Ένα κωμικό θρίλερ για τη ζωή μας, μια κωμωδία σχέσεων και καταστάσεων θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι Λαρισαίοι θεατρόφιλοι αύριο Κυριακή και τη Δευτέρα, στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας. Τα παιδιά... τα φέρνουν οι Αλέξανδρος Ρήγας και Δημήτρης Αποστόλου. Ένα ανθρώπινο ψυχογράφημα ιδωμένο μέσα από την ιδιαίτερα κωμική ματιά των συγγραφέων του. Ένα κωμικό θρίλερ για τη ζωή μας, μια κωμωδία σχέσεων και καταστάσεων με έντονα τα στοιχεία της σάτιρας και αρκετές δραματουργικές δόσεις από stand up comedy...
Το νέο έργο των Αλέξανδρου Ρήγα, Δημήτρη Αποστόλου λέει χαμογελαστά ψυχραιμία... γιατί ό,τι και αν γίνει... «Τα παιδιά... θα ‘ρθούνε στις οχτώ...». Πρωταγωνιστούν Αλέξανδρος Ρήγας και Βασιλική Ανδρίτσου. Οι αυριανές παραστάσεις θα δοθούν στις 6.15 το απόγευμα και στις 9.15 το βράδυ, ενώ τη Δευτέρα θα δοθεί μια βραδινή παράσταση στις 9.15.
ΤΟ ΕΡΓΟ
Σκοτάδι. Κάποιοι μπήκαν στο σπίτι. Τα παιδιά είναι μέσα. Ομηρία. Ληστεία. Καταγγελία. Κωμωδία. Τα παιδιά... ήταν ήρεμα στο σαλόνι τους στον Παράδεισο... περιμένοντας κάποια «καλά» παιδιά... όταν τελικά... ήρθαν κάτι άλλα, κακά παιδιά...Ένα ζευγάρι παντρεμένο, πρώην ερωτευμένο, βρίσκεται φυλακισμένο και εγκλωβισμένο στο υπόγειο play room του ίδιου τους του σπιτιού, από 2 ληστές, που την ίδια στιγμή τους αδειάζουν τον επάνω όροφο του σπιτιού τους... Παράλληλα, οι ίδιοι, «αδειάζουν» τις ψυχές τους... αλληλοκατηγορούνται, αλληλοαπειλούνται, θυμούνται, φοβούνται, απελπίζονται, ελπίζουν, χαμογελούν... μέσα από τις αγωνιώδεις προσπάθειες μιας ολόκληρης νύχτας να βρουν τρόπους διάσωσης και διαφυγής...Ένα αντρόγυνο... η μικρογραφία της ίδιας μας της ζωής... πάνω οι κλέφτες... κάτω εμείς...Τα παιδιά... τα λένε όλα... ο ένας για τον άλλον... και όλοι για κανέναν....Κάποιοι θα πεθάνουν, κάποιοι δεν ξέρουν τι να κάνουν, κάποιοι - δεν – ξέρουν τι χάνουν, κάποιοι προσπαθούν απλά να το κάνουν...Γιατί έτσι είναι η ζωή... έχει χιούμορ και μία «άρρωστη» οπτική της δικαιοσύνης... όταν κάποιοι μας ληστεύουν... μας ξυπνάνε... και τότε είναι που σηκωνόμαστε από τα κρεβάτια μας... και μπορούμε όρθιοι, πια, ν’ αγωνιστούμε...
