Του Νίκου Αρτινού (Αποστολή στις Κάννες)
Ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο Γάλλος πολιτικός και κλειδοκράτορας του πιο πανίσχυρου οικονομικού οργανισμού του πλανήτη, μπορεί να ζει τον δικό του αμερικανικό εφιάλτη κάπου στις φυλακές του Ricker’s Island, εδώ στην Κρουαζέτ όμως τα πράγματα είναι πιο εύθυμα. Αν και ο Στρος Καν είναι το πρώτο θέμα στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, το φεστιβάλ των Καννών δεν αποπροσανατολίζεται και δημιουργεί τα δικά του πρωτοσέλιδα, έχοντας ως βασικό κορμό-τι άλλο;-το σινεμά. Στην αίθουσα, στην οποία δίνονται οι συνεντεύξεις Τύπου, ο Δανός προβοκάτορας Λαρς Φον Τρίερ καταφέρνει να οδηγήσει τους κινηματογραφικούς κριτικούς σε μια βροντώδη ευθυμία. Τα γέλια έρχονται αυθόρμητα, όταν ερωτάται για τη νέα του ταινία με τίτλο «Μελαγχολία», με την οποία διαγωνίζεται-για μια ακόμη φορά-για τον «Χρυσό Φοίνικα» (πρόπερσι συμμετείχε με τον αιρετικό-σχεδόν πορνογραφικό-«Αντίχριστο»).
Μελαγχολία και βροντερά γέλια; Κι όμως…Οι άνθρωποι του Τύπου γελάνε με την καρδιά τους σχεδόν σε κάθε λέξη του Τρίερ. Και όμως; Το γέλιο για τον Λαρς Φον Τρίερ είναι αυθόρμητο και-γιατί όχι-μπορείς να γελάς με τη μελαγχολία. Ο ίδιος λέει πως «αν και η πλοκή του φιλμ αναφέρεται στο τέλος του κόσμου, στην ουσία μιλάει για τη μελαγχολία ως μια κατάσταση του μυαλού. Μπορεί ο πλανήτης να οδεύει προς την καταστροφή, παρ΄όλα αυτά δεν πρέπει να μας ανησυχεί αυτό. Ούτως ή άλλως κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε!!!». Και συνεχίζει ακάθεκτος: «Έχω περάσει πολλές φάσεις μελαγχολίας στη ζωή μου. Μου αρέσει η αντίληψη του πόνου και της ενοχής καθώς βαδίζει κάποιος στη μελαγχολία(!!!). Η μελαγχολία υπάρχει στην τέχνη και την προτιμώ ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι των πιο επιτυχημένων αρτιστικών στυλιστικών απόψεων. Ακόμα και όταν προσπαθώ να κάνω κωμωδίες αυτές καταλήγουν να είναι μελαγχολικές».
Αναμφισβήτητα το 64ο Φεστιβάλ των Καννών είναι από τα πιο επιτυχημένα των τελευταίων ετών. Το σημαντικότερο είναι πως οι ταινίες που προβάλλονται αποτελούν θέμα συζήτησης και καταφέρνουν να υπερκεράσουν τους σταρ που παρελαύνουν στο κόκκινο χαλί. Για παράδειγμα, χθες Τετάρτη, προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού το μυθοπλαστικό φιλμ «La Conquete» (σημαίνει «Η κατάκτηση») του Ξαβιέ Ντίριγκερ, που αποκαλύπτει με σαρκαστικό και δηκτικό τρόπο την ακατανίκητη δίψα για εξουσία του τωρινού προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί.
