Η πρόσφατη παρουσίαση του εικαστικού έργου «Βιόπολης υποδοχεύς» του Αντώνη Καρακωνσταντάκη στον αύλειο χώρο του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, είναι ένα εξαιρετικό όσο και σπάνιο για την περιοχή μας γεγονός. Η προσφορά του έργου από τον καλλιτέχνη αποτελεί μια ευχάριστη παραφωνία στο πνεύμα της εποχής.
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η συζήτηση περί τέχνης, και ακόμη περισσότερο η υλοποίηση εικαστικών έργων, θεωρείται από ορισμένους ως περιττή πολυτέλεια. Ωστόσο μια προσεκτική επιστημονική ματιά, μας δείχνει ότι η τέχνη αποτέλεσε ουσιώδη ανάγκη και όχι πολυτέλεια του ανθρώπου, ήδη από τα πρώτα βήματά του στη γη. Το μαρτυρούν προϊστορικές κατασκευές και σπηλαιογραφίες, νεολιθικά ειδώλια, αριστουργήματα της κλασσικής εποχής και έργα της σύγχρονης τέχνης. Κατά κάποιο τρόπο η τάση προς την τέχνη φαίνεται να έχει γενετικό υπόβαθρο.
Και ενώ η τέχνη μάλλον εδράζεται στο DΝΑ μας, ο Αντώνης Καρακωνσταντάκης έρχεται να βάλει το DΝΑ στην τέχνη μ' αυτό το εντυπωσιακό έργο. Σε μια εποχή που μαστιζόμαστε από την πολιτική και οικονομική διαπλοκή, προκαλεί ευχάριστα η εικαστική διαπλοκή της διπλής έλικας του DΝΑ και του Ιπποκρατικού συμβόλου του φιδιού. Το σημαντικότερο όμως, κατά την άποψή μου, στοιχείο του έργου είναι το κεντρικό του θέμα: ο άνθρωπος! Η αγωνία και η τάση του ανθρώπου προς αναζήτηση και έρευνα, αναδεικνύονται παραστατικά από τη στάση και τα υψωμένα χέρια. Το έργο συνολικά είναι εντυπωσιακό και προκαλεί ένα έντονο αισθητικό και αισθαντικό αποτέλεσμα.
Ο καλλιτέχνης με το έργο του μας δείχνει ότι τέχνη είναι χρήσιμη, αναπτυξιακή και παραγωγική, κυρίως στους δύσκολους καιρούς. Ευχαριστούμε τον Αντώνη Καρακωνσταντάκη, που με την τέχνη του επιτίθεται στην πεζή καθημερινότητά μας και αντιπαρατίθεται στη στείρα λογική μας, οδηγώντας με «σπάταλο» και έξω από το πνεύμα της λιτότητας τρόπο, την αισθητική μας σε νέους απολαυστικούς δρόμους.
Του Ανάργυρου Μουλά
Καθηγητή Βιοχημείας του ΤΕΙ Λάρισας
