Το δυνατότερο στοιχείο της παράστασης είναι το έξυπνο και καυστικό κείμενο. Με ατάκες που προκαλούν άφθονο γέλιο, αλλά και βαθύτερο προβληματισμό, οι δημιουργοί τους καταφέρνουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη σάτιρα και την αυτοκριτική. Τα νούμερα διαδέχονται το ένα το άλλο με ταχύ ρυθμό, ενώ οι αναφορές στον σύγχρονο άνθρωπο και τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα είναι εύστοχες. Το κείμενο διατρέχουν επίκαιροι προβληματισμοί, όπως η κλιματική αλλαγή, η εξάρτηση από τα κινητά, η φτώχεια, η ανεργία, η συζυγική απιστία, οι παρατυπίες, οι ανισότητες, ο υπερκαταναλωτισμός, ο παραλογισμός, η καθημερινότητα. Το χιούμορ δε, προσθέτει προς αυτήν την κατεύθυνση, αναδεικνύοντας ζωηρά τις πάμπολλες σκέψεις - ιδέες του συγγραφέα και δίνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα της ελπίδας.
Η σκηνοθεσία είναι γεμάτη ενέργεια, με συνεχείς εναλλαγές και καλοστημένες χορογραφίες που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Το σκηνικό, χρωματιστό, λιτό αλλά συμβολικό, μεταφέρει τους θεατές σε ένα περιβάλλον απλό και οικείο, ενισχύοντας την αίσθηση της υπερβολής που ταιριάζει απόλυτα στο είδος της σύγχρονης επιθεώρησης.
Τα κοστούμια είναι εντυπωσιακά και απολαυστικά, προσδίδοντας ζωντάνια. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, με τους ηθοποιούς να ξεχωρίζουν για τον κωμικό τους ρυθμό, την ευελιξία τους και κερδίζουν το κοινό με τις μιμήσεις τους. Ο θίασος, στον οποίο εμφανίζεται ο καθένας και η καθεμιά με λιγότερο ή περισσότερο «χρόνο σκηνής», υποστηρίζει με συνέπεια το σύνολο, ενώ οι εμφανίσεις στις μουσικοχορευτικές σκηνές είναι εντυπωσιακές.
Η μουσική της παράστασης, του μουσικοσυνθέτη κ. Θέμη Σαμαντζή, προσδίδει μια ξεχωριστή νότα. Τα τραγούδια, με ευρηματικούς στίχους, όχι μόνο διασκεδάζουν, αλλά και σχολιάζουν καυστικά τα δρώμενα, ενισχύοντας το περιεχόμενο και τα κοινωνικά μηνύματά του.
Συνολικά, η μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση «Μα... δεν το βλέπετε» είναι μια παράσταση με επτά μονόπρακτα και επίπεδο λόγου που πετυχαίνει να προσφέρει άφθονο γέλιο και να ρίξει φως στις αντιφάσεις και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας. Καταφέρνει να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες πτυχές της ανθρώπινης φύσης και να προσφέρει τροφή για σκέψη! Μια παράσταση η οποία δικαιώνει πλήρως τον Πλωρίτη που θεωρεί το θέατρο «ως ισχυρό μέσο εσωτερίκευσης του πραγματικού ως πρόβα ζωής...» και «ως αρχαίο μέσο κάθαρσης, είναι μία τέχνη που από τη φύση της είναι συλλογική και προσφέρει στον άνθρωπο αναρίθμητες ευκαιρίες συμφιλίωσης των προσωπικών και κοινωνικών αξιών».
Συγχαρητήρια σε όλους και όλες!
* Η Παρασκευή Τασιοπούλου είναι φιλόλογος
- υποδιευθύντρια του 6ου Γυμνασίου Λάρισας.
