Της Κανέλας Κοπάνου
Με την ευτυχή συγκυρία της παρουσίασης των πρωτότυπων έργων της επιστρέφει στη γενέτειρά της η ενδιαφέρουσα εικαστικός Ελένη Παυλοπούλου, τα έργα της οποίας αναμένεται να αιχμαλωτίσουν τη ματιά του θεατή κάπου ανάμεσα στο παλιό, στο κλασικό, στο σύγχρονο, στο…μεταγενέστερο και το μεταφυσικό. Έργα «των αφανών νυφών, ωδές και ελεγείες» θα προκαλέσουν αίσθηση σήμερα σε όσους παρευρεθούν στα εγκαίνια της έκθεσης στις 8 μ.μ. που θα πραγματοποιηθούν στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα. Λίγα λόγια σχετικά, παρέθεσαν χθες σε συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος της Πινακοθήκης κ. Μάριος Ξηρομερίτης και η δημιουργός κ. Ελένη Παυλοπούλου. Στην συνέντευξη σημειώνεται ότι παρευρέθηκαν η αντιπρόεδρος της Πινακοθήκης κ. Βικτωρία Λύτρα και ο κ. Θέμελης Θεόδωρος μέλος του Δ.Σ.
Με αφορμή μια ακόμη μελετημένη εικαστική τοποθέτηση, ο κ. Ξηρομερίτης έκανε μια σύντομη αναφορά στα εικαστικά επιτεύγματα της Πινακοθήκης που ολοένα και αυξάνονται καθώς στις επικείμενες εκθέσεις μεγάλοι δημιουργοί θα παρέμβουν με την αισθητική τους στο καθημερινό πρόσωπο της πόλης μέσα από αξιόλογες παρουσιάσεις. Εστιάζοντας, στη συνέχεια, στο προφίλ της προσωπικότητας της Ελένης Παυλοπούλου τόνισε τη σπουδαιότητα τόσο των έργων της όσο και των ικανοτήτων της που ελκύουν το βλέμμα του παρατηρητή μέσα από την πρωτοτυπία και τη μίξη πολυσήμαντων εικόνων.
Προβάλλοντας τη σημασία της Τέχνης, με τη σειρά της, η δημιουργός υπογράμμισε τα οφέλη της λέγοντας ότι «η Τέχνη εξευγενίζει τον άνθρωπο καθώς η Τέχνη είναι η ίδια η ζωή και στην καθημερινή ζωή πρέπει να υπάρχουν πολλές δυνατότητες συναναστροφών με την επικοινωνιακή δυναμική της τέχνης». Συγκινημένη, που παρουσιάζει, την έκθεσή της για πρώτη φορά σε αυτό το εξαίσιο, όπως είπε μουσείο, δήλωσε ότι η καλλιτεχνική της πορεία της καθορίστηκε από το ξεκίνημά της στο πρωτοποριακό Ελεύθερο Εργαστήρι.
«Μέσα από την ενότητα αυτή επιχειρώ να πραγματευτώ καταστάσεις του ετεροκαθορισμένου μοντέλου της γυναικείας ταυτότητας, με κορυφαίο σύμβολο το νυφικό. Χρησιμοποιώ το ένδυμα που γίνεται μεταμφίεση, προσωπείο, ρόλος και που αποτελεί την σκηνοθετική λειτουργία του φορέματος, την αυλαία που δημιουργεί διάλογο με την ψυχική σκηνή. Μια επιστροφή στην αρχέγονη σκηνή. Με το νυφικό ως κορυφαίο σύμβολο υπαρξιακής καταξίωσης, οι ηρωίδες μου εμφανίζονται σαν ζωντανά αγάλματα με ενδύματα που παγιδεύουν, που σαγηνεύουν-σαν ειδώλια γονιμότητας-φορώντας το τέχνημα που στολίζει το τέχνημα που είναι οι ίδιες» σημείωσε σχετικά με τα έργα της η καλλιτέχνις. Ενδιαφέρον ακόμη παρουσιάζουν τα σχόλια της ιστορικού Τέχνης – διευθύντριας του ΚΣΤ Θεσσαλονίκης κ. Συραγώς Τσιάρα η οποία επισημαίνει τα παρακάτω: «Η πρόσφατη δουλειά της Ελένης Παυλοπούλου χαρακτηρίζεται από την ολική επαναφορά της αλληγορικής αναπαράστασης. Κεντρικός θεματικός άξονας η γυναίκα, με το περίβλημα συγκεκριμένων κοινωνικών ρόλων. Ακόμα και στα έργα από τα οποία απουσιάζει εμφανώς η ανθρώπινη μορφή, τα σύμβολα που επιλέγει η καλλιτέχνις, όπως η κιβωτός, τα λουλούδια και τα άλογα, υπαινίσσονται πολύπλοκες ψυχικές διεργασίες με στόχο τη διερεύνηση του ασυνείδητου».
