Ο μεγάλος θεωρητικός του θεάτρου Γιαν Κοτ, στο βιβλίο «Σαίξπηρ, ο σύγχρονός μας», είπε ότι «ένας actor (ηθοποιός) στην κυριολεξία είναι εκείνος που παίζει τα χαρτιά του και κερδίζει». Η τέχνη χωρίς τεχνική δεν είναι τέχνη. Η αρχή του κινηματογράφου βασίζεται στο μετείκασμα (μετά + εικάζω), το «κουσούρι» του ματιού να συγκρατεί μια εικόνα μετά την πρώτη εντύπωση, γιατί χρειάζεται επεξεργασία από τον εγκέφαλο.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πόκερ περιέχει κατά κάποιον τρόπο μια δραματουργική δομή στη στρατηγική της ιδιοσυστασίας του, όπως εξάλλου και το παιχνίδι της κάθε τέχνης. Στο «Poker Face», την πρώτη ελληνική ταινία με μυθοπλασία που σχετίζεται με την τέχνη του παιχνιδιού στο πόκερ, ο σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας, ένας σπουδαίος πολυσχιδής καλλιτέχνης («Οι Ακροβάτες του Κήπου», «Νήσος»), εμψυχώνει την κινηματογράφηση του ευφυέστατου σεναρίου της Άσπας Καλλιάνη με την ιδιοφυή του οπτική και ευαισθησία (ευ + αίσθηση), εμπνέοντας γόνιμα τους εξαιρετικούς ηθοποιούς και συντελεστές της. Ενδεικτικά αναφέρω τα σκηνικά της Ιουλίας Σταυρίδου και τη διεύθυνση φωτογραφίας του Γιώργου Αργυροηλιόπουλου με την έξοχη παλέτα της ψυχολογίας της τσόχας, όπως και το συγκλονιστικό ταγκό μιας παλλόμενης τράπουλας συναισθημάτων στη μουσική του Κώστα Χρηστίδη. Η αμεσότητα του πολυεπίπεδου σεναρίου αξιοποιείται καίρια σε ετούτη την αριστουργηματική κομεντί του Χρήστου Δήμα, με τη ροή ενός εξαίσιου χιούμορ (humor = πνεύμα) επιπέδου αδερφών Κοέν να συνυφαίνεται εκπληκτικά με μία φινέτσα κλάσεως κορυφαίων μαιτρ του είδους, όπως οι Ερνστ Λιούμπιτς, Γουίλλιαμ Γουάιλερ, Μπίλλυ Γουάιλντερ, Γιώργος Τζαβέλλας και Μπλέηκ Έντουαρντς.
Στο ρόλο της Νίκης Θεοδώρου, κόρης του «Καθηγητή» Φανούρη –τον ερμηνεύει ο Αντώνης Καφετζόπουλος με τον αστείρευτο οίστρο του–, η Εύη Σαουλίδου, μία από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς, είναι καταλυτική. Γλυκιά, πανέμορφη, δυναμική, ξεκαρδιστικά αστεία και συγκινητική, η Νίκη της Σαουλίδου τραβάει με τσαγανό τους άσους στο μετείκασμα των απογοητεύσεών της με την αύρα της Ώντρεϋ Χέπμπορν και τη μεγαλοφυή κλοουνερί της Ρένας Βλαχοπούλου, κερδίζοντας με διαφορά την παρτίδα. Αντίστοιχα ο εξαίρετος Άλκης Κούρκουλος υποδύεται τον «Αδιάβροχο» επαγγελματία του πόκερ με εύφορη λιτότητα μιας πολύπτυχης υπόκρισης ύφους και ήθους Κάρυ Γκραντ και Βιττόριο Γκάσσμαν, γοητευτικός, σαρωτικός και τρυφερός, θύτης και θύμα στο παιχνίδι των ρόλων της ζωής του, όπως ο καθένας στο πόκερ των επιλογών μας.
Με την πληθωρική του μέθεξη ο μεγάλος Δημήτρης Πιατάς και οι θαυμάσιοι Γιάννης Μποσταντζόγλου και Γιώργος Πυρπασόπουλος συμβάλλουν στο παιχνίδι, που ενισχύεται απολαυστικά στο σύνολό του από ηθοποιούς όπως η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, ο Γιώργος Σουξές κοκ. σε μία από τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού –και όχι μόνο– σινεμά, καθώς ο Χρήστος Δήμας μοιράζει απολύτως έντιμα την τράπουλα στο παιχνίδι αυτής της οφθαλμαπάτης, δηλαδή με όρους καθαρού κινηματογράφου. Και γι’ αυτό κερδίζει. Υπέροχο!
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας
Ηθοποιός
