Το 1913, ένας γλύπτης από την Αυστρία, ο Anton Aicher έφτιαξε μερικές ξύλινες κούκλες για τα παιδιά. Η ζωντάνια του άψυχου υλικού του ξύλου μάγεψε τον κόσμο προκαλώντας το θαυμασμό σε μικρούς και μεγάλους μέσα από το χορό τους, τις ανθρώπινες εκφραστικές τους κινήσεις, τον προσεγμένο σχεδιασμό τους και τα πανέμορφα χειροποίητα κοστούμια τους. Οι περίφημες «Μαριονέτες του Σάλτσμπουργκ» σαν από παραμύθι βγαλμένες κινούν με τα νήματά τους τον θεατρικό κόσμο της κούκλας δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει ένα μοναδικό θέαμα. Σαν καλή νεράιδα, η υπεύθυνη του θιάσου και εγγονή του δημιουργού κ. Gretel Aicher, ενενήντα εφτά χρόνια μετά συνεχίζει με πολλή αγάπη την παράδοση του παππού της και μιλά στην «Ε» για το ταλέντο τους. Ο διάσημες μαριονέτες στεγάζονται σε ένα υπέροχο μπαρόκ θέατρο στο Σάλτσμπουργκ, δίνουν πάνω από εκατόν εξήντα παραστάσεις το χρόνο, ενώ το πλούσιο ρεπερτόριό τους περιλαμβάνει από μεγάλες όπερες του κλασικού ρεπερτορίου, όπως «Ο Μαγικός Αυλός», «Τα παραμύθια του Hoffman», «Don Giovanni», έως και κλασικό μπαλέτο όπως «ο Καρυοθραύστης» αλλά και θέατρο όπως το «Όνειρο Θερινής Νυκτός» του Σαίξπηρ. Με την παραγωγή του διάσημου έργου «Η Μελωδία της Ευτυχίας» το 2008, οι Μαριονέττες του Σάλτσμπουργκ, εισέρχονται για πρώτη φορά στο λαμπερό κόσμο του μιούζικαλ και φέρνουν τον φρέσκο αέρα των Άλπεων στην Αθήνα με παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από τις 5 έως τις 9 Μαρτίου.
* Κυρία. Aicher, το θέατρο των Μαριονετών του Σάλτσμπουργκ είναι ένα από τα παλαιότερα θέατρα στον κόσμο. Μπορείτε να γυρίσετε το χρόνο πίσω στο 1913, όταν ο παππούς σας, ο γλύπτης Αnton Aicher δημιούργησε αυτό το μοναδικό και ιδιαίτερα όμορφο θέατρο;
«Είναι πράγματι ένα από τα παλαιότερα θέατρα ανάμεσα στα βόρεια - ευρωπαϊκά θέατρα μαριονετών που υπάρχουν ακόμη. Ο παππούς μου Αnton Aicher ήταν γλύπτης και είχε την ιδέα να φτιάξει μαριονέτες κυρίως για παιδιά. Ήταν η στιγμή λοιπόν, που το θέατρο Μαριονετών έγινε διάσημο και καθιερώθηκε στην πόλη του Σάλτσμπουργκ»;
* Είναι γνωστό ότι οι μαριονέτες συνέδεσαν το ρόλο τους με τη μουσική του Μότσαρτ όπως και με το οικογενειακό όνομα του Aicher. Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που έδωσαν για το κοινό οι Μαριονέτες του Σάλτσμπουργκ;
«Η πρώτη παράσταση ήταν μια μικρή όπερα του Μότσαρτ. Στη φάση εκείνη η παράσταση γινόταν με τραγουδιστές και μουσικούς που τραγουδούσαν και έπαιζαν ζωντανά στη σκηνή. Την περίοδο του ’50 όμως, η εφεύρεση της ηχογράφησης διευκόλυνε την καριέρα των μαριονετών σε όλο τον κόσμο μέσα από τις όπερες του Μότσαρτ δίνοντάς τους την ευκαιρία να αναδείξουν τις ικανότητές τους και τη δεξιότητα του performing».
* Τα μυστικά των ξύλινων καλλιτεχνών πέρασαν από γενιά σε γενιά καθώς από τον παππού, η γνώση μεταδόθηκε στο γιο και από τον γιο στην κόρη, την εγγονή του κ. Aicher, εσάς. Ως συνεχιστής αυτής της μεγάλης παράδοσης θα μπορούσατε να μας αποκαλύψετε κάποια μυστικά αυτής της επιτυχίας;
«Κάθε γενιά έχει προσθέσει ιδιαίτερα στοιχεία. Ο παππούς μου δημιούργησε τις καλλιτεχνικές φιγούρες, ο πατέρας μου ενίσχυσε τη θεατρική ομάδα με θάρρος για τις νέες εφαρμογές στην τεχνολογία και εγώ έδωσα με τη σειρά μου ένα νέο στιλ ξαναδίνοντας ζωή στις μαριονέτες».
* Πώς υποδέχονται οι θεατές ανά τον κόσμο τις περίφημες Μαριονέτες του Σάλτσμπουργκ;
«Τις υποδέχονται με τόση αγάπη και ενθουσιασμό μέχρι και σήμερα. Οι μαριονέτες δημιουργούν μοναδικά συναισθήματα στο θεατή και εκδηλώνονται αυθόρμητα ενώ παρακολουθούν αυτές τις υπέροχες ιστορίες ενός φανταστικού κόσμου. Ο θεατής γνωρίζει ότι είναι μια ξύλινη – ψεύτικη κούκλα που όμως δημιουργεί αληθινά συναισθήματα».
* Πόσες παραστάσεις πραγματοποιούν οι Μαριονέτες κάθε χρόνο;
«Στο Σάλτσμπουργκ οι Μαριονέτες πραγματοποιούν εκατόν εβδομήντα παραστάσεις το χρόνο ενώ περίπου εξήντα παραστάσεις πραγματοποιούν το χρόνο όταν βρίσκονται σε περιοδεία».
* Μέσα από τις παραστάσεις ζωντανεύουν στη σκηνή σπουδαίες κλασικές όπερες, αγαπημένα παραμύθια, θέατρα και μιούζικαλ προκαλώντας τόσο μεγάλη χαρά στα παιδιά όσο και στους μεγάλους. Πού εντοπίζετε τη μοναδικότητά τους;
«Νομίζω ότι το πιο σημαντικό πράγμα στις Μαριονέτες του Σάλτσμπουργκ είναι η υψηλή τους ποιότητα κυρίως σε ό,τι αφορά στη μορφολογία τους γιατί έχουν μια ανθρώπινη κίνηση που συγκινεί και ευαισθητοποιεί».
