Όταν θέλεις κάτι πολύ... οι δυνάμεις του σύμπαντος συνωμοτούν για να το αποκτήσεις ή μένουν παγερά αδιάφορες αφήνοντάς σε στην τύχη σου; Το Μικρό Θέατρο παρουσιάζει αύριο και μεθαύριο στο Κηποθέατρο στις 9.30 μ.μ. την ξεχωριστή παράσταση των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα «Ο Αλχημιστής» του Πάολο Κοέλιο και από ένα πολύ όμορφο μπουλβαρ του ’80, το «It Had to Be You» με τίτλο «Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του».
Για την κωμωδία μέσα από την οποία διερωτάται κανείς ποια είναι τα όρια της θέλησής του, του πείσματος, του αναπάντεχου, του αλλοπρόσαλλου αλλά και πόσο κοντά βρίσκεται, άραγε, το σύμπαν για να μπορέσει να μας βοηθήσει μιλά στην «Ε» ο γνωστός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ρήγας, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην παράσταση μαζί με την Εβελίνα Παπούλια.
Συνέντευξη στην Κανέλα Κοπάνου
*Όπως ο νεαρός βοσκός στον «Αλχημιστή» του Κοέλιο εγκαταλείπει τα βοσκοτόπια και επιδιώκει την αναζήτηση του θησαυρού και προσωπικού του μύθου έτσι και η ηρωίδα κυνηγά το προσωπικό της όνειρο;
-Έτσι ο καθένας μας κυνηγά πάντα τα προσωπικά του όνειρα με πείσμα, με επιμονή, γεμάτος όρεξη και δύναμη, έτοιμος για Το «μεγάλο της ζωής του ταξίδιον...». Η ηρωίδα του έργου μας δεν είναι παρά μια ακριβής απεικόνιση όλων εκείνων που έχουν όνειρα και τα κυνηγάνε, όλων των ανθρώπων δηλαδή ελπίζουμε. Απλά η Άννα Κατσιώνη της παράστασής μας, δηλαδή η Εβελίνα Παπούλια, είναι ιδωμένη από μια ματιά πιο υπερβολική θα λέγαμε, είναι μια κοπέλα που είναι σίγουρη ότι θα πετύχει και δεν επιτρέπει σε κανέναν να της το αμφισβητήσει αυτό. Μερικές στιγμές μάλιστα φτάνει σε τέτοια άκρα που δεν είμαστε σίγουρη εάν είναι αυτή που κυνηγά το προσωπικό της όνειρο ή το προσωπικό της όνειρο καταδιώκει αυτήν. Αλλά, ίσως είναι και αυτός ένας τρόπος για να πετύχουμε ό,τι επιθυμούμε με «λογισμό και μ' όνειρο..» η ζωή είναι πάντα πιο ευχάριστη, πιο χαμογελαστή και σίγουρα πιο ωραία.
*Ο τίτλος μοιάζει σαν να έχει το «φταίξιμο» για όλα όσα πρόκειται να συμβούν ο Κοέλιο. Πως το αιτιολογείτε αυτό;
-Θεατρική αδεία. Ας μας επιτρέψετε να χρησιμοποιήσουμε την τρυφερή πλευρά του όρου «αλήτης» και όχι ως κατηγορία. Ο Πάολο Κοέλιο έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη γενιά (μάλλον και περισσότερες) με τη γνωστή του ρήση: «Όταν θέλεις κάτι πολύ ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις». Τι ωραία που το διαβάζαμε μικροί και πόσο σίγουροι νιώθαμε τότε για το μέλλον μας αφού το θέλαμε όλοι φυσικά να είναι ευοίωνο. Μόνο που μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι ο «Αλχημιστής» είναι ένα μυθιστόρημα που δεν θα πρέπει να μας εφησυχάσει - τουναντίον θα λέγαμε να μας επαγρυπνήσει. Δανειζόμαστε λοιπόν τη γνωστή σε όλους μας φράση του Πάολο Κοέλιο και χωρίς να του ρίχνουμε το φταίξιμο του ρίχνουμε απλά λίγο φως να δούμε καλύτερα τι θέλει να πει ο «ποιητής» και τι οφείλουμε εμείς να πιστέψουμε και να κάνουμε.
*Υπάρχουν στοιχεία πραγματικότητας στο θεατρικό έργο. Είναι πολλοί δηλαδή οι ατάλαντοι ηθοποιοί οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να λάβουν έναν ρόλο;
-Ας μην είμαστε απόλυτοι γιατί είναι και άλλοι τόσοι οι ταλαντούχοι που πολεμούν με την αξία τους, τα όνειρά τους και το ταλέντο τους και επιτρέψτε μας να πούμε ότι αυτές είναι έννοιες που θα έπρεπε να εμπεριέχονται στον ορισμό του»ηθοποιού». Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν δεν υπάρχει κανένας τέτοιος ηθοποιός γιατί το σημαντικότερο είναι ο ηθοποιός να σέβεται τον εαυτό του και το επάγγελμα - λειτούργημα που επέλεξε να ακολουθήσει. Εάν τα κριτήρια αυτά είναι διαστρεβλωμένα δεν είμαι σίγουρος ότι μιλάμε για ηθοποιούς, τουλάχιστον όχι έτσι όπως θα θέλαμε νε ξέρουμε...
*Πού μπορεί να φτάσει ο καθένας μας λοιπόν με τη θέλησή του;
-Δεν υπάρχουν όρια στη φαντασία, στη βλακεία και στη θέληση. Καλό μας ταξίδι με όποιο μέσο και αν ταξιδεύουμε.
*Τελευταία παρατηρείται από τον κόσμο μια στροφή και πάλι προς το θέατρο. Πιστεύετε ότι αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της χαμηλής ποιότητας των προγραμμάτων της τηλεόρασης; Έχοντας πλούσια εμπειρία στη μικρή οθόνη με πολλές επιτυχημένες σειρές πώς περιγράφετε το σημερινό τηλεοπτικό προϊόν;
-Η τηλεόραση σήμερα όλο και «συμπιέζεται», όλο και λιγότερες παραγωγές βγαίνουν στον αέρα και όλο και μειώνεται το ύψος του προϋπολογισμού. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί και πώς συμβαίνει αυτό το αποτέλεσμα όμως είναι εμφανές και ένας χώρος που συμπιέζεται κάπου είναι σίγουρο ότι αφ' εαυτού θα βρει τον τρόπο να αποσυμπιεστεί από κάπου αλλού είτε αυτό λέγεται κινηματογράφος, είτε θέατρο και ούτω καθεξής. Η τέχνη εν γένει έχει «πολλά αντικλείδια» και πολλές διεξόδους για να αποφύγει τα αδιέξοδα.
* Τελικά «το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει, όταν προσπαθούμε να ζήσουμε το προσωπικό μας όνειρο»;
- Τελικά το σύμπαν δεν αρκεί, είναι μικρό - σχήμα οξύμωρο και όμως έτσι είναι. Ίσως το σύμπαν κάνει την πάπια, ίσως εσκεμμένως αδιαφορεί, ίσως λέγεται τύχη και κάπου-κάπου μας βοηθάει, πάντως η αλήθεια είναι ότι είχαν δίκιο οι αρχαίοι λέγοντας «συν Αθηνά και χείρα κίνει...». Αυτό που υπονοεί και το έργο μας άλλωστε, είναι ότι δεν αρκεί να θέλεις κάτι πολύ πρέπει να το κυνηγήσεις, να παλέψεις, να ιδρώσεις, να είσαι έτοιμος να ματώσεις, να πέσεις και να σηκωθείς, γιατί ας μην ξεχνάμε «δεν υπάρχει δώρο, δωρεάν...
Προπώληση εισιτηρίων: Δημοτικό ραδιόφωνο Λάρισας – δισκοπωλεία «melody» και «Σείριος». Είσοδος 23 ευρώ. Μαθητικό-φοιτητικό έως 25 ετών 18 ευρώ. Άνω των 65 ετών 18 ευρώ.
