Μία έκθεση στο Θέατρο του Ο.Υ.Η.Λ., η οποία είναι συνέχεια των δημιουργιών του θεάτρου του θεσσαλικού.
Έκθεση κουστουμιών των ηρώων των έργων που με μεγάλη επιτυχία παρουσιάστηκαν στη σκηνή του.
Είναι μια ευτυχής έμπνευση των ανθρώπων οι οποίοι τη σκέφτηκαν και την πραγματοποίησαν σε αυτόν τον καταπληκτικό χώρο. Μπαίνοντας από την είσοδο ένιωσα, με την εικόνα που αντίκρισα, ανόρθωση από τη σχεδόν απροσδιόριστη θολή εικόνα του εαυτού μου, σε πρόσωπο υπαρκτό ανθρώπου, που ζει σε αυτή τη χώρα η οποία παράγει πολιτισμό, τον οποίον έκρυψαν περιφρονητικά εκείνοι που κανονίζουν τις τύχες μας.
Ένιωσα σα να έφυγα από έναν τόπο στεγνό, χωρίς αέρα και μπήκα σε μια όαση που με την ευγένειά της τού έδωσε ανάσες ζωής.
Πριν από καιρό πήγα στην Εθνική Πινακοθήκη εκεί στην Αθήνα και είδα μια πολύ ωραία έκθεση κοστουμιών του Μετσικόφ. Σας ομολογώ πως η έκθεση αυτή του Θεσσαλικού δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από εκείνη.
Πόσο ωραίος ο χώρος και πόσο σωστά τοποθετημένα όλα τα δημιουργήματα μέσα του. Δεν σε κάνει η καρδιά να αφήσεις την ομορφιά αυτή που ανεβάζει τον άνθρωπο. Δεν είναι ούτε τα μισά των ενδυμάτων του Θεσσαλικού όπως μου είπαν. Θα χρειαζόταν διπλάσιος και παραπάνω χώρος να χωρέσουν όλα.
Αυτά που βλέπουμε, μαζί με εκείνα τα οποία είναι τοποθετημένα με σωστό τρόπο σε αποθήκες να μην πάθουν καμιά ζημιά, αποτελούν την ιστορία του θεάτρου μας από το 1975, που δημιουργήθηκε, ως σήμερα. Είναι δημιουργίες που εκφράζουν εποχές και έθνη. Είναι ενδύματα των ηρώων των μεγάλων τραγωδιών, της κλασικής αρχαιότητάς μας, των νεότερων χρόνων, καθώς και ευρωπαϊκών μεγάλων επιτυχιών.
Θέλω να σταθώ στους δημιουργούς και πρώτα στον Γιώργο Ζιάκα, τον μεγάλο μας σκηνογράφο γνωστό στον κόσμο απ’ τις δημιουργίες του στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Είναι ένας απ’ τους τρεις δημιουργούς του δικού μας θεάτρου και του οφείλουμε πολλά για τις δημιουργίες που δώρισε στη γενέτειρά του. Ένας απλός θεατής, ο οποίος αγαπάει το θέατρο, νιώθει το μεγαλείο της τέχνης του βλέποντας τα ενδύματα των ηρώων και ηρωίδων της κλασικής εκείνης εποχής. Πιστεύω πως όλοι οι θεατές θα του αναγνωρίζουν ότι με τα κοστούμια του βοηθάει να καταλάβουν πιο εύκολα τους χαρακτήρες των ηρώων και να αντιληφθούν την ουσία του έργου.
Και της Ελένης Μανολωπούλου είδα κοστούμια που στα χνάρια των μεγάλων δημιουργών βαδίζει, της νεότερης Ελένης Στρούλια που πέρασε και αυτή στο μύθο της μεγάλης αυτής τέχνη, καθώς και τόσων άλλων σπουδαίων Ελλήνων σκηνογράφων.
Οι θεατές θαυμάζουν ακόμη την αθέατη δουλειά τόσων ανθρώπων βλέποντας την προσεγμένη, σχολαστική προσπάθεια στη λεπτομέρειά μέχρι να ολοκληρωθούν τα κοστούμια.
Την επισκέφτηκαν σχολεία και θα την επισκεφτούν ακόμα και άλλα. Μια ωραία προσπάθεια δασκάλων και καθηγητών να μυηθούν τα παιδιά στη σπουδαία αυτή τέχνη ακούγοντας απ’ την υπεύθυνη κ. Φρειδερίκη σημαντικές πληροφορίες.
Άκουσα να μιλάει σε παιδιά με πολλή αγάπη και σεβασμό για λεπτομέρειες που ξέρει γιατί είναι απ’ τις αθέατες δημιουργούς. Τους μιλάει για το σκηνογράφο, για το ρόλο που παίζουν τα ενδύματα σε μια παράσταση, πώς αναδεικνύουν τον ήρωα, και τον καθοριστικό ρόλο τους γενικά στην όλη θεατρική δημιουργία.
Καταλαβαίνουν μέσα απ’ τα λόγια της πόσο μεγάλη σημασία έχει ακόμη και η λεπτομέρεια που χωρίς να τη βλέπουμε, την αισθανόμαστε με την ολοκλήρωση της ψυχικής ευφορίας.
Είδα επίσης με πόση προσοχή ακούν τα παιδιά, πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση και όπως μου είπε η κυρία είναι πολύ συγκινητική η στάση τους απέναντι στα δημιουργήματα.
Μέσα στον ωραίο αυτό χώρο μαζί με τα κουστούμια, είναι τοποθετημένες στους τοίχους και φωτογραφίες διάφορων παραστάσεων που βοηθούν στους θεατές να σχηματίζουν πιο ολόκληρη την εικόνα του θεάτρου.
Εκεί στο βάθος της αίθουσας είδα και μια σειρά ωραίων καπέλων τα οποία παίζουν και αυτά καθοριστικό ρόλο συμπληρώνοντας την όλη φορεσιά . Άκουσα πως αρχικά έγινε το καπέλο για να φαίνεται ένα περιποιημένο κεφάλι, ύστερα το είδαν να κολακεύει ολόκληρη την εμφάνιση και πολλοί, γυναίκες κυρίως, αλλά γιατί όχι και άντρες το φοράνε για να προσθέτει στην ομορφιά τους.
Μια ωραία λοιπόν δημιουργία απ’ τις πολλές του Θεσσαλικού Θεάτρου, που υποδέχεται ευχάριστα τους θεατές, προσφέρει στιγμές γεμάτες πολιτισμό και τους διασκεδάζει έτσι όπως γνωρίζει η τέχνη να διασκεδάζει τον άνθρωπο.
Όσο υπάρχει ακόμα χρόνος να πάνε να τη δουν όσο πιο πολλοί γίνεται. Μακάρι να γεμίζει κάθε μέρα και όλες τις ώρες ο χώρος. Προπαντός να πάνε παιδιά, μαθητές και άλλοι για να χαρούν, να απολαύσουν μια ωραία τέχνη που τόσα πολλά προσφέρει στο θέατρο. Να δουν, να ακούσουν και να μάθουν.
Η Φρειδερίκη και ο Βασίλης, που είναι υπεύθυνοι για τη σωστή λειτουργία της δημιουργίας αυτής, υποδέχονται και φιλοξενούν τους επισκέπτες με γνήσια ευγένεια.
