Μόλις πριν λίγες μέρες άνοιξε τις πύλες του το Λαογραφικό Μουσείο Λυκουδίου για τους κατοίκους της περιοχής και τους επισκέπτες. Κατά την έναρξη της λιτής εκδήλωσης χαιρέτισε ο δήμαρχος Σαρανταπόρου κ. Αθανάσιος Κλεισιάρης, ο οποίος έκανε σύντομη ιστορική αναδρομή για τις φάσεις υλοποίησης και κατασκευής νέου κτιρίου. Ανέφερε ότι ο λαογραφικός πλούτος της περιοχής αρχικά στεγαζόταν στο αυτόνομο κτίσμα του σχολικού συγκροτήματος δίπλα από το γυμνάσιο και στη θέση του ανεγέρθηκε το νέο κτίριο. Το έργο εντάχθηκε στο Π. Ε. Π Θεσσαλίας 2000-2006 από την προηγούμενη δημοτική αρχή με επικεφαλής τον τότε δήμαρχο κ. Λιάπη Θεόδωρο και ολοκληρώθηκε από τη σημερινή δημοτική αρχή. Έπειτα ανέφερε ότι βασικός στόχος είναι η διάσωση και διαφύλαξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και η παράδοσή της στις επόμενες γενιές. Επισήμανε ότι το οργανωμένο Λαογραφικό Μουσείο Λυκουδίου θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με τα υπόλοιπα άξια προς επίσκεψη μνημεία της περιοχής.
Ακολούθησε η ομιλία της κ. Γκουγκούλη Παρασκευής, η οποία αναφέρθηκε στη διαδικασία εσωτερικής διαμόρφωσης του μουσειακού χώρου και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν σύντομες ομαδικές ξεναγήσεις στο νέο λαογραφικό μουσείο.
Το μουσείο έμεινε ανοικτό μέχρι αργά το βράδυ και το επισκέφτηκε πλήθος δημοτών.
Στο εσωτερικό του μουσείου υπάρχουν οι εξής αίθουσες:
1. ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΛΛΙΟΥ: Η αίθουσα αυτή περιέχει όλα τα εξαρτήματα για τη μεταποίηση του μαλλιού αλλά και για την ύφανσή του. Ανέμες, τσικρίκια (με αυτά έγνεθαν το μαλλί), λανάρια τα οποία χρησιμοποιούσαν για το καθάρισμα και χτένισμα (ξάσιμο) του μαλλιού.
Στο χώρο αυτό κυρίαρχη θέση έχει φυσικά ο αργαλειός, με τον οποίο ήταν άμεσα συνδεδεμένη η ζωή της παραδοσιακής οικογένειας.
2. ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ: Η τοπική οικονομία βασιζόταν στον πρωτογενή τομέα. Οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Μέσα από τις ασχολίες αυτές εξασφάλιζαν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους προϊόντα. Η αίθουσα αυτή περιλαμβάνει τα εργαλεία που βοηθούσαν στην καλλιέργεια της γης αλλά και για τη συλλογή των καρπών.
Υπάρχει επίσης η γωνιά του βοσκού όπου είναι τοποθετημένα τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης.
3. ΚΟΥΖΙΝΑ: Αποτελεί έναν από τους βασικούς χώρους του παραδοσιακού σπιτιού, αφού εδώ η γυναίκα περνούσε ένα μεγάλο τμήμα της καθημερινής ζωής. Στο κέντρο βρίσκεται ο παραδοσιακός φούρνος που ψήνει το ψωμί. Δίπλα είναι τοποθετημένα τα αντικείμενα για το ζύμωμα του ψωμιού και πινακωτές. Τσίγκινα και μπακιρένια μαγειρικά σκεύη, κεραμικά πιάτα και αποθηκευτικά δοχεία κοσμούν τις προθήκες της κουζίνας.
4. ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ: Εκεί υπήρχε το παραδοσιακό τζάκι, το οποίο δεν έσβηνε ποτέ. Δίπλα από το τζάκι ήταν κρεμασμένη η λάμπα για να φωτίζει το χώρο. Σε ελάχιστα σπίτια υπήρχε ένα σιδερένιο κρεβάτι το οποίο χρησίμευε και σαν καναπές ελλείψει άλλων καθισμάτων. Στο δωμάτιο αυτό υπάρχει προθήκη με παραδοσιακές ενδυμασίες της περιοχής. Μέσα στο σεντούκι θα βρούμε τα υφαντά στρωσίδια.
Το γραμμόφωνο που υπάρχει στο χώρο είναι δείγμα γενικότερης ευημερίας της περιοχής.
Στις συλλογές του μουσείου υπάρχει επίσης βιβλιοθήκη με αρκετά βιβλία. Και πλούσιο φωτογραφικό υλικό που απεικονίζουν σκηνές από την καθημερινή ζωή στο χωριό.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι για την κατασκευή προθηκών ο κ. Γεωργιάδης Γεώργιος προσέφερε το ποσό των 1000 ευρώ.
Φορέας διαχείρισης του έργου είναι ο Δήμος Σαρανταπόρου ο οποίος σε συνεργασία με τον επιμορφωτικό σύλλογο Λυκουδίου θα καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του Μουσείου. Κατόπιν συνεννόησης με το Δήμο Σαρανταπόρου το Λαογραφικό Μουσείο θα δέχεται στο εξής σχολικές μονάδες και διάφορους επισκέπτες προκειμένου να θαυμάσουν από κοντά τα εκθέματα του μουσείου.
