάζονται εκείνοι που πηγαίνουν στις milongas και χρησιμοποιούν τα συγκεκριμένα πρωτόκολλα μέσα στο χώρο που γίνεται μια milonga.
