Το μυθιστόρημα της Γκολιάρντα Σαπιέντσα, «Η Τέχνη της Χαράς» που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατο της συγγραφέα, είναι ένα μεγάλο ιταλικό μυθιστόρημα στο οποίο το έπος, η ιστορία και το οικογενειακό χρονικό συνυφαίνονται και διαδέχονται το ένα το άλλο. Ενώ η Ιταλία γύρω της μεταμορφώνεται, η Σικελή ηρωίδα του βιβλίου, γεννημένη το 1900, είναι το κακοποιημένο παιδί μιας δυστυχισμένης, πάμπτωχης οικογένειας. Η μοίρα της εννιάχρονης ορφανής που καταλήγει στο μοναστήρι μοιάζει προδιαγεγραμμένη: στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να ελπίζει σε μία θέση καμαριέρας. Ομως, η νεαρή Μοντέστα εμφανίζει χαρακτηριστικά που δεν συνάδουν με την ευσέβεια και την υποταγή: εξυπνάδα, πονηριά, αποφασιστικότητα, δίψα για γνώση. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη».