Συνέντευξη στη Σοφία Ορφανιώτη
Ό,τι και να πει κάποιος για την Άλκηστη Πρωτοψάλτη είναι λίγο και αυτό γιατί η φωνή της και κυρίως ο τρόπος που ερμηνεύει τα τραγούδια της είναι απλά μοναδικά! Δεκαετίες τώρα παραμένει στην κορυφή του μουσικού στερεώματος χωρίς να προκαλεί, κάνοντας αθόρυβα τη δουλειά της και έχοντας πάντα δίπλα της ένα κοινό που την αγαπά και που εκείνη το εισπράττει και το σέβεται ευλαβικά. Οι συνεργασίες της σε όλα τα χρόνια της καλλιτεχνικής της διαδρομής ήταν και παραμένουν αξιόλογες, έχει ερμηνεύσει τραγούδια καταξιωμένων Ελλήνων και ξένων δημιουργών που παραμένουν στον χρόνο και δεν ανήκουν στα εφήμερα σουξέ της εποχής. Παρόλα αυτά χωρίς ίχνος έπαρσης και ιδιοτέλειας συνεχίζει την πορεία της και συγκινεί με τα τραγούδια της ανθρώπους κάθε ηλικίας. Σε κάθε συναυλία της δίνει την ψυχή της και ερμηνεύει τη «Σωτηρία της ψυχής», το «Βενζινάδικο» και τόσα άλλα τραγούδια με τον δικό της εξαίρετο ερμηνευτικά τόνο.
Απόψε στις 9:15 μ.μ. στο κηποθέατρο, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη παρέα με τον Στέφανο Κορκολή θα δώσει μια μουσική παράσταση. Οι δύο καλλιτέχνες θα ενώσουν τις φωνές τους και θα ερμηνεύσουν τραγούδια που σφράγισαν τη μουσική τους καριέρα.
Με αφορμή την αποψινή συναυλία η γνωστή καλλιτέχνης μίλησε στην «Ε» για τη συγκεκριμένη συνεργασία, για τη νέα της δισκογραφική δουλειά, για τα συναισθήματα που νιώθει κάθε φορά που τραγουδά και βλέπει γύρω της ανθρώπους να χαμογελούν, ενώ σχολιάζοντας την οικονομική κρίση και τη δυσχερή θέση πολλών ανθρώπων λέει χαρακτηριστικά ότι « Είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε πέρα από «Το λόφο των σκουπιδιών» και μέσα από σκληρή δουλειά να δημιουργήσουμε προοπτικές για ένα καλύτερο αύριο».
*Κυρία Πρωτοψάλτη το κοινό της Λάρισας θα σας απολαύσει απόψε στο Κηποθέατρο της πόλης σε μία μουσική παράσταση που θα δώσετε με τον Στέφανο Κορκολή με τίτλο «Ένα πιάνο-μια φωνή». Μιλήστε μας για αυτή την καλλιτεχνική συνύπαρξη.
-Mε τον Στέφανο Κορκολή συνεργαζόμαστε από το 2003. Από τότε και μέχρι σήμερα η σχέση μας έγινε χρόνο με τον χρόνο πιο ουσιαστική, ειδικά μέσα από αυτή τη μουσική παράσταση. Ο Στέφανος είναι γεννημένος για τη μουσική, είναι τρυφερός και ταυτόχρονα θυελλώδης, έχει πάθος και καλπάζει ελεύθερος στης εξοχής τα πρωινά δημιουργώντας και αυτοσχεδιάζοντας μελωδίες. Η κλασική του παιδεία ενώνεται με την ροκ πλευρά του και στα χέρια του κανένα πλήκτρο δεν μπορεί να αντισταθεί.
Η παράσταση «Ενα πιάνο, μια φωνή » (η οποία κυκλοφορεί και σε cd) εκτός απο την Ελλάδα έχει παρουσιαστεί στην Ευρώπη και στην Αμερική σε υπέροχα θέατρα και περιέχει όλα τα τραγούδια που αγαπάτε και αγαπάμε, τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη,του Νίκου Αντύπα, του Goran Βregovic, του Μάνου Χατζιδάκι, της Δήμητρας Γαλάνη,της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και φυσικά του Στέφανου...
*Φέτος κυκλοφόρησε το νέο σας άλμπουμ με τίτλο «Για πού τραβάς ελπίδα» με τη μουσική σφραγίδα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και με συμμετοχές αξιόλογων στιχουργών. Πώς νιώθετε για αυτή τη συνεργασία;
-Με την Ευανθία γνωριζόμαστε τρεις δεκαετίες και έχουμε περάσει υπέροχες εφηβικές στιγμές. Ξανασυναντηθήκαμε μετά από χρόνια, θυμηθήκαμε ιστορίες από παλιά, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε και μέσα από αυτή την αναδρομή δεθήκαμε για άλλη μια φορά . Η μουσική από την «Πολίτικη κουζίνα» με μάγεψε, καθώς και ο αιθέριος συγκινητικός τρόπος που μεταδίδει τον εσωτερικό της κόσμο μέσα από το βιολί της. Έχει ισόποση τη χαρά και τη μελαγχολία. Είμαι ευτυχής που σ’ αυτή τη συγκεκριμένη εποχή εκφραστήκαμε ταυτόχρονα με ό,τι καλύτερο είχε η ψυχή μας. Μαζί μας και οι καλλιτέχνες του λόγου, ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς, ο Άρης Δαβαράκης, η Ελένη Ζιώγα, η Ρεβέκκα Ρούσση, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και οι εξαιρετικοί μουσικοί. Όλοι δώσαμε τα καλύτερά μας.
*Υπονοείτε κάτι με τον τίτλο της νέας σας δισκογραφικής δουλειάς;
-Η ελπίδα είναι η έκτη ήπειρος της ψυχής μας. Πιστεύω στην πνευματική και ηθική δύναμη του Έλληνα, πιστεύω στον πολιτισμό σαν απάντηση, πιστεύω στα γλυκά όνειρα, στην ευτυχία του ανθρώπου, πιστεύω στη σκληρή δουλειά για να βγούμε από το λαγούμι του φόβου και αρνούμαι να πιστέψω ότι η χώρα μας έχει απαξιωθεί ανεπανόρθωτα.
Αλίμονο αν δεν ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Ακόμη και σήμερα που όλα φαίνονται χαμένα, υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει η Ελλάδα που δημιουργεί, διακρίνεται και ξεχωρίζει τόσο στο εσωτερικό όσο και παγκόσμια. Πρέσβεις της, σπουδαίοι Έλληνες, επώνυμοι και ανώνυμοι, επιστήμονες και άνθρωποι των γραμμάτων που διαπρέπουν στον χώρο τους, καλλιτέχνες που ταξιδεύουν την τέχνη μας σε όλο τον κόσμο, επιχειρηματίες που δημιουργούν, αθλητές που συνεχώς τιμούν τα χρώματα της σημαίας μας με τις επιδόσεις τους και τις διακρίσεις τους. Όταν λοιπόν έχεις αυτό το ανθρώπινο δυναμικό δεν μπορείς να φανταστείς ότι δεν υπάρχει ελπίδα, ότι δεν υπάρχει προοπτική και διέξοδος. Είμαι Ελληνίδα, αγαπώ την πατρίδα μου και θα το τραγουδώ παντού...
*Τα τραγούδια σας δεκαετίες τώρα ταξιδεύουν τις ψυχές όλων εκείνων που σας ακούνε, πώς νιώθετε για αυτό;
-Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη. Αυτή η επικοινωνία είναι η τροφή της ψυχής μου. Είναι ευτυχία να βλέπω καρδιές και συναισθήματα να φτερουγίζουν, βλέμματα να λάμπουν και σώματα να συμμετέχουν. Μέσα από τη μουσική δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να βλέπεις ότι δίνεις χαρά και ευτυχία στους ανθρώπους, όταν τους βλέπεις να χαμογελούν. Η ανάγκη έκφρασης μέσω του τραγουδιού ξεκινά ως προσωπική ανάγκη, αλλά πιστεύω πως στην πορεία γίνεται μία σχέση διαλεκτική με το κοινό.
*Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας για να κρατηθεί κάποιος στην κορυφή για δεκαετίες ολόκληρες;
-Είναι πολύπλοκο το σύστημα της προσωπικής μου βαθμολογίας...
Θα έλεγα ότι αυτή η εσωτερική ανάγκη με αφύπνησε πολύ νωρίς και με έφερε σε αντιπαράθεση με την οικογένειά μου. Ήταν όμως ισχυρή και κατά κάποιο τρόπο ανίκητη έτσι με οδήγησε κατ΄ ευθείαν στην αναζήτηση της έκφρασης μέσα από τα τραγούδια. Ένα ταξίδι ζωής πολύ δύσκολο θα έλεγα μετά από 38 χρόνια παρουσίας, αλλά άκρως γοητευτικό. Η κορυφή απαιτεί όλο το πάνελ της θέλησης, του ένστικτου και του πάθους των συναισθημάτων ενός αθλητή μεγάλων αποστάσεων. Εν τέλει μέσα από αυτή τη διαδρομή και μέχρι σήμερα διαπίστωσα ότι υπάρχουν πολλές κορυφές...Αυτή είναι και η ομορφιά της ζωής... το κάθε ταξίδι να το χαίρεσαι με τους συνοδοιπόρους και όταν καρφώνεις την προσωπική σου σημαία ψηλά να νοιώθεις ότι άξιζε η ανάβαση.
*Τι μήνυμα θα στέλνατε σε ανθρώπους που βιώνουν σε ακραίο βαθμό τη σημερινή οικονομική πραγματικότητα.
-Είμαι βέβαιη ότι όλη αυτή η αναταραχή θα μας οδηγήσει σε κάτι πολύ καλύτερο. Είναι ακραίος, δυσάρεστος και επίπονος ο τρόπος που πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομενα, σχεδόν βίαιος. Είναι ένα θρίλερ διαρκείας με πολλές ανατροπές.Το ότι δεν χαμογελάει ο ΄Ελληνας με πειράζει πολύ βαθιά. Είναι η πιο βάναυση φωτογραφία της σύγχρονης εποχής, αλλά, «μέσα απ το χάος γεννιέται η ζωή». Είμαι αισιόδοξη και ελπίζω. Με θάρρος και αυτοπεποίθηση,με καθαρή σκέψη και δουλειά θα κάνουμε την Ελλάδα να ξανακουστεί σε όλο τον πλανήτη με τη φήμη, τη δόξα και το φως που της αξίζει.
Πιστεύω ότι η ιστορία δεν έχει γραφτεί, σήμερα γράφεται και είμαστε παράλληλα οι συγγραφείς και οι αναγνώστες της. Είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε πέρα απο «Το λόφο των σκουπιδιών» και μέσα από σκληρή δουλειά να δημιουργήσουμε προοπτικές για ένα καλύτερο αύριο.
*Τελικά είναι πολύ μεγάλο πράγμα η σωτηρία της ψυχής;…
-Η σωτηρία της ψυχής, για μένα, είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που με κρατάει ζωντανή, αυτό που με βαστάει στη ζωή. Ένα «ταξίδι» που δεν ξεκινάει για όλους το ίδιο, για κάποιους ξεκινά λίγο νωρίτερα, για άλλους λίγο αργότερα. Κάποιοι καταφέρνουν να το πραγματοποιήσουν, κάποιοι πάλι όχι, μιας και είναι ένα ταξίδι δύσκολο γεμάτο σειρήνες και πειρασμούς.
