Το κεντρικό πρόσωπο της αφήγησης είναι μια γυναίκα γύρω στα πενήντα και στα πρώτα κεφάλαια ασχολείται με την ανάπτυξη των βασικών γεγονότων που αφορούν την σχέση ζωής- όπως αποδεικνύεται- με τον Π. Οι δυο τους, δεκαεπτά χρόνια μετά, αποφασίζουν να κάνουν ένα ταξίδι στον Β. Πόλο, το οποίο και θα αποτελέσει το βασικό θέμα του βιβλίου, όπως αποκαλύπτει κι ο τίτλος του.
...Το αφήγημα της Ιωάννας Ντούμπρου δεν είναι κλασικό μυθιστόρημα. Είναι ένα ταξίδι στο κόσμο και παράλληλα στον εσώτερο εαυτό. Αισθάνεσαι κάποτε ότι η πορεία της αφήγησης παρακολουθεί τους διασκελισμούς της σκέψης που -άτακτα και χωρίς βάσιμη αφορμή συχνά- μας οδηγεί σε συνειρμούς ακατανόητους κάποτε και αποπροσανατολιστικούς του θέματος. Ωστόσο, υπάρχουν και παρεκβάσεις γοητευτικές, όπως το σχόλιο με την ποικιλία των λέξεων για την ίδια έννοια, π.χ. το χιόνι στους Ιννουίτ. Το τέλος, πάντως, μας αποζημιώνει με τη μικρή Δομινίκη σε ένα παιδότοπο να ουρλιάζει από τη χαρά της ζωής που της προσφέρει το παιχνίδι. Μήπως και η συνείδηση της ύπαρξης, δεν είναι άξια για μια κραυγή χαράς; Το ταξίδι, εσώτερο και εξωτερικό, ολοκληρώνει τον στόχο του με τη συνειδητοποίηση αυτή. Η επόμενη συνάντηση της ομάδας θα γίνει στις 3 του Φλεβάρη και αντικείμενο συζήτησης θα είναι το νέο βιβλίο του Π. Χατζημωυσιάδη «Νώε». Μετά τη συζήτηση θα ακολουθήσει κοπή πίτας για τα μέλη. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να απολαμβάνετε όμορφες αναγνώσεις!