Όταν το 1957 ο Λόρενς Ολίβιε μετέφερε στον κινηματογράφο τη θεατρική του επιτυχία της κομεντί του Τέρενς Ράντιγκαν «Ο Κοιμώμενος Πρίγκιπας», για το ρόλο της νεαρής χορεύτριας (του τελικού τίτλου «Ο Πρίγκιπας και η Χορεύτρια»), επέλεξε τη Μέριλιν Μονρόε αντί της θεατρικής της ερμηνεύτριας και τότε συζύγου του, (ακατάλληλης επί του προκειμένου για το φακό λόγω ηλικίας) Βίβιαν Λι. Η ταινία «Επτά Μέρες με τη Μέριλιν» του Σάιμον Κέρτις αντλεί τη μυθοπλασία της από τα βιβλία του Κόλιν Κλαρκ «Η Εβδομάδα μου με τη Μέριλιν» («My Week with Marilyn» – ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας) και «Ο Πρίγκιπας, η Χορεύτρια και Εγώ», που βασίζονται στην εμπειρία του ως βοηθός παραγωγής της ταινίας του Ολιβιέ.
Με μία στρωτή και διακριτική κινηματογράφηση, ο Κέρτις (παρ)ακολουθεί τις μεταπτώσεις των ανασφαλειών της Μέριλιν και τον αντίκτυπό τους στους γύρω της, με αμεσότητα και λεπτότητα στις καλλιτεχνικές ποιότητες του έργου του, όπου η καίρια επιτυχία του συνίσταται και στις εκπληκτικές ερμηνείες των ηθοποιών. Ο μεγάλος Κένεθ Μπράνα [προταθείς για Όσκαρ σκηνοθεσίας και ερμηνείας ως «Ερρίκος 5ος» (1989), καλύτερης ταινίας μικρού μήκους για το Τσεχωφικό «Κύκνειο Άσμα» (1992) και διασκευής σεναρίου στον «Άμλετ» (1996)] κυριολεκτικά μετουσιώνεται στην ιδιοσυγκρασία του Ολιβιέ, του οποίου είχε «αποκαλεστεί» δικαίως και ως «διάδοχός του», όπως και η φανταστική Μισέλ Γουίλλιαμς (προταθείσα για Όσκαρ ερμηνείας β΄ ρόλου στο «Μυστικό του Brokeback Mountain» και α΄ ρόλου στο «Blue Valentine») ως Μέριλιν (Χρυσή Σφαίρα α΄ ρόλου σε κωμωδία ή μιούζικαλ) και (στη σχετικά περιορισμένη έκταση του ρόλου του) ο εξαίσιος Ντάγκρεϊ Σκοτ («Επικίνδυνες Αποστολές 2», «Ο Βασιλιάς Πρέπει να Πεθάνει») ως Άρθουρ Μίλερ. Θαυμάσιος όπως πάντα ο Έντι Ρέντμεϊν («Ο Καθοδηγητής», «Η Άλλη Ερωμένη του Βασιλιά») ως Κόλιν, όπως και η («Ερμιόνη» του «Χάρι Πότερ») Έμμα Γουάτσον ως Λούσι, η υπέροχη Ζόε Γουάναμεϊκερ («Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος») ως Πώλα [υποκατάστατο εξάρτησης του συζύγου της, Λη Στράσμπεργκ (κατά τον Μάρλον Μπράντο και όχι μόνο, έναν εγωκεντρικό αυτο–μυθοποιημένο «γκουρού» του «Actor’s Studio») και «μέντορα» της Μέριλιν] και η Τζούντι Ντεντς (Όσκαρ β΄ ρόλου στον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ») ως η επίσης μεγάλη κυρία της υποκριτικής και Dame (όπως και η Ντεντς) Σύμπιλ Θόρνταϊκ, σε ετούτη την αξιοσημείωτα όμορφη και τρυφερή ταινία του Σάιμον Κέρτις.
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας,
ηθοποιός