Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η έκθεση ζωγραφικής του Λαρισαίου καλλιτέχνη Γεωργίου Καρβέλλα με θέμα « Λαϊκές αγορές και άλλα...» στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο, αίθουσα «Τάκη Τλούπα».Η έκθεση περιελάμβανε 70 έργα του καλλιτέχνη της περιόδου 2000 ως 2009 που επί το πλείστον είναι λάδια με την τεχνική του ιμπάστο.
Ο Γεώργιος Καρβέλλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Ζει και εργάζεται στη Λάρισα διατηρώντας δικό του δημιουργικό χώρο στην οδό Εδέσσης 4 στη περιοχή Χαραυγή της Λάρισας.
Είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική από το 1985 και επαγγελματικά από το 1990. Εντρύφησε στις αγιογραφικές σπουδές στο Άγιο Όρος κοντά σε διακεκριμένους αγιογράφους στη Μονή Ξενοφώντος. Η δουλειά του είναι μεστή από το χρώμα και το φως της Ελλάδας. Τα θέματά του καθαρά ελληνικά είτε πρόκειται για τοπία είτε πρόκειται για πρόσωπα. Χρώμα, στιλ και ύφος αναδύουν μια έντονη αίσθηση φρεσκάδας, δύναμης με κυρίαρχα τα στοιχεία του ιμπρεσιονισμού και του εξπρεσιονισμού. Ένθερμος οπαδός της παράδοσης από τη μία και ενστερνιστής του ανθρώπινου μόχθου και της παραδοσιακής εργασίας που τείνει να εκλείψει.
Έργα του καλλιτέχνη πλαισιώνουν ιδιωτικές και δημοτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Γερμανία, Νορβηγία, Αμερική, Αυστραλία, Ιρλανδία κ.α.).
Για τον καλλιτέχνη η ζωγραφική είναι πάθος που καθρεπτίζει μέσα από τη δημιουργικότητα τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, την περατότητα των ανθρώπινων ορίων, χαλυβδοποιεί και σφυρηλατεί τη θέληση, οδηγεί τέλος στην αυτογνωσία και στην κάθαρση.
Η ζωγραφική κατά τη δημιουργία είναι διάλογος του καλλιτέχνη με τον εαυτό του, διαλογισμός και πράξη, πνευματική διεργασία και βίωμα, ψυχισμός και δράση, ανάγκη και έκφραση.
Επιβεβαιώνει το αξίωμα «δημιουργώ, άρα υπάρχω».
Σε όποιον εντρύφησε στα μονοπάτια της τέχνης αυτής ο κάματος συνδιαλέγεται την ευφορία, η αναζήτηση την έμπνευση και ο πειραματισμός την έκπληξη.
Η ζωγραφική δεν εγκλωβίζεται στη λογική αλλά πλατειάζει περισσότερο στις ψυχικές σφαίρες του ανθρώπινου είναι .Λογικό και παράλογο αποτελούν εικαστικές παραδοχές αφού προφανώς το λογικό και το παράλογο συνυπάρχουν εν δυνάμει στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Η ζωγραφική ως πομπός κοινωνεί δια της σιωπής. Ενεργοποιεί την όραση, συγκινεί και γενικότερα κεντρίζει τον δέκτη για συμμετοχή και δράση.
Χρώματα και σχήματα επεμβαίνουν ανακλαστικά στο αισθητήριο της όρασης, τον ανθρώπινο ψυχισμό και τον συναισθηματικό πλούτο του δέκτη.
Χαρά του δημιουργού είναι η μέθεξη στο έργο του κάθε έλλογου δέκτη αφού και το νόημα της δημιουργίας προϋποθέτει τον αποδέκτη.
