Της Νατάσας Πολυγένη
Η αγάπη του Λαρισαίου εμπόρου κ. Ιωάννη Λόλα για τη λαογραφία και τον ελληνικό παραδοσιακό τρόπο ζωής που ανήκει πλέον στο παρελθόν, τον οδήγησε εδώ και χρόνια στη συλλογή αντικειμένων από την καθημερινή και την αγροτική ζωή στην ελληνική ύπαιθρο. Σήμερα, στο σπίτι του στη Λάρισα, ο επισκέπτης μένει εντυπωσιασμένος από το μέγεθος της ιδιωτικής αυτής συλλογής καθώς και τη σπανιότητα κάποιων αντικειμένων, αφού η αλήθεια είναι ότι έχει μετατρέψει το σπίτι του σε Λαογραφικό Μουσείο. Υφαντήριο, τσικρίκια, παγωνιέρες, καρβουνοσίδερα, μύλοι του καφέ, παλάντζες, φουρνόξυλα, ραδιόφωνα, ταμειακή μηχανή, μπαούλα, κρεβάτια, κοφίνια, μαγειρικά σκεύη, ρολόγια, λάμπες λουξ, ταμπακιέρες, νομίσματα, γραμματόσημα, βιβλία, ακόμη και ρούχα και παπούτσια είναι μόνο μερικά από τα αντικείμενα που φυλά με ευλάβεια ο κ. Λόλας. Με καταγωγή από τους Φιλιππαίους, ο Λαρισαίος συλλέκτης είχε πάντα μέσα του την ανάγκη να φυλάει τις αναμνήσεις του μέσα από αντικείμενα. Αυτή η ανάγκη, μετατράπηκε σε πάθος που κρατάει 20 χρόνια τώρα. Όλα αυτά τα χρόνια με τη βοήθεια της οικογένειας του, συγγενών και φίλων κατόρθωσε να συγκεντρώσει αντικείμενα που ο χρόνος και η τεχνολογία εξαφάνισε. Κάποια σπουδαία κομμάτια της συλλογής του, όπως μια από τις πρώτες ταμειακές μηχανές τα βρήκε πεταμένα σε κάδους απορριμμάτων. Εκείνο όμως που για κάποιους θεωρείται σκουπίδι, για εκείνον είναι ένας πολύτιμος θησαυρός. Ένας πολύτιμος θησαυρός, που για τον ίδιο είναι η συντροφιά του κάθε απόγευμα. Εκεί πίνει το καφεδάκι του, εκεί ακούει τη μουσική του, εκεί νιώθει ότι είναι δημιουργικός.
Τα πρώτα αντικείμενα της συλλογής του ήταν τα εργαλεία του πατέρα του όταν εξασκούσε το επάγγελμα του μαραγκού. Όμως ο πατέρας του ανήσυχη φύση, όπως και ο ίδιος στη συνέχεια έγινε τυροκόμος και παντοπώλης. Όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε για να ζυγίζει, να κόβει, να φτιάχνει τυριά ακόμη και παλιά τεφτέρια εμπλούτισαν τη συλλογή. Πολλά αντικείμενα ήρθαν και από το χωριό του, τους Φιλιππαίους τόσο από συγγενείς όσο και από φίλους που του τα εμπιστεύτηκαν. Ρούχα, παπούτσια, παλιές φωτογραφίες, γυναικεία κοσμήματα, πορσελάνινα σερβίτσια έχουν περίοπτη θέση στη συλλογή. Τα παλαιότερα κομμάτια είναι ένας τίτλος ιδιοκτησίας της οικογενείας του γραμμένος στα τούρκικα και χρονολογείται από το 1891 και ένα απολιθωμένο σαλιγκάρι που βρήκε στους Φιλιππαίους, αχρονολόγητο. Όλα παλιά…και όλα αγαπημένα. Ο κ. Λόλας μιλώντας στην «Ε», αναφέρει ότι ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του, να εκθέσει τη συλλογή του. Ότι κάνει, το κάνει με στόχο να διατηρήσει τόσο την οικογενειακή όσο και την ελληνική παράδοση ζωντανή. Πολύτιμοι συμπαραστάτες η οικογένειά του. Η σύζυγός του μάλιστα, έχει προσφέρει αρκετά κομμάτια όπως η συλλογή γραμματοσήμων της, παλιά φορέματα κ.ά. καθώς θεωρεί σημαντικό το γεγονός ότι ο σύντροφίς της περνά δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο του. Ο ίδιος δηλώνει πως δεν πρόκειται να σταματήσει να φυλά οτιδήποτε παλιό πέφτει στα χέρια, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι το μέλλον γίνεται καλύτερο όταν δεν ξεχνιέται το παρελθόν.
