Της Κανέλας Κοπάνου
Απόλυτα δοσμένη στην αγάπη για την τέχνη, η Βασιλική Σακούλη, αν και ερασιτέχνις στα καλλιτεχνικά πράγματα, φαίνεται να χειρίζεται με σοβαρότητα και άψογο επαγγελματισμό τις ενασχολήσεις του χώρου και μάλιστα ανιδιοτελώς. Αποστασιοποιημένη από τα οικονομικά συμφέροντα, θα παρουσιάσει σήμερα στις 7 μ.μ. στο «Χατζηγιάννειο» Πνευματικό Κέντρο, στην αίθουσα «Τάκης Τλούπας» στους Λαρισαίους λάτρεις της φωτογραφίας, μια σίγουρα πρωτότυπη έκθεση αλλά πάνω από όλα ανθρώπινη, καθώς εκφράζεται μέσα από τις ανθρώπινες ψυχές. Με τον τίτλο «Μέσα από τη μοναξιά» η Βασιλική Σακούλη προκαλεί τους παρατηρητές να έρθουν με σεβασμό κοντά στην Τρίτη Ηλικία και να τους ευαισθητοποιήσει γύρω από σημαντικά κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα. Για την αφορμή της δημιουργίας της φωτογραφικής έκθεσης, το σκοπό και την εμπειρία της με τους ανθρώπους που απεικονίζονται στις εικόνες μάς μιλά η δημιουργός Βασιλική Σακούλη με αφορμή τα σημερινά εγκαίνια.
Σημειώνεται ότι η έκθεση διοργανώνεται από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και η έκθεση αποτυπώνει την αληθινή μοναξιά σε κάθε πρόσωπο, μέσα από τη μοναδική του ιστορία. Πρόθεση των διοργανωτών είναι η κατάθεση του σεβασμού προς τους ηλικιωμένους και η αναγνώριση της αλήθειας της παρουσίας τους μέσα από το φωτογραφικό κλικ. Την πρωτοβουλία αυτή, αγκαλιάζουν οι ευγενικές χορηγίες συμπολιτών μας, με σκοπό, τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων να διατεθούν στο Δημοτικό Γηροκομείο Λάρισας. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για όλους τους πολίτες και ιδιαίτερες προσκλήσεις δεν θα δοθούν.
«Σκέφτηκα ότι μέσα από την τέχνη
μπορώ να βοηθήσω ουσιαστικά»
«Το θέμα της έκθεσής μου ξεκίνησε από τον σκοπό που ήθελα να δώσω στο εγχείρημά μου. Επιθυμία μου ήταν να προσφέρω μια δωρεά μέσα από την ενασχόλησή μου με την τέχνη. Την Τρίτη Ηλικία δεν την είχα σκεφτεί ποτέ ως θέμα είναι η αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά μπαίνοντας στη διαδικασία αυτής της ‘δουλειάς’ σκέφτηκα ότι μεγαλύτερη ανάγκη τόσο συναισθηματική όσο και οικονομική έχουν αυτοί οι άνθρωποι που είναι και ξεχασμένοι από πολλούς και παραμελημένοι ίσως. Γνωρίζοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Δημοτικό Γηροκομείο Λάρισας, πάντοτε υπήρχε η επιθυμία προσφοράς αλλά ως ιδιώτης η βοήθειά μου δεν θα μπορούσε να έχει κάποια ουσιαστική χρησιμότητα και σκέφτηκα λοιπόν ότι μέσα από μια έκθεση φωτογραφίας, ενδιαφέρον που αγαπώ ούτως ή άλλως, καθώς λατρεύω γενικότερα οτιδήποτε σχετίζεται με την τέχνη θα μπορούσα να συνεισφέρω πραγματικά».
«Η τέχνη μου δεν είναι διακοσμητική»
«Ανακαλύπτοντας τη φωτογραφία, σκέφτηκα ότι η τέχνη μπορεί να έχει ένα σκοπό. Σκοπός μου δεν ήταν ποτέ η τέχνη που δημιουργώ να μένει στους χώρους του σπιτιού μου. Δεν θέλω η τέχνη μου να είναι διακοσμητική, επιζητώ να έχει κάποιο προορισμό και αυτός, προς το παρόν, είναι φιλανθρωπικός. Στην προκειμένη περίπτωση τα έσοδα θα διατεθούν στο Γηροκομείο, σε άλλη περίπτωση θα μπορούσαν να διατεθούν σε κάποια οικογένεια που τα έχει ανάγκη, κάποιο ίδρυμα ή για έναν άνθρωπο που μπορεί να χρειάζεται κάτι και μα μην μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Σκεπτόμενη όλα αυτά, είπα στον εαυτό μου “Μπορώ να βοηθήσω με την τέχνη μου”».
