Η Φωτογραφική ομάδα fplus σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών, παρουσιάζει στο πλαίσιο του 2ου «Μύλου Παραστατικών Τεχνών» την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Προσωπικές προσεγγίσεις». Στην ομαδική έκθεση, έξι μέλη της φωτογραφικής ομάδας f+ παρουσιάζουν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα φωτογραφιών από ένα portfolio, το οποίο είτε έχει ολοκληρωθεί είτε βρίσκεται σε εξέλιξη.Συμμετέχουν: Ελένη Ιωαννίδου, Έλενα Κανάκη, Φωτεινή Καραγιαννάκη, Κώστας Κρουστάλλης, Μαρία Κυρίτση, Μαριάννα Μπολτσή. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από αύριο Πέμπτη μέχρι και τις 27 Σεπτεμβρίου στο Μύλο του Παππά.
Κώστας Κρουστάλλης
Παράξενες μέρες
Από παιδιά βλέπαμε τον κόσμο με ανάμεικτα συναισθήματα και περιέργεια. Μεγαλώνοντας, αναπολούμε την παιδική μας ηλικία με νοσταλγία. Η φωτογραφία μας βοηθάει να διατηρήσουμε αυτή τη μνήμη της χαμένης (μας) παιδικότητας. Παρατηρώντας τον κόσμο που φωτογραφίζουμε, πολλές φορές μένουμε έκπληκτοι, ίσως και αμήχανοι, μπροστά στο αληθινό, στο αθώο, το οποίο αναζητάμε συνεχώς, σαν να αναζητάμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, ήδη χαμένο. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες καταγράφουν την παιδική αθωότητα και κυρίως την παιδική περιέργεια σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται.
Ελένη Ιωαννίδου
Α-Πρόσωπα
Η λήψη ενός πορτραίτου έχει σκοπό συνήθως την απεικόνιση του προσώπου του φωτογραφιζόμενου.
Ωστόσο, η απεικόνιση του προσώπου δεν είναι ο σκοπός. Ο φωτογράφος εγγράφει τον εαυτό του στον φωτογραφιζόμενο, αφήνοντας στη φωτογραφία κάτι από τον εαυτό του. Η παρούσα σειρά εμπλέκει ενεργά τον φωτογραφιζόμενο στην διαδικασία της φωτογράφησης, καθώς και το θεατή στο αποτέλεσμα της. Στόχος είναι η κατάδειξη του διαφορετικού στο πορτρέτο, αυτού που θεωρείται «αποτυχημένο».
Μαριάννα Μπολτσή
Δύο (ΙΙ)
Η φωτογραφία αποτελεί συνήθως μια πρόταση από μόνη της. Έχοντας την έλλειψη του δεύτερου χρόνου, η αφηγηματική της ικανότητα σταματάει στην απεικόνιση της στιγμής.
Οι παρούσες προτάσεις, παρουσιάζονται σε δίπτυχα, λειτουργώντας άλλοτε εμφατικά ως ομώνυμα, άλλοτε προβάλλοντας εννοιολογικά δίπολα.
Το νόημά τους είναι καθαρά υποκειμενικό και η σχέση τους είτε φαίνεται ξεκάθαρα είτε υπονοείται.
Φωτεινή Καραγιαννάκη
Παιδική αποξένωση
«Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα»
(A. Σαμαράκης)
Οι έντονοι ρυθμοί στους οποίους ζούμε μας κουράζουν τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά, επηρεάζοντας τη διάθεση επικοινωνίας με τους γύρω μας…
Και απομένουμε όλο και περισσότερο μόνοι. Και όσο και να μη θέλουμε, γινόμαστε όλο και περισσότερο ανταγωνιστικοί...
Μια φορά κι έναν καιρό, τα παιδιά έπαιζαν κυνηγητό και κρυφτό στις κούνιες και στις γειτονιές. Μικροί βόλοι, σκοινάκι, πατίνια, κούκλες, κουζινικά, ήταν τα συστατικά για ξέγνοιαστες παιδικές ώρες. Οι δρόμοι έσφυζαν από παιδικές φωνές και ζωντάνια. Στη σημερινή εποχή τα παιδιά δεν περνούν ατελείωτες ώρες στην παιδική χαρά αλλά μπροστά από μια οθόνη και το παιχνίδι μετατράπηκε καθαρά σε υπόθεση ατομική.
Μια φορά και έναν καιρό….
Μαρία Κυρίτση
Αναζητώντας την έκπληξη
Ένα οπτικό ερέθισμα καταφέρνει συχνά να αφυπνίσει τη φαντασία και το συναίσθημα και περνώντας μέσα από τα φίλτρα τους κάποιες φορές καταλήγει αποτυπωμένο σε χαρτί. Και εκτεθειμένο, ως νέο οπτικό ερέθισμα, προσπαθεί να βρει καινούριους δέκτες για να συνεχίσει το ταξίδι του.
Έλενα Κανάκη
Transition
Μετάβαση, αλλαγή, πέρασμα (από μία κατάσταση σε άλλη): Γυάλινες επιφάνειες ή και φως, φιλτράρουν τα φυσικά αντικείμενα και τα μεταμορφώνουν συνιστώντας έτσι ένα χώρο ενδιάμεσο (transit), όπου πραγματοποιείται η μετάβαση από την πραγματικότητα στη φωτογραφία. Μετάπτωση, μεταβολή: Η συνθήκη στην οποία, εντοπίζονται τα φωτογραφημένα πλέον θέματα.
